Miss Amora's Obsession

Chapter 2

FRANCE POV

"Don't push her", dang it. Sabi ko na eh, di talaga ako makakatakas sa kaniya.

What is she doing here? May meeting pa naman siya base on what she said kaninang umaga tyaka anong ginagawa niya dito sa mall?

Mica and I exchange gestures, siguro wala pang alam si Chad tungkol kay ate. Di ko talaga inaasahan na makakarating siya dito eh ang layo na nga nito sa University tas nalaman pa niya.

"So this is what you are doing after my long minutes of waiting for you. Buti nalang someone said that he saw the two of you hanging out and....", she look at chad.

Ramdam ko na parang nataranta siya sa tingin ni ate, can't deny na nakakatakot talaga siyang tumingin with her color emerald eye with intimidating features ng mukha pa.

"Hi po", sabay bow ni Chad.

My gosh, ano naba ang oras? How can she said na matagal siyang naghintay saakin sa labas ng university?

"Let's go, France.", tumalikod kaagad siya without even looked back on him. Kahit kailan napaka mean talaga niya.

"Wait ate, magpapaalam muna ako"

"1 minute", she replied. Talagang inorasap pa talaga ako.

I face them, nainis ako dahil tinawanan lang ako ni Mica.

"My gosh bes, kung bi lang ako talagang magkakagusto talaga ako sa ate mo. Ang sarap niyang ibulsa", she said acting like parang kinikilig.

Ano paba ang kinain niya kanina at nagkakaganito ang kaniyang sinasabi? Parang nandiri rin na tumingin ang boyfriend niya sa kaniya.

"May time kapa talagang kiligin noh e ako nito na 50/50 kung mabubuhay paba ako tomorrow", naiirita kong turan sa kaniya.  Siya itong masaya tas ako na kinakabahan na.

"Basta update me kung naka survive ka ha?", nakangiti niyang sabi at nag wave pa. Muntik ko pa siyang hampasin when ate called me.

"France, let's go", malamig nitong sabi.

"Bwesit ka talaga, Mica"

"As always, see you tomorrow", she said at nag flying kiss pa tyaka hinila si Chad kung saan.

Gosh, pano nako nito ngayon?

"Faster France, you have some explaining to do"

Kaya pala medyo wala siya sa mood ngayon cause wala na palang araw sa labas, I didn't have some time na tingnan ang oras dahil nabusy ako na pasiyahin ang sarili ko.

We're walking palabas ng mall, nasa likod niya lang ako nakasunod, di ko kase alam kung saan niya pinark ang kaniyang sasakyan, mabilis siyang maglakad kaya medyo sumasakit ang paa ko.

"Whose that guy anyway?", she suddenly ask while walking, di siya huminto.

Guess what ano ang kasunod nito.

"Hes—"

"Forgot it, walk faster. Manang already finish cooking some food"

Iwan ko talaga kay Ate Amora, sa tuwing sasagot ako sa tanong niya kung sino siya or yun puputulin nalang niya bigla tas forget about it.

Di ko naman siya masisisi kung ganito siya ka protective saakin dahil under ko sa kaniya. She's the one whose taking care of me while hinihintay ko pang dumating si Mama.

Yes, I'm still waiting for her. Though matagal na pero hindi parin ako nawawalan ng pag asa, I know na babalik si Mama. Ate Amora told me na may trabaho si Mama sa ibang Bansa pero hindi ko alam kung ano yun, just work.

Minutes have past ay nakarating na kami sa bahay, pagpasok ko palang ay naamoy ko na kaagad ang ulam na paborito ko, ADOBONG MANOK. Tumungo ako sa kusina para tignan kung ano pang mga ulam o pagkain ang niluto niya.

"Magandang gabi manang", salubong ko sa kaniya sabay mano. She's preparing a rice in a bowl.

"Magandang gabi rin, hija. Nandiyan naba si Amora?", tanong ni Manang habang busy parin sa kaniyang ginagawa.

"Opo manang, nagluto pala kayo ng adobo?"

"Ay oo anak, sinabi kase ni Amora na magluto ng pagkain na paborito mo, mukhang nasa mood kase ang ate mo ngayon", nakangiting sabi ni Manang tyaka inabot sa isa pang katulong ang kanin at dinala sa mesa.

"Siguro, magbibihis na muna ako manang. Babalik din kaagad ako"

" Sige hija", sagot ni manang.

Umalis na kaagad ako sa kusina. Di ko na nakita si Ate kaya dumiretso nalang ako sa kwarto ko na nasa itaas para magbihis.

While nagbibihis ay naisip ko yung nangyari kanina sa school, I don't think na alam ito ni Ate but may isa kaseng lalaki na gusto akong makilala tyaka feeling ko kase napapadalas ang pagpunta niya sa room namin or pagkita saakin.

Pinagbawalan kase ako ni Ate na lumapit sa lalaki pero ang mga lalaki kase lumalapit saakin, ano kaya ang dapat kong gawing reason para lumayo na yung lalaki. Di naman na study first kase common yun.

"Your so slow", bigla kung tinakpan ang dibdib ko ng damit dahil di kopa nasusuot ang bra ko tyaka bigla nalang siyang pumasok.

"Kanina kapa diyan, Ate?", I ask. She didn't answer, nakatingin lang siya sa mukha ko.

Napaka awkward kase, oo babae kami pareho pero di naman yun reason para comfortable akong ipakita ang katawan ko. Para kase siyang multo na bigla nalang susulpot kagaya nong nangyari kanina sa mall. Nakaka-kaba.

"Faster, the food is getting cold", she said. Tumingin muna siya mula sa paa ko then sa ulo after she left.

Ang weird talaga niya minsan.