Chapter 17
Staring at my phone screen, I could not think of what to reply to her. She had ignored me all day, and now that I had the chance to talk to her, my mind still could not cooperate.
I groaned in frustration.
Nanginginig ang mga kamay ko. I suddenly found myself calling her.
"Sagutin mo," usal ko. "Please."
Dalawang beses pa akong nag-try tumawag, pero hindi siya sumagot. Ibinato ko ang phone sa kama at muntik na itong mahulog sa bandang paanan.
"Edi 'wag!" Dumapa ako, isinubsob ang mukha sa unan. Sumigaw ako rito hanggang sa maghabol ako ng hininga.
As I rolled over in bed, I reached for my phone and began typing a message, my fingers tapping the screen with force.
Me:
Kung may problema ka sa akin, kausapin mo ako! Ayaw mo ba akong patulugin sa pag-iisip kung kailan mo ako papansin?
Pinatay ko ang phone dahil sigurado akong hindi rin naman siya magre-reply. Ayokong umasa dahil buong araw ko na iyon ginawa. Nagmumukha na akong tanga paghihintay na kausapin niya.
Padabog akong bumaba ng kama at lumabas ng kwarto. Nakasalubong ko pa si Kuya, pero hindi ko siya pinansin.
Dumeretso ako sa kusina at uminom ng gatas, umaasang matutulungan ako nito pagtulog. Matapos kong hugasan ang basong ginamit ay bumalik na ako sa kwarto. Kung anu-anong seremonyas ang ginawa ko para lang makatulog.
I had been feeling dizzy since I woke up this morning. Iniawang ko ang mukha sa bintana ng kotse ni Yan, nakapikit na dinama ang mabining hangin. Maaga niya akong dinaanan at simula dumating siya sa bahay ay wala siyang ginawa kundi pagsabihan ako.
"Next time, just give us a heads up before you turn off your phone. Sol and I were so worried about you," she said, a little annoyed.
"Hindi ko naman pwedeng sabihin sa inyo lahat ng gagawin ko—"
"Damn it, I know that!" Binilisan niya ang pagmamaniubra papasok ng Avira, kulang na lang ay masira ang steering wheel sa gigil sa akin. "Pero sana naisip mo kung anong maiisip at mararamdaman namin ni Sol kapag hindi ka namin ma-contact. Ganyan ka no'ng nag-break kayo ni Benj."
Napangiti ako. "Grabe, tuwid na tuwid ang Tagalog mo. I'm so proud of you!"
"Can you be serious for once?"
Kinagat ko ang loob ng pisngi. Tumigil ako dahil parang gusto na niyang bumuga ng apoy.
She pulled the car over and turned towards me. "Is Benj still texting you?"
"Wala siyang kinalaman sa pag-off ko ng phone."
"Then why?"
Bumaba na ako ng sasakyan, hindi siya sinagot. Naglalakad ako nang marinig ko ang pamilyar na tunog ng motorsiklo.
Lumingon ako sa entrance ng parking. Pumarada siya sa madalas niyang pwesto. Tumabi sa akin si Yan na pinanonood din siya.
Pinasadahan ko ng tingin ang kabuuan ni Rain. Napatitig ako sa makinis at maputi niyang leeg habang inaayos niya ang tali ng buhok.
"She doesn't give a damn about dress codes."
Muling gumala ang tingin ko sa katawan niya. She wore a white crop tank top and high-waist leather pants, exposing her flawless shoulders and flat stomach.
Hawak ang helmet ay naglakad siya at nilagpasan kami.
Did she intentionally ignore us, or was she unaware of our presence?
