butterflies in my stomach

ep 0.1

Selaamm öncelikle belirtmek isterim bu benim ilk fic'im bazı yerlerde hatalar falan olursa söylemekten çekinmeyin.

Bu fic'i tiktokta çok istediniz diye yazıyorum. (tt :lee._.lixie.143)

Herneyse çok uzatmayayım iyi okumalarr.

Sabahın ilk ışıklarıyla beraber kuşların cıvıldısı gökyüzünü güzel bir havaya bürümüştü, güneşli fakat biraz esintili bir gündü. Alarmının sesiyle gözlerini açan Felix için ise işler biraz zordu, çünkü o gün okulu  ilk günüydü. Varlıklı bir ailesi olmasına rağmen yine de Felix'in en büyük korkusu dışlanmaktı, aileleri sayesinde tanıştığı arkadaşlarıyla aynı okulda olması onu biraz da olsa rahatlatıyordu. Çalan 17. alarmla yataktan kalması gerektiğini anlayıp sonunda ayılmıştı, önce ortalama bir daireden daha büyük olan odasındaki lavabosuna gitti ve hızlıca soğuk bir duş alıp dün hazırladığı giysilerini giydi, sonrasında saçlarını kuruttu ve aşağı inip hızlıca termosuna bir kahve hazırlamaya başladı. O kahvenin demlenmesini beklerken arkadan gelen gürültülü seslerle biricik sakar üvey kız kardeşinin geldiğini anlamış ve arkasını dönmüştü.

F: Yine neyi kırdın?

R: Hiçbirşeyi, sadece plastik kaplar devrildi. Yine kendine petrol mu hazırlıyorsun?

F: Hayır "Kahve" hazırlıyorum. Senin gibi süt içmiyorum ben.

R: Benim kahvelerim gayet güzel birkere.

F:Herneyse hadi toparlan da çıkalım geç kalacağız, çocukları bekletirsek ağzımıza ederler.

Felix kahvesini termosa doldurup kapağını kapattı ve sandalyedeki çantasına koydu. Annesi ve babası çocukken boşanmış ve annesi boşandıktan sonra farklı bir adamla evlenmişti, bunun sonucu da üvey babasının kendisinden bir yaş küçük olan kızı Ryujin onun üvey kız kardeşi olmuştu. Felix kapıya doğru ilerlerken Ryujin de peşinden geliyordu, sonunda kapıya vardıklarında evden çıkıp diğerleriyle buluşacakları yere doğru yürümeye başlamışlardı. Buluşacakları yere varınca Felix hemen omzunda bir kol hissetti, tabiki bu kol Hyunjin'e aitti gülümseyerek ona döndü.

F: Günaydın hyung.

H: Sana da günaydın çilli, nasılsın bakalım heyecanlı mısın?

F: Biraz evet.

H:Heyecanlanma bu kadar. Alt tarafı okulun ilk günü.

F: Demesi kolay.

H: Hem dışlarlarsa ne olucak biz yetmez miyiz sana?

F: Yetersiniz tabiki de yine de dışlanmak istemiyorum.

Onlar böyle konuşurken Yeji ve Ryujin ise olabilecek en kötü ders programını tartışıyorlardı ve hep birlikte okula doğru yürümeye başladılar.

H: Çantanı taşımamı ister misin?

F: Hayır gerek yok çok ağır değil zaten, ama belki ileride taşımanı isteyebilirim.

Bu cümleden sonra Felix güzel bir gülümseme sundu Hyunjin'e, Hyunjin içten içe bu gülümseme ile yanıp biterken dışarıya hızlı kalp atışlarını ve alevlenen vücudunu hissettirmemek için uğraşıyordu.

H: Gülümseme öyle aşık olur biri bak.

F: Aşık olursa n'olur kıskanır mısın?

H: Evet hemde çok kıskanırım.

Böyle gülüşürlerken yandan sitem eden bir ses duyuldu, tabiki bu da Yeji'ye aitti.

Y: Gidin ve kendinize bir oda tutun. Lütfen.