POSSESSIVE 7: Ymar Stroam

CHAPTER 14

CHAPTER 14

MASAYA SI CZARINA nang lumabas sila ni Ymar sa Lexus nito. Kauuwi lang nila sa Manila galing sa Isla Tech. They both have smile on their faces as they walked, holding each other's hands towards Ymar's house.

Instead of three days, nagtagal sila ni Ymar ng isang linggo sa Isla Tech. Halos hindi na sila lumabas sa cabin na inookupa nila. They made love all day and all night. They only stopped when their sleeping, resting and eating. It was the best one week of her effing life.

Pero agad na nawala ang ngiti ni Czarina nang ang nagbukas ng pinto ay si Tatiana.

Bad vibes agad siya. Gusto niyang sabunutan ang babae nang tumingin at ngumiti ito kay Ymar na parang nang-aakit.

"Welcome back, Ymar," nakangiting sabi ni Tatiana na kay Ymar lang nakatingin.

Dumukwang ang haliparot at akmang hahalikan sa pisngi si Ymar nang biglang umatras ang asawa niya na parang umiiwas. Lihim siyang napangiti. Good boy naman pala itong si Ymar.

Magaling. Palakpakan.

Tumikhim si Czarina dahilan para mapatingin sa kanya si Tatiana. "Puwede bang umalis ka na sa daraanan namin?" Pinipigil niyang hindi magtaray. "I'm tired and I want to rest."

Humakbang naman ito palayo sa pinto para makapasok sila ni Ymar. Agad silang dumeretso sa kuwarto at nahiga siya sa kama. Si Ymar naman ay nagbibihis nang biglang tumunog ang message alert tone ng cell phone nito.

"Banana, pakibasa ang text, please?" wika ni Ymar.

Dumapa siya sa kama at inabot ang cell phone na na nasa nightstand, saka binuksan iyon. And of course, may password.

"May password," sabi niya.

Ini-expect ni Czarina na lalapit sa kanya si Ymar at ito mismo ang magta-type ng password sa cell phone nito pero nagulat siya sa sinabi nito.

"Type banana01."

Nanlaki ang mga mata niya at inulit ang sinabi nito. "Banana01?"

"Yeah." He winked at her before putting on a shirt.

Parang dinuyan ang puso niya dahil lang sa simpleng password na iyon. Sino ba ang hindi kikiligin? Eh, banana ang password... siya 'yon. 'Tapos 'yong 01, baka number niya sa buhay nito!

Naiihi siya sa kilig.

Mabilis niyang itinype ang banana01 sa password at mas lumapad ang ngiti niya nang makitang bumukas nga ang cell phone. Agad siyang nagtungo sa inbox at binasa ang mensahe. It came from his secretary.

"Mr. Stroam, are you available for a board meeting at ten o'clock and a lunch meeting at eleven-thirty o'clock?" basa niya sa text, saka tumingin kay Ymar. "Pupunta ka?"

Dumapa rin si Ymar sa kama at hinalikan siya sa mga labi. "Yes. I have to go. Dito ka na lang muna sa bahay. Magpahinga ka. Magpakita ka kay Mommy. Hinahanap ka na n'on. Baka ano pa ang sabihin ni Mommy at mabuko pa tayo na nagpapanggap lang."

Parang may mabigat na bagay na dumagan sa dibdib ni Czarina. Hayan na naman ang nagpapanggap na 'yan. Palagi na lang nitong sinasabi na nagpapanggap lang sila at nakakasakit na ito ng damdamin.

Nakakainis naman kasi si puso. Sinabi nang huwag mahalin si Ymar pero hayun, hindi nakinig. Kaya tuloy nasasaktan sila ni puso ngayon.

"Sige," walang buhay niyang sabi at ibinigay rito ang phone. "Magpapahinga na ako. Ingat."

Umayos siya ng higa sa kama at nagkumot hanggang sa leeg, saka ipinikit ang mga mata. Ayaw niyang makita ni Ymar ang inis sa mukha niya. Ayaw niyang mag-away na naman sila.