Sarışın Mafya #ilmelistan

*-*13.Bölüm:İntikam Meleği*-*

Derin Ateş

Ne demiştim. Güven, güven benim için önemliydi. Deniz' e aşık olmasam bile ihanet benim lugatım da yoktu. Eğer ihanete uğrarsam sonucunu ölüm ile verirdim. Arkama döndüm ve odalara geri döndüm.

  Sadece işimin uzun süreceğini isterse gidebileceğini söyleyecektim ama... ihanet. Odaya girdiğimde arkamdan kapı kilitlendi. Bunu ben istemiştim. İşimi yaparken rahatsız edilmeyi sevmezdim. ' Oyun odama ' gitmeden önce heyet de, bulduğumuz diğer köstebek ile ilgilenmeliydim. Sandalyeye bağlanmış ve etrafı inceleyen adama baktım. Soğuk bir sesle;

- Hasan... Heyet hakkında bilgileri nereye sızdırıyorsun? diye sordum. Gözlerini odadan alıp bana dikti ve;

- Ben bilgi sızdırmıyorum. dedi. Kelimeleri basa basa söylemişti ve bu da beni sinirlendiriyordu. Sol gözüne yumruk atıp;

- Kime bilgi sızdırıyorsun? diye sordum. Kelimelere tek tek baskı uygulamıştım. Bu sefer gözlerini kısarak;

- Bilgi sızdırmıyorum. dedi. Adamlara dönüp;

- Tavandan asın. dedim. Adamlar hızla dediğimi yaparken Deniz' e ne ceza vermem gerektiğini düşünüyordum. İhanet suçu ölümle cezlandırılmalıydı yoksa herkes ihanet eder ufak cezalara göğüs gererdi. Adamlar, Hasan' ı tavandan ellerini iple bağlayrak astığında yavaş ama sert adımlarla Hasan' a yöneldim ve soğuk bir sesle;

- Söyleyecek misin? dedim. Hasan yine aynı cevabı verince gözlerimi devirerek;

- O zaman seni burada bir süre daha misafir edeceğim. dedim ve karnını yumruklamaya başladım. Yirmi dakika kadar kısa bir zaman zarfı içinde adam mahfolmuştu. Kum torbası niyetine kullandığım adam zorlukla nefes alarak;

- Dur... dedi. Son bir tekme atıp kollarımı göğsümde birleştirdim. Adam titrek bir sesle;

- A- Ateş Asrın. dedi. Gözlerimi devirirken adamlarımdan birinin belindeki silahı alıp Hasan' ın kafasına sıktım. İhanet ölümle cezalanmalıydı. Kapının kilidini açıp çıktım. Arkamda adamlar , Hasan' nın bedenini toprağa karıştırmak üzere odada kalırken barın çıkışına yöneldim.

  Deniz ortalarda gözükmüyordu. Bardan çıkıp arabama bindim ve Cehennem Bar' a sürmeye başladım. Ateş... Zaten şu sıralar sesi çıkmıyordu, aynı Asiltürk gibi. Peşime adam atkmaktan daha başka fikirleri olmalıydı. O adam bizim eve bile girmişti. Barın önünde durup, arabadan indim. Arabayı kilitleyip bara girdiğimde gözüme ilk çarpan şey ilk geldiğim zaman ayağını vurduğum barmen oldu.

  Barmenden tarafa yönelip seri adımlarla ilerlemeye başlarken barmenle gözlerimiz birleşti. Barmenin gözleri irileşirken geri geri gitmeye başladı. Seri adımlarım yerini koşma eylemine bırakırken barmen daha merdivenlerden inemeden yakasından tuttum. Yakasından tutarak merdivenlerden inmeye başladığımda kapılardan biri açıldı. Ateş merdivenlere yönelirken gözleri önce barmeni sonra da beni buldu. Barmeni merdivenlerden aşşağıya doğru ittirdim. Yuvarlanarak, Ateş' in ayaklarının dibine kadar düşüşünü izledikten sonra sert ve soğuk bir sesle;

- Köstebekleri sevmem. dedim. Barmen ayağa kalkıp Ateş' in yanına geçerken, Ateş;

- Ben de sırları sevmem ve bir çok sırın anahtarı sende. dedi. Omuz silkip kalan merdivenleri de inip;

- Ben de sevmem, aynı evrenin beni sevmediği gibi. Sevmem diyorum ve evren de önüme tonlarca sır bırakıyor. dedim. Ateş' in tam karşısına geçip;

- Asiltürk' ün biyolojik babam olduğunu biliyor muydun? dedim. Ateş, kaşlarını kaldırırken;

- Ne? dedi. Daha önceden geldiğimden bildiğim mekanda Ateş' in çalışma odasına girdim. Peşimden gelirken koltuklardan birine yayılıp;