Herkes bana bakarken ben sertçe yutkundum kafamı kaldırdım "bunu gerçekten yapmiyicam dimi"dedim kaana karşı "hayır ne çıktıysa yapmak zorundasın" dedi. Ateş kâğıdı elimden alıp baktı "Kaan yazıcağın görevin amına koyim" dedi. Herkes bize bakarken bu sefer kaan kağıdı aldı ve sesli bi şekilde okumaya başladı
"Kendi seçtiğin birinin en az 10 saniye dudaklarından öp" dedi herkes gülmeye başladığında elimle başımı ovdum "Saçmalamayın böyle bir şey olmiyicak tabiki" dedi Ateş "Ya sen ne kasıyorsun kanka zaten seni öpücek.. yani.. kocasısın sonuçta" dedi. Ateş sinirle kaana doğru giderken mert ikisin arasında olduğu için Ateşi göğsümden itip yerine oturturdu "Gebertirim seni kaan. Yemin ederim elimde kalırsın çocuk" dedi Ateş sinirle
"Ya abi mızıkçılık yapmayın ya hadi" dedi Alev şaşkınca ona döndüğümde bana öpücük attı. Yutkunarak Ateşe döndüm zorlukla konuşmaya çalışarak "Eğer istemezsen-" diyecektim ki Ateş elini enseme koyup beni kendine çekti ve dudaklarımızı birleştirdi
Gerisi ölüm sessizliği
Sanki zaman durmuştu o an. Gözlerimi kapattım ve elimi endemdeki eline koydum. Karşılık vermelimiydim bilmiyordum ama dudaklarım sanki benden bakımsız haraket etti. Yavaş ve yumuşak öpüyordu sert değildi ama benim mest olmam için yeterliydi tabi.
Bi süre sonra geri çekilince nefes nefese Ateşe baktım. Gözleri kapalıydı ve eli hala yüzümdeydi. O da nefes nefeseydi. "Bu anınızı bozmak istemem ama Tam olarak 43 saniyedir öpüşüyorsunuz gerçekten tebrik ederim" dedi Ateş benden ayrıldı. Utançtan yerin dibine girmek üzereydim
Allahım şu an beni yok et. Nolur!!
"Ya tamam sus kaan kız zaten kıpkırmızı oldu kıyamam ya. Utanma kız" dedi Alev bana bakarak hepsi sırıtıyordu. "Ee.. sıradakine geçelim hadi" dedim konuyu değiştirmeye çalışarak. "Dur bunu görmeniz gerekiyor" dedi kaan ve telefonunu Ateşle bana uzattı
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Bunu oturur şekilde ve kafanızdaki karakterlerle düşünebilirsiniz)
Kaanın çektiği fotoğrafı görünce gerçekten yer yarıldında içini gireyim istedim. Ateş telefonu alıp bir şeyler yaptı ve kaana uzattı.
"Evet kim devam edecek" diye sordu kaan "Ben" dedi Alev hemen "doğruluk mu cesaret mi" dedim Aleve "Tabikide doğruluk bebiş. Biliyosunuz bu andavala güven olmuyor" dedi alev ve kartı seçti "Eski sevgilinle en son ne zaman konuştun?"diye soruyu okuduktan sonra durdu. Mert kaşlarını çatarak Alevin vericeği cevaba odaklandı. Bizde öyle tabi "şimdi şöyle ki.."diye lafa girdi Alev "yaklaşık bir ay öncesinde kendisi konuşma gibi bi girişimde bulundu ama tabiki ben istemediğimi söyledim.." dediğimde mert gerilmiş gibiydi
"Eee" dedi mert Aleve bakarak "sonra biraz diretti ama ben sevgilim olduğunu ve istemediğimi söyledim ama arkadaş anlayamadı ve bende engelledim... bi kaç ayrı hesaptan daha yazdı ama-" mert sinirle lafını kesti "Ve sen bunu bana şimdi mi söylüyosun Alev" ses tonunu ne kadar kontrol etmeye çalışsada bu pek mümkün olmadı "Mert ben-" "Konuşmayalım şu an değil" dedi ve ayağa kalktı
Mert kapıya doğru giderken Alev koşarak ona yetişti "Mert dur nolur" Alev koşarak merte sarılarak durdurdu. Ellerini beline sarıp başına göğsüne koydu. Gözleri dolmuştu "Ben sensiz yapamam gitme nolur. Özür dilerim evet sana söylemeliydim ama huzursuzluk çıksın istemedim yemin ederim bak" kafasını kaldırıp dolu gözleriyle "Mert ben sana çok aşığım" dediğinde mert dayanamayarak Aleve sarıldı
