Capo dell'Amore | AlDan

12

Alican ve Danilo,birbirlerini ne kadar sevdiklerini anlamışlardı tekrardan.

Danilo,ertesi gün işe gitmişti,en azından eve geri dönmesine gerek kalmamıştı,bugün kimse izin alıp sevgilisini ziyarete gitmemişti çünkü.

***
Genç çocuk,sevgilisini uğurladıktan sonra yatağa geçmiş telefonu ile oyalanıyordu,kapı zili çaldığında kimseyi beklemediği için meraklanmıştı.

Kapıyı açtığında,karşısında Merve'yi bulmuştu
"Merve?"
"Alican?"
"Gel geç içeri durma kapıda"
Dedikten sonra kadını içeri davet etmişti beraber karşılıklı koltuklara oturmuşlardı.

Alican,biraz karşısında ki kadını izledi, şüphesiz çok güzeldi biçimli vücudu ve mükkemel bir yüzü vardı.

"Danilo yok mu?"
"Hayır işe gitti o"
"Hmm...sen neden buradasın peki?"
Genç çocuk,cevap vermek için ağzını aralamıştı ki kadın,izin vermeyip konuşmaya başladı
"Aman tanrım!yoksa gidecek yerin yok mu,Danilo onda kalmanı mı istedi?hep böyle yapar."
"Hep böyle mi yapar?"
"Evet liseden beri aynı demek ki hiç değişmemiş...bir kaç gece ben de onda kalmıştım"

Bir kaç gece onda mı kalmıştı?aklına binbirlü türlü senaryo geliyordu insanın,kadınında güzel biri olduğunu göz önünde bulundurursak bu yüzlerce senaryo binlerceye çıkıyordu.

"Evet...Danilo şefin yanında işe başladım gidicek yerim olmadığı için onda kalıyorum bir süreliğine"

Sahte bir gülüş eklemişti suratına.

Genç çocuk,Danilo'nun o gün yemekte neden kadına sevgili olmadıklarını söylemeye bir anlam biçimlendirmişti kendi içinde.

'Belki...bu kadına âşık benimle yanlış bir karar vermişti pişmandır...bu yüzden söylemedi kadına bizim sevgili olduğumuzu' diye geçirdi içinden

"Ben gideyim en iyisi Alican.Danilo'ya ziyaret ettiğimi haber verirsin"
"Söylerim merak etme"
"Görüşürüz"
"Görüşürüz"

Kadını uğurladıktan sonra,salona dönüp koltukta oturarak düşünmeye başladı.

"Bir kaç gece ben de onda kalmıştım"farklı anlamlar çıkarmalı mıydı kadının sözlerinden?Acaba o bir kaç gecede beraber olmuş olabilirler miydi? Bu yüzden mi Danilo gerçekleri söylememişti kadına?ona hâlâ âşık mıydı?

Tüm gün bu düşünceler ile kafa patlatıp durdu genç çocuk.

Akşam olduğunda Danilo,geldiğinde anahtarı ile kapıyı açtı ve salona geldi.

Salona geldiğinde genç çocuğu öylece koltukta otururken buldu

"Alican,neden burda oturuyorsun?"
"Seni bekledim"
"Beni mi bekledin,bir şey mi oldu?"
"Hayır bir şey olmadı"
"Emin misin?sesin iyi gelmiyor"

Genç çocuk,derin bir nefes alıp ayaklandı.

"Bana karşı dürüst olmanı istiyorum...neden sevgili olduğumuzu merveye söylemedin?"
"Yine mi aynı konu Alican?bunu konuyu kapattığımız-"

Adamın lafını yarıda keserek sitemli ses tonu ile konuştu genç çocuk.

"Cevap ver."
"Ne diyorsun Alican?"
"Senden sadece dürüst olmanı istiyorum"
"Yalan söylemiyorum ki zaten,ne duymak istiyorsun?"
"O'na aşıksın dimi?"
"Ne?"
"Bu yüzden söylemedin...eğer sevgili olduğumuzu söyleseydin elinde olan şansın kaçacaktı"
"Kafanda uyduruyorsun Alican,kendine gel!"

Genç çocuğun imâları,adamı çileden çıkarmıştı.Genç çocuk,adama doğru yaklaşarak

"Korktun dimi...lisede iken beraber oldunuz ve sen o'na âşık oldun,onu tekrar görünce de kaçırmak istemedin'"