Capo dell'Amore | AlDan

17

Sabah Alican,iş yerine geldiğinde bir aşçının eksik olduğunu farketti ,onun yerine başka biri vardı.

"Kıvanç,Barbo nerede?"

Merakla sordu genç çocuk.

"Ya biraz hastaymış galiba gelemedi bugün,Ege geldi onun yerine"
"Ege kim?"

Dediğinde,siyah kıvırcık saçlı beyaz tenli,önlüklü bir genç atıldı ortaya

"Benim!"

Genç,çocuğu baştan aşşağı süzdü tahmini onun yaşlarındaydı.

"Alican ben de tanıştığıma memnun oldum."

Elini,gence uzattı

Gençte karşılık olarak uzattı ve el sıkıştılar.

"Barbo abinin kuzeniyim ben,yemek yapmayı o nun sayesinde öğrendim"
"Barbo öğretmişse hepimizden iyi yemek yapıyosundur şimdi"
"Estağfurullah olur mu öyle şey,biraz biliyorum işte"
"Öyle olsun bakalım"

***

Yoğun geçen bir iki saatin ardından işler durulaşınca

"Beyler ben bir Danilo'ya bakıcam idare edin beni"

Diyerek Danilo'nun odasına gitti.

Kapıyı tıklayıp içeri girdiğinde Danilo,sevgilisini görünce ayaklandı.

Genç,sevgilisine vardığında kollarına atlayıp sarıldılar,geri çekilip dudağına bir öpücük bıraktıktan sonra sandalyelerden birine oturdu.

"Ege'yi tanıyor musun sen?"
"Barbarosun kuzeni olan mı?"
"Evet"
"Tanıyorum tabii Barbaros ne zaman hastalansa o nu gönderiyor yerine yakında Barbarosu kovup o nu alacağım işe"
"Tatlı çocuk ama bâya anlaştık gibi onunla"

Gencin,son cümlesinden sonra Danilo nihayet kafasını bilgisayardan kaldırıp gencin yüzüne bakmıştı.

"Yaa anlaştınız demek,sevindim senin adına"
"Bana lise anılarından bahsetti biraz, komikte aynı zamanda"
"Hmm anne babası nasıl tanışmış peki?"
"Ne?nereden bileyim niye anlatsın ki?"
"Bilmem hayatım,baya anlaşmış gibi görünüyorsunuz bunu neden anlatmasın dedim"

Genç çocuk,sırıtıp adama baktı kıskandığı belli oluyordu ve hoşuna gitmedi değil di şimdi yanii yalan yok.

"İlerde anlatır belki ne diyeyim"
"Senin işe dönmem gerekmiyor mu artık?"
"Haklısın,hem Ege'nin yardıma ihtiyacı vardır"

Genç çocuk tam ayaklanıcakken İtalyan adam,o nu durdurmuştu

"Dur!bekle biraz daha ne acelen var?dinlen azıcık,yorulmuşsundur"
"Yok yok yeter bu kadar gideyim ben"

Genç,kapıyı açıp hızlıca çıkıp gitti.
Amacına ulaşmıştı İtalyan adam,onu kıskanıcaktı sevildiğini hissetmek hoşuna gidiyordu.

Mutfağa gittiğinde Ege'ye daha yakın durmaya çalışıyordu.

Daniloyu eğer birazcık tanıyorsa onları kontrole gelecekti.

Ne zaman geleceğini bilmediği için her an yanında olmalıydı,bu sayede onları beraber görünce daha da kıskanıcaktı.

Tahmin ettiği gibi Alican yanılmamıştı bir süre sonra Danilo,yalandan eline bir iki kağıt tıkıştırmış mutfağa gelmişti.

İçeriye girdiğinde öncelikle Alican ve Ege 'ye baktı,fazlası ile yakınlardı ama her şey normal görünüyorlardı.