Saçlarına öpücük bıraktı ve saçlarını kokladı "Hoop tamam yeter bu işin sonu hayır değil ses çıkartmadık diye işi yürütmeyin geçin oturun şuraya delirtmeyin beni" Araya giren ateşle ikiside ayrıdı ve yanımıza geldiler
Bir kaç el oynadıktan sonra Ateş cesaret kartını seçti "Eski sevgilini ara ve onu özlediğini söyle"görevi okuduğunda kaşlarımı çattım "Hayır tabiki böyle bir şey yapmiyicaksın"dedim "Ya abi siz her seferinde böyle mızıkçılık-" kaanın cümlesini kesen şey benim ona fırlattığım yatıktı "Gebertirim seni kaan" dedim
"Tamam sakin ol yazmiyicam kimseye" dedi Ateş sırıtarak "Yazamazsın zaten" dedim önüme dönerek "Sen kıskandınmı biraz?"dedi Ateş. Hala gülüyordu "Yoo ne münasebet" dedim ona bakmamaya çalışarak "Yok yok kıskandın sen" dedi "Belki biraz" dedim yandan ona bakarak "Biraz mı emin misin?" "Of ateş kıskandım he öldüm kıskançlığımdan delirdim oldu mu" dedim hararetli bi şekilde. Ateş yanağıma kocaman bi öpücük bıraktı ve "Karım benim" dedi herkes gülerken bende ciddi kalamadım tabii.
"Kardelen hadi bize şarkı söyle" diye birden konuyu değiştiren aleve bakakaldım. "Sesi güzel mi?" Diye sordu mert "Off sen ne diyosuun aşırı iyi" dedi alev abartılı bi şekilde. " hayır o kadarda değil yani sesim kötü değil sadece o kadar" dedim utanarak. "Söylede ona biz karar verelim" dedi Ateş.
Bi süre beni ikna etmeye çalıştılar ve donunda pes edip bi şarkı seçmelerini istedim. "Gel artık" dedi Ateş. Anlamayarak ona baktım "hı?" Dedim sorarcasına "Kubilay Karça - Gel artık. Şarkının ismi" dedi beni aydınlatarak.
"Elde var hüzün bu kaçıncı sürgün Devrilsin boyun posun Yerle bir olsun hükmün"
şarkıyı söylemeye başladığım an Alev hariç hepsi banaşok içinde baktılar
"Yaksan yıksan ne olur Ne kadar cürmün Zararın anca kendine Benim için külsün"
"Git başımdan lütfen git başımdan Seviyorum hala Tekrar sana inanamam"
"Git başımdan Lütfen git başımdan Çünkü vazgeçemem senden Sevdim çocuk yaşımda"
"Sen orda yabancısın evinden uzaktasın gururum umrunda değil gel artık"
"Karadı gökyüzü Birazdan iner yağmur Saat bi hayli geç oldu Ben madur"şarkı bittiğinde sırayla hepsine baktım
"Oha" kaan ağzı açık bi şekilde bana bakıyordu "Yenge?" Dedi mert şok içinde "Mert?" Dedim onu taklit ederek "Çok güzel değilmi ama?" Diye bi soru yöneltti Alev
"Çok güzel " gözlerini ayırmadan bana baksn ateşe döndüm ve gülümsedim. Elin uzatıp elimi tuttu. Bi süre sonra bakışları bileğime takıldı. "Bileklik mi takıyordun daha önce fark etmedim." Dedi tişörtün üstünden hissetttiği bilekliğine. "Evet aslında çocukluğumdan beri takıyordum ama bir kaç aydır kayıptı. Sonunda buldum" dedim sevinçle.
Tişörtü kaldırıp bilekliğe baktığında bakışları garipleşti "Ateş?" Dedim ama cevap vermeden bilekliğe bakmaya devam etti. "Bi sorun mu var?" Dedim bu seferde. "Bunu" bi an duraksadı ve davam etti "Nerden buldun?" Diye sordu.
"Ben daha küçükken bi çocuk vermişti" dedim hafif tebessümle. Başını kaldırıp bana baktı. Gülümsememe -bence- zoraki bi şekilde karşılık verip bileğimi bıraktı "Anladım" Dedi sadece. Ama tavırları bi garip gibiydi.
Sanki bi şeyler hatırlamıştı ama emin değildi.
Son...
Oy vermeyi unutmayın lütfen umarım beğenmişsinizdir.💗🤍
