☆ Chapter - 3 ☆

162 25 0
                                    

အချိန်အားဖြင့် ည ခုနှစ်နာရီ...........

အိမ်သို့​ရောက်​သော အချိန်ကတည်းကပင် အရိပ်​တောင်မမြင်​တွေ့ရ​သော ထိုလူ။ ထို့​ကြောင့် ဂျိတ်ခ်သည် ထိုလူအား ဧည့်ခန်းအတွင်းရှိ ဆိုဖာ၌ ထိုင်၍​စောင့်​နေ​လေသည်။

"ပတ်ခ်ဂျုံ​ဆောင်း.....!"

အိမ်ကျယ်ကျယ်အတွင်း၌ ကျယ်​လောင်စွာ ဟိန်းထွက်လာ​သောအသံ။ ထိုအသံ​ကြောင့် ဧည့်ခန်းတစ်ဖက်တစ်ချပ်ရှိ အခန်းမှ ​ဂျုံ​ဆောင်းဟာ အ​ပြေးအလွှား​လေး ဧည့်ခန်းဆီသို့ ​ရောက်လာသည်။

"ဘာလို့လဲ ဂျိတ်ခ်"

အ​ပြေးလာ​သော ထိုလူဟာ ဘာလုပ်​နေလို့ အခုမှ​ပေါ်လာသနည်း။ မဟုတ်မှ သူ့ကိုလျစ်လျူရှု​နေသည့်သ​ဘောလား။ ထိုလူဟာ သူ့လိုလူမျိုးကို လျစ်လျူရှုလို့ရသည်ဟုထင်​နေသည်ဆိုမှား​ပေလိမ့်မည်။

ထို့​ကြောင့် ဂျိတ်ခ်က....

"ခင်ဗျား ကျုပ်ကို ညစာမပြင်​ပေး​တော့ဘူးလား။ ဘယ်​တွေ​ရောက်​နေတာလဲ ခင်ဗျား။ ကျုပ် ဗိုက်ဆာလို့​သေ​တော့မယ်။

ဂျုံ​ဆောင်း လန့်သွားရသည်။ သူမှ ဟင်းမချက်တတ်ဘဲ။

"ဂျိတ်ခ်.....ကိုယ် ဟင်းမချက်တတ်ဘူး။ မင်း ဗိုက်ဆာတယ်ဆို ကိုယ်အပြင်မှာ ထွက်၀ယ်လိုက်မယ်​လေ"

ဂျုံ​ဆောင်းဟာ ချက်ချင်းပင် ကား​သော့​ကောက်ဆွဲ၍ ထွက်၀ယ်ဖို့ပြင်​နေစဥ်........

"မ၀ယ်နဲ့.....! ခင်ဗျားဘဲရ​အောင်ချက်။ ကျုပ် ခန​နေဆင်းလာရင် ခင်ဗျားချက်ထားတာ​တွေဘဲ မြင်ချင်တယ်"

ထိုသို့ဆိုကာ အ​ပေါ်သို့တက်သွား​သော ​ကောင်​လေး။

"ဟူး ~~~~"

မတတ်နိုင်။ ချစ်ရသူက ချက်ဆိုချက်မှာ​ပေါ့။

ထို့​ကြောင့် ​ရေခဲ​သေတ္တာထဲမှ ရှိသမျှ အသားငါးနှင့်ဟင်းရွက်များကို ယူထုတ်လိုက်သည်။ အရွက်များနှင့် အသားများကို​ရေ​ဆေးပြီးသည့်​နောက် ဘာကိုဘယ်လိုဆက်လုပ်ရမည်ကို ဂျုံ​ဆောင်းမသိ။ ထို့​ကြောင့် ​ခေတ္တခနမျှ ရပ်၍ စဥ်းစားကာ။

"ဒါဆိုအဆင်​ပြေ​လောက်မယ် ထင်တာဘဲ"

ဂျုံ​ဆောင်း အလွယ်ဆုံးဟင်း ကြက်ဥ​ကြော်သာ ​ကြော်လိုက်မည်ဖြစ်သည်။ ဒါ​တောင် သူမနည်း​ကြော်ရမည်ဖြစ်သည်။ အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးသည့်​နောက် ဂျိတ်ခ်၏အခန်းတံခါးအား ​ခေါက်လိုက်ကာ။

𝑇ℎ𝑒 𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑜𝑓 ℎ𝑖𝑠 ℎ𝑒𝑎𝑟𝑡Where stories live. Discover now