Cehennem Ateşinin Varisi

BÖLÜM YİRMİ ÜÇ: Son Dilek

Merhabalar kıymetli varisler!! Gel gel ne ararsan var adlı bir bölüme daha hoş geldiniz. Bol yorumlar keyifli okumalar.

Kehanet Gününe Dokuz Gün Kala

Zaman kavramı yoktu, zaman yoktu. Ben yok oluyordum.

"Kraliçem?"

Son günlerimi yaşıyordum. Her şeyi bitirecektim.

"Varis?"

Uykum geliyordu. Sahi bugün gün boyunca derslerde bile uyuduğum halde neden böyleydim. Bedenim neden bu denli uyuşuktu.

Midem bulanıyordu.

Kahretsin midem bulanıyordu.

Elimdeki çatalı büyük bir gürültüyle masaya bırakırken son hız ayağa kalktım. Sandalyem arkaya savrulurken koşar adım solandan çıkmaya başladım.

İsmimi duyuyordum, Hektor'un sesini duyuyordum, garip uğultular kulaklarımı tırmalıyordu.

Ama bir ses vardı, gecenin en karanlık halinin sesi.

Lavabonun kapısını son hız açıp geri kapatma gereği bile duymadan aslında hiçbir şey yemediğim halde bulanan midemi rahatlatmak için yediğim iki lokma keki de kanla karışık halde kustum. Ağzımdaki kusmuk tadı daha da midemi bulandırırken kızlar lavabosuna tereddütsüz dalan Karanlık Krallığı'n kralı ile göz göze geldim.

"Perla," dedi acı çeker gibi.

"Sen çık," diyebildim sadece.

"Rex yalvarırım git. Geleceğim."

Gözlerindeki ifade can çekişiyor gibiydi. Halime üzülüyordu. Çok geçmeden Rex'in arkasında beliren Hektor'un halime acıyan bakışları daha çok midemi bulandırırken.

"Gidin şuradan," dedim sert çıkan sesimle.

Rex'in sertleşen çenesinden dişlerini sıktığını anlarken Hektor Rex'in kolunu kavradı.

"Gidelim, yalnız kalsın."

Karanlık Kral, kolunu sertçe çekip yanıma yaklaştı. Başımı ellerinin arasına alırken alnımda yavaşça öptü.

"Kapıdayım," diyerek geri çekildiğinde gözlerimin dolduğunu hissettim.

Salak Perla.

Akılsız Perla.

Öksüz ve yetim Perla.

Yavaş adımlarla dışarı çıkarken ardından da Hektor ilerliyordu. Hektor kapıyı da ardından kapatınca derin bir nefes aldım.

Ellerim titriyordu.

Hadi ama Perla, bu sen değilsin. Suyu açıp yüzüme son hız su çarparken bugün gece Rory'nin bana dedikleri aklımda dolanıyordu.

"Senin bedenindeki güce de ben hükmedeceğim, en az benim kadar güçlüsün. Nasıl biri olacağımı düşünsene, öncelikle tüm kraliyet soyunu kurutacağım varisim. Senin yaşayamadığın kraliyet eğlencelerini hiçbiri yaşayamayacak. Bu akademide kimse kalmayacak."

Boğuluyor gibi hissederken suyu kapatıp duvara yaslandım.

Çok dikkat çekiyordum, ben bu denli güçsüz değildim ama artık büyü yaparken bile zorlanıyordum. Ellerim oynamıyordu.

Dışarıda Hektor ve Rex'in konuşma sesleri geliyordu. Kapıya yaklaşıp ne dediklerini anlamaya başladım.

"Yemek yemediği halde kusuyor, her gün daha da zayıflıyor ve inatla ağzını açmıyor."