Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Kur yapamayacak bir Omega mı sahiden?"
Kim Taehyung başını ders kitabına gömmüş, insanların sözlerine aldırmamaya çabalayarak problem çözmeye odaklanmıştı. Sınıf arkadaşlarının sözlerine aldırmamaya çabalıyordu. Dönüşüm geçireli birkaç hafta olmuştu ve nihayet üç gündür okula gelebilecek kadar kendini iyi hissediyordu. Omega olması ailesi için de beklenmedik bir durumdu. Kim Taehyung görsel olarak iyi bir yüze, Omegalardan beklenmeyecek bir boy uzunluğuna ve karakter olarak sessiz ve sert bir yapıya sahipti. Çevresindeki insanların beklentisi ve tahminleri onun bir Alfa yönündeydi ve şaşkınlardı.
Kim Taehyung insanların onu gördüğünden oldukça farklı biriydi. Sakin bir yapıda olması gözlere görünen soğuk imajına bağlı değildi. Taehyung sakinliği seviyordu, o kadar. İçinde çelişiyor olduğu duygular nihayet bir açıklığa kavuştuğu için memnundu. Omega olmak onu insanlar kadar şaşırtmamıştı. Taehyung sevimli olduğunu düşünüyordu. İnsanların onun üzerine titremesinden, onun için bir şeyler yapmasından, onu korumasından, onu sevmesinden hoşlanıyordu. Alfa olduğunu düşündüğü tüm zamanlarda bu hisleri içine atmak zorunda kalmaktan nefret etmişti.
Sınıf arkadaşları onun cilve yapamadığından bahsederken kendini zor tutuyordu. "Bir Alfa olarak bana bu kadar benzeyen biriyle sevişmsek istemem." dediğini duydu birinin, Taehyung da onunla sevişmeyi meraklı değildi ama sustu. Duymamaya, görmemeye çabalıyordu. "Ruh eşin için şimdiden üzülüyorum." Bir kızın sesiydi, kendinden öylesine emin görünüyordu ki Taehyung bile bir an için tanımadığı insan hakkında üzülmeden edemedi.
İnsanların sözlerinin yüreğini yaraladığını inkâr edemezdi. Zaman geçiyor, sözler büyüyordu. Omegalara çikolata alınan günlerin hiçbirinde masasında boşluk olurdu. Kimse ona kayda değer bir hediye almazdı. Vücudunun nasıl olduğunu sorgulayan insanların hadsiz sözleri yaralardı. Omegalar onun yanında giyinmek istemez, Alfaların yanına gidemezdi. Kim Taehyung iki tür tarafından dışlanmıştı. Kızgınlıkları onu zorluyordu. Kimseyi düşleyemiyordu. Acı içinde kaç kez ölmeyi dilemişti, bilmiyordu. Bir Alfası olmayacak, onu tüm bu acılardan kurturamayacaktı.
Kim Taehyung her gece ruh eşi olan Alfa tarafından reddedildiği kabusların içine sürüklenmekten yorulmuştu. Kimse onu sevmeyecekti, emindi. Lise sıraları her geçen gün onu başka bir kabusun içine sürüklerken bir gün kitaplarını yerde buluyor, bir başka gün çantasının içine sıkılmış ketçap yüzünden mahvolan eşyalarını toparlıyor oluyordu. Ne zaman karşı gelmek için sesini yükseltmeye çabalasa omun Omega olduğunu kabul etmeyen Alfalar tarafından feromonlara maruz kalıyor, sesi çıkamıyordu. Ne ailesine yaşadığı dehşeti anlatabiliyor, ne de sesini çıkarabiliyordu. İnsanlar ona tüm olanların sorumlusu kendisi gibi bir imaj veriyordu. Bir Alfa olmuş olsaydı ya da narin bir Omega vücudu, tüm bunlar başına gelmeyecekti..
