Nie Myśl Co Będzie Jutro Bo Pęknie Ci Serce

ROZDZIAŁ 2

Dziś mija rok odkąd mama zmarła i znowu zamieszkałem u ojca. Jak miałem osiem lat przeprowadziliśmy się do pobliskiego miasta ponieważ ojciec nadużyłam alkoholu. Zostawiłem kumpli i ją ale tam żyło mi się lepiej bez krzyków, wyzwisk, bicia. Mama zachorowałam i szybko zmarła a ja zostałem sam bez niczego i wróciłem do ojca. Ten cały koszmar wrócił, choć zawsze obiecywałem sobie, że nie będę jak ojciec, czyżby? Jestem taki sam uciekam w mefedron i w maryche. Jestem skończonym debilem.

Kiedy wróciłem wszystko było inne tylko ona taka sama moja Róża, ta Róża co zawsze w podstawówce nosiła tylko i wyłącznie sukienki w kwiaty i miała w każdy dzień inną fryzurę. Ta Róża była i jest moją pierwszą miłością choć nie miałem i nie mam odwagi jej tego wyznać.

- 50 złoty się należy- powiedziała

- Kurwa wydałem wszystko na działkę – pomyślałem

Zrobiło mi się głupio i wstyd ale ona mi pomogła, nie oceniła tylko pomogła.

- Muszę się ogarnąć – powiedziała w samochodzie pokazując na włosy i rozmazany tusz do rzęs

- Jesteś piękna- pomyślałem

Róża

Od tamtego zdarzenia minęło kilka dni. Codziennie zasypiając myślałam o tym wszystkim co wydarzyło się tam na tej imprezie.

- Wszystko to jest jakieś dziwne nawet nie wiem dlaczego o nim tak myślę przecież to tylko kolega z podstawówki- mówiłam do siebie na głos żeby zagłuszyć te cholerne myśli.

W piątek miałam odwołane wykłady więc spędzałam cały dzień w kwiaciarni. W piątki zawsze mamy otwarte dłużej

- Hej – powiedział ktoś wchodząc -...Dzień dobry – dodał widząc moją mamę

- Hej- odpowiedziałam surowo ponieważ był to Lucas

Był jakiś taki smutny i blady, nie dziwie się ostatni raz widziałam go prawie ledwo żył

Na widok mojej mamy był mocno zmieszany, puściłam jej spojrzenie żeby poszła na zaplecze

- Oddaję 10 złoty tak jak obiecałem – położył na ladzie

- Dzięki nie trzeba- powiedziałam patrząc się na niego zimnym spojrzeniem

- Obiecałem to oddaję – lekko się uśmiechnął

- Jak się czujesz? – spytałam nawet nie wiem czemu samo mi się to pytanie wyrwało

- Może być jeszcze raz dziękuję za wszystko – mruknął i wyszedł

- Czego chciał?- spytała się mnie mama

- Nic oddał 10 złoty

- Pożyczyłaś mu?

- Tak

- Pewnie zabrakło mu na ćpanie no popatrz się taki ładny chłopak a tak sobie życie zmarnował

- Nie mów tak o nim – zaczęłam go bronić sama nie wiem dlaczego przecież wiem, że jest ćpunem ale to ze względu na naszą dawną znajomość

- Oj dziecko lepiej trzymaj się od niego z daleka

- Jestem dorosła mamo- krzyknęłam

- I co z tego radzę ci się z nim nie spotykać odetchnęłam jak się wyprowadził z matką, widziałam jak na ciebie patrzy w podstawówce, zawsze mówił o tobie

- Byliśmy kumplami

- I tak ma zostać dawni znajomi chyba nie chcesz sobie życia zmarnować przez takiego ćpuna

Wkurzyła mnie, czy onamyślała, że ja chce się spotykać z nim. Fakt Lucas jest przystojny ale to ostatnieco mi przyszło do głowy. Reszta dnia zleciała mi bez żadnych niespodzianek.