"Bir anda bir nefes söner miydi? Alınan kararlar, verilen sözler ne kadar da mahvedebilir bir hayatı.
Yaptığınız seçimlerin bedelini her daim ödersiniz, zira sıra bendeydi. Peki ben nasıl bir bedel ödeyecektim?"
Nehir ARMAN & Karahan EVLİYAOĞLU...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
🎶Nilüfer - Her Sevda Bir Veda
Karahan, Nehir'in yanından ayrılıp eve gelmişti. Onu o an orada bırakmak istemese de Nehir için yapmıştı. Nehir, ona ne dese kabuldü.
Şimdi ise içi içini yiyor, gözlerine uyku girmiyordu. Kalbi Nehir'i görme isteğiyle yanıp tutuşuyordu. Ayrılıklar ona göre değildi. Şu birkaç gündür yaşadığı duygular ona azap gibi gelmişti. Bunları bir daha yaşamak istemiyordu. O Nehir ile uzun bir ömürlü bir mutluluk istiyordu.
Yatağında bir o yana bir bu yana bir süre dönse de nihayetinde uykuya dalmıştı.
Sabah gözlerine vuran güneş ışıkları ile güne uyanmıştı. Gözlerini birkaç kez yumup açtı. Günün ışıklarına alışmak için kendisine zaman tanıdı. Birkaç dakika geçtikten sonra yüreğine dünden yerleşen heyecanla hızlıca yataktan çıktı.
Tuvalete gidip elini yüzünü yıkadıktan sonra odaya geri döndü. Dolabının karşısına geçip en güzel kıyafetlerini giymek için bakındı. Nehir, onu gördüğünde beğenmeliydi. Kendisini liseli aşıklar gibi hissetti. Bu haline gülümseyerek kıyafetleri alıp giyinmeye başladı.
Aynaya son bir kez bakıp, odadan çıkmak için kapıyı açıp, kapattı. Yüreğindeki kıpırtılarla merdivenlere ilerledi. Adımları hızlı ve aceleciydi.
"Oğlum, günaydın." Annesinin sesini duymasıyla aceleci adımlarını anlık durdurmuştu. Dicle Hanım, oğlunun aceleci halini görünce dayanamamıştı.
"Nereye böyle?"
"Günaydın anne. Nehir'e gidiyorum." Dicle Hanım, Nehir'i duymasıyla oğlunun aceleci tavrının nedenini anlamıştı. Oğlunun sesindeki mutluluk, Dicle Hanımın yüzünde samimi bir tebessüm oluşmasını sağlamıştı. Anlaşılan oğlu ile Nehir tekrardan bir araya gelmişti. Dicle Hanım çok sevinmişti buna.
Nehir, iyi bir insandı. Oğlunun mutlu olmasına sebep olan bir insanı neden sevmesindi ki. Arada yaşanan her şey olacağına varırdı. Dicle Hanım için en önemli şey çocuklarının mutlu olmasıydı.
"Anladım. Nehir kızımı da özlemiştim zaten. Hadi hadi kızı daha fazla bekletme eminin seni heyecanla bekliyordur."
Karahan, annesinin her şeyi anlamasına şaşırmayı bırakmıştı artık. Annesi onlardan her daim bir adım öndeydi.
Karahan, tamam anlamında başını sallayıp yoluna devam etmişti. Hızlıca indiği merdivenler bitmek bilmemişti sanki.
Büyük ve heybetli konaktan çıkıp arabasına binmek için kapıyı açtı. Şoför koltuğuna oturup içi içini yiyen sevinçle arabayı sürmeye başladı. Heyecandan yerinde duramıyordu. Radyonun sesini açıp biraz da olsa sakinleşemeye çalıştı.
