WHEN TOMMOROW COMES(short Story)

CHAPTER TWENTY FOUR ❤

Zera!!! Dinig kong katok mula sa pintuan ko. Mag aalas singko pa lamang ng umaga at ang kasama ko lang dito sa bahay ay ang nurse  na nag-aalaga kay Allyna, napabalikwas ako ng gising ng mapagtanto ang iniisip, biglang kumalabog ang dibdib ko, ni hindi pa ako naka bihis dahil nakatulog ako sa kakaiyak.  Mabilis akong bangon at binuksan ang pintuan.  Bumungad sa akin ang nurse na natataranta..

"What happened? ".. Mabilis akong bumaba papuntang kwarto ni Allyna.. Habang sumusunod sa akin ang nurse.  kong binuksan ang pintuan ng makarating sa kwarto ng kapatid ko. She was gasping for breath and her is swollen...

" A... te... "Tawag nito sa akin kahit hinang hina na...

"Let's go baby.... I take you to the hospital.... " umaagos ang luha ko  , tumataas baba kasi ang dibdib nito.. Nahihirapan itong huminga.

"No ate... I don't want......to be there.... I... don't.. li.. ke.... that.. place.. Ate.. . "  I saw a tears falling from her eyes, dali dali kong sinuot ang regulator sa ilong niya.. " please.. don't take.. me... to...... that... place.. again... ".she  sob...

"I.. don't like that place also but I need you to take there..  I know how scary that place...but please let me take you there.."..  lumungo -lumungo ito kaya napaupo ako at umiyak..Alam kong sa oras na inuwi siya dito sa bahay ay mas gugustuhin niyang manatili dito kahit saan sulok ay maalala niya ang magulang namin. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Naghahalo- halo ang emosyon ko. Frustrations at the same time heartbreak..

" ate... I want to.......be with.......mama....and papa .... ". Mahinang saad nito. Lumungo lungo naman ako sa kanya ayokong ganoon ang kapatid ko. Hindi ko kayang marinig ang mga sasabihin niya sa akin. Allyna love to pampered by my parents  everytime she sick..  Ayokong maiwang mag-isq dito, kung mawawala siya mas gugustuhin ko na din maglaho sa mundo....

" Don't say that ok?  .. Ate is still here,  you never leave me right? You promise me Allyna...you promise ate..... ".. Halos hindi na ako makahinga sa kakaiyak,  akala ko ubos na ang luha ko pero  hindi pa pala. Akala ko napagod na ako kakaiyak  pero heto na naman ako at ang mamakaawa na wag iwan mag-isa..

" Ate please smile ayoko ng .....umiiyak ka ate lagi ka nalang .....pagod ate dahil sa akin......... Mama and.....Papa waiting......for me  ,  I already  talk... to.. them.... " napagtanto ko ang ibig niyang sabihin, napatingin ako sa kanya ng nakatulala..She look happy when she talk their tomb two days ago...bumuhos ang luha ko."  I ask f....or their ......permission... ".. She said while gasping her breath... Lumungo -lungo ako... Ayoko...

" How about ate?... Your leaving me alone?  How about me?... Your not ganno do that Allyna.. " .. Hinawakan ko ang kamay niya . " huwag na man pati ikaw.... Ikaw na lang ang pamilya ko.. Ayoko....paano na si Ate? "..

" you'll be .....fine ate...  We watching.. Over.. You... I watching...over you..  I promise that... "...  Umubo -ubo ito at habol -habol ang hininga..

" pinangako mo rin sa akin na hindi mo ko iiwan diba? , remember what you told ate right? "..... Humagulgol ako  lalo....

" But... I'm.. tired.. Ate.. ".. Duon na ako napaangat ng tingin sa kanya.. " I miss mama ......and papa . I.. Really miss them a lot.... Can I be with them?...  Umaagos ang luha ko, pinipiga ang puso ko sa pakiusap ng kapatid ko.. Tama lagi lang siyang nakatulala at  nakangiti lang sa harap namin pero madalas ko siyang nakkikitang nakatingin sa kawalan.  Ayaw niyang makita ko siyang nahihirapan at nasasaktan.  She's being brave in front of everyone.  Sarili ko lang ba ang iniisip ko?  Hindi ko man lang ba naisip ang nararamdaman ng kapatid ko? Selfish bang hilingin na manatili siya sa akin kahit alam kong  hirap na hirap na siya sa araw -araw? ..  .... Walang impit ang pagbagsak ng luha ko.. Pinunasan ko pa ang mga ito  gamit ang mya kamay at ngumiting tumingin sa kanya..