Genelevde tutsak olan Pelus yeni müşterisine kur yapmak mecburiyetindedir.
Ve o müşteri herkesin bakmaya çekindiği, itibarsızları ezmekten çekinmeyen ve ünvanı olan tek kadındır.
"Ben Ester'im." dedi ve çarpıcı yüzünü yukarı kaldırdı.
"Yeni efendin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
†
Benim için kötü olduğunu biliyorum, peki neden tadın bu kadar güzel?
🌑
Pelus baktı ve izledi.
Ester...
Demek adı buydu. Nasıl mümkün olduğunu bilmiyordu ama hiç beklemediği bir yüzle karşı karşıyaydı. İzleyecek ve bakacak pek çok detay vardı.
Vücudu dolgun olmasıyla birlikte hafif toplu bir görünümü vardı. Saçları siyah ve karakteri gibi asiydi.
Hele de gözleri... Her şeyi unutup Pelus'un dikkat kesilmesini sağladı.
İri ve derindi. İçine hapsolmuş şeyleri görmeyi ne kadar arzuladığını fark etti. Ancak peçesi yüzünden Pelus sadece uyanık bir tavrı algılayabiliyordu.
Sivri çenesine inene kadar oyalandığı kavisli burnu ve hafif dolgun dudakları izlemeye doyulmayacak bir manzara sunuyordu. Sonra takılarla süslü açık gerdanı ve vücudunun geri kalanı dikkatini çekti ama daha fazla inceleyemeden aklına gelen soruyla duraksadı.
Gözlerini şüpheyle kısarken kadın hakkında çıkan dedikoduların neden bu kadar kötü olduğunu merak etti. Sanırım ilgisini yanlış yere yöneltiyordu.
Böyle büyüleyici bir güzellik davranışlarıyla lekeniyorsa durumun farkındalığına varmalı ve temkinle hareket etmeliydi. Hem oyulmuş gibi duran hatları izlememek ve parmak uçlarının dokunma isteğiyle karıncalanmasını görmezden gelmek ne kadar zor olabilirdi.
"Yeni efendi mi?" Gibi zayıf bir ses işittiler.
Ester gözlerini ondan ayırmıyordu. Pelus bu dik ve buyurgan tavrı her yerden hissediyordu ve bir şekilde kadının düşüncesinin, tıpkı kendisi gibi olduğunu farz etti. Daha yakından inceleme isteği olduğunu düşünmek belki biraz fazla kaçabilirdi ama Pelus öyle olduğunu düşünmeyi tercih etti.
Amâr, "Hanımım?" dedi ve sustu. Az önceki zayıf ses de ona aitti. Varlığının unutulduğu kesindi.
Ester, "Söyle." diye buyurdu.
"Sanırım size şartları söylemem gerek."
Ester kaşlarını çatarak ona döndüğünde Amâr saniyeler içinde oratadan kaybolmak ister gibi gözlerini kırpıştırdı.
"Mülkümde ve içinde bulunanlar sadece bana aittir. Ama elbette ödediğiniz ücret miktarına göre işçilerden biri sizinle belirli bir süreliğine kalmaya devam eder."