"Kıvanç,gelir misin?"
"Tabii şefim."
"Eksik olan malzemeler ve kırılan eşyaları tamamlamamız lazım..."

Kıvanç'la konuşma bahanesi ile göz altından Ege ile Alican'ı izliyordu.

Alican,Danilo'nun bakışlarını farkedince Ege'nin yanına iyice sokuldu.

Danilo,daha da yakınlaşmalarının verdiği kıskançlık hissi ile kağıtları Kıvanç'ın eline tıkıştırdı.

"Sen halledersin Kıvanç...Ege sen gel benle işim var senle"

Ege,Alican'a dönüp gözlerine baktı.

Alican,Ege'ye göz kırpıp 'hade bakalım senin sıran şimdi' imâsı verdi.

Ege,gülüp Danilo'nun peşinden ilerledi.

Beraber,bodrum katı gibi bir yere geldiler bir kaç koli vardı.

"Evett,bu kolileri dolaba yerleştirmeni istiyorum"
"Ama Danilo şef nasıl tek başıma taşıyayım"
"Yaparaın sen,var sende o güç"
"Siz öyle diyorsanız"

Kolileri toplamaya başladıpı sırada konuşmaya başladı

"Şefim Alican nasıl bir çocuk?"
"Neden sordun n'apıcaksın Alican'ı?"
"Hiiç öyle tatlı çocukmuş,merak ettim"

Kısık sesle sadece kendi duyabilceği şekilde konuştu adam

"Hay ben sizin tatlınıza."
"Anlamadım?"
"İyi!iyi çocuktur Alican"
"Sevgilisi falan var mı peki?"
"Söylemedi mi sana?"
"Hayır"
"Ben söylemiyeyim o zaman"
"Peki şefim"

***
Nihayet Danilo için kabus gibi geçen gün bitmiş eve gelmişlerdi,Ege yoktu kimse sinirini bozamazdı.

Sevgilisi koltuğa oturmuş telefonu ile ilgileniyordu,kendisi masaya oturmuş o şerefsizin davası için bir kaç evrak okuyup imzalıyordu.

Bir süre sonra Alican kahkaha patlattığınd Danilo,sevgilisinin neye güldüğünü merak ettiği için gülerek sordu

"Ne oldu aşkım neye güldün bu kadar?"
"Ege'ye"

Gülen suratı bir anda asıldı

"Ege mi?"
"Evet onunla konuşuyoruzda annesi ve babası tanışmış onu anlatıyor"
"Yok artık"
"Baya komik bir hikayemiş bu arada bir ara sana da anlatsın"
"Gerek yok...sen Ege'ye sevgili olduğumuzu söyledin mi?"
"Hayır söylemedim"
"Neden?"
"Sormadı ki"
"Hmm anladım,ben uyumaya gidiyorum iyi geceler sana Alican"
"İyi geceler sevgilim"

Danilo,yatağa gittiğinde bir süre sevgilisinin peşinden gelmesini bekledi

"Ne Ege imiş arkadaş,yere göğe sığmadı,neyi varsa bu kadar abartılacak ben daha yakışıklı ve karizmatiğim...Ne saçmalıyorum ben deli oldum iyice"

Kendine kendine konuşup tartıştıktan sonra uykuya daldı.

Bir süre sonra genç çocuk,geldi yatağa uzanıp adamın saçlarını okşadı

"Azıcık kıskan ne olcaka yanii,keşke Ege yarında işte olsaydıda oyuna devam etseydik"

Bir iki saniye düşündükten sonra,hızla telefonunu masanın üstünden alıp Barbaros ve Ege'ye mesaj attı.

Alican:
Barbaros yarın işe gelme Danilo biraz daha dinlenmeni istiyor

----

Alican:
Ege,Barbaros yarında yok sen geliyorsun,ve küçük oyunumuza devam ediyoruz.

Ege:
Tamamdır

------------------★-----★----★----------------------
OY ATINNN!!!