Ateş parçası

2.

Umarım beğenirsiniz oy vermeyi unutmayın lütfen🎀🎀

Bir ay sonra

Artık birbirimizi sürekli görür olmuştuk ve birbirimizden hoşlanmadıgımız aşikardı.
Bu sefer yine dışarda Alev ile beraberdim zamanın nasıl geçtigimi anlamadan saat 11 olmuştu Alevi evine bırakıp eve gittim abim içerdeydi yine ben sesizce odama gittim bi süre sonra ayak sesleri duydum.

Abim geldi "ne oldu abi" diye ayaga kalktıgımda beni kolumdan tutup yere fırlattı "bıktım lan senden seninle mi ugraşıcam ben saat kaç saat! sokaklardan mı topliyicam lan ben seni" bağırarak bunları sayarken bi yandan da beni sarsıyor kollarına vuruyordu "abi alevleydin dur canım yanıyo" dedim.

Durdu sinirle telefonunu çıkarttı "Selamınaleyüm"dedi durdu "Mustafa senin kardeşine kız arıyodunuz dimi" dedi bi an durdum abime bakıyordum "tamam kardeşim gelin bizim kızı isteyin" dediginde donakaldım. Abime bakıyordum abim bilşeyler daha söyledi ama o cümleden sonra algımı yitirmiştim abim telefonu kapatıp bana baktı "hazırlan yarın seni istemeye geliyorlar" ağlamaktan gözlerim şişmişti "abi yapma nolur bidaha evden çıkmam ben daha 22 yaşındayım abi lütfen yapma hayatımı daha da karartma nolur" yalvarırken beni geriye dogru itmesiyle sarsıldım "yeter lan kes seseini dediğimi yap"

Kendime gelince telefonumu çıkartık sevgilimi aradım "alo Emre" "efendim aşkım"diye açtı telefonu
"Emre abim beni evlendiricek" dedim ses gelmedi bi süre sonra"ne" diye bişey duydum "kaçalım gidelim buralardan lütfen emre ben seni hiç bırakmam tanımadıgım birisiyle evlenemem" dedim "kardelen özür dilerim ama ben yapamam" dediginde başımdan aşşagıya kaynar sular indi tek kurtuluş çaremmdi ama o elimi tutmuyordu "emre yapma evlenicem diyorum yarın beni istemeye geliyolar"
Dedim aglayarak "üzgünüm kardelen umarım bi yolunu bulursun" dedi ve telefonu kapattı

Saat ilerlemişti gece üç e geldiginde abim uyuyordu iyi hissetmiyordum anahtarımı alıp evden çıktım. Bizim evin yakılarındaki parka oturdum. Karanlıktı. Kapkaranlık. Sesizce ağlıyordum sadece sonra yanımda bi hareketlişik hissedince kafamı kaldırdım. Ateş ayakta durmuş bana bakıyordu tekrardan önüme döndüm o da yanıma oturdu "iyi degilsin" dedi "degilim" dedim sadece. "Sorun ne kardelen kafamda oturmayan taşlar var çözemiyorum hep mutsuzsun ama hep gülümsüyosun fakat o gülümsemenin altın bi burukluk var bunu hissediyorum ama çözemiyorum kardelen ne oluyo-"

"ateş ben evleniyorum" pat diye söyledigim şeyle dondu ona ilk defa ateş demiştim abi demeden "ne" dedi sadece olanları anlattım "yarın beni istemeye geliyorlar" dedim "kaç o zaman" dedi
"Kaçamam bulur beni hem nereye kadar gidebilirim ki ben daha okuyorum" dedim "bi yolu olmalı" "yok hiçbi yolu yok ben yaşayan bi ölüyüm artık" dedim "bizimkilerin yanına gidelim belki onlardan bi fikir çıkar"

Gece gece tanımadıgım birilerinin evindeydim ateş alev murat ve kaan a olanları anlatmıştım "o nasıl abi öyle ya" dedi mert anlattıklarımdan sonra "üzülme bulucaz bi çaresini" dedi alev ateş sadece oturmuş bana bakıyordu "kızım annene babana falan söylesene haberleri yokmu" dedi mert. Artık gizliyicek bişeyim kalmamıştı "babam yok öldü annemde onun yoklugunda bize 1 sene daha katlandı sonra gitti" herkes şok içinde bana bakarken yine gözlerim doluyordu

"kardelen ben bilmiyodum özür dilerim" "özür dileme nerden bilebilirdin ki zaten hem alıştım artık yoklugu o kadar koymuyo" dedim gülümsemeye çalışarak "aslında benim bi fikrim var" dedi kaan hepimiz ona döndük "şimdi sen dedin ya kaçarsam yine bulur beni diye" kafamı salladım. "Eğer birisiyle evlenirsen seni bulsa da yanına alamaz" dedi.

kaşlarımı çattım "yoldan birini çevirip benimle evlenirmisin mi diyim yani" dedim kaan gülerek ateşe döndü "yoo bizde hazır damat var öyle şeylere gerek yok" yutkundum ateşin gözleri faltaşı gibi açıldı "ben mi?" Diye sordu "yok ben tabi sen olm kim olucak başka kızın sevgilisi vırz çıktı yoldan birini çeriemiyicegime göre tek seçeneksin aşet" dedi