POSSESSIVE 7: Ymar Stroam

CHAPTER 19

CHAPTER 19

WALANG IMIK NA NAKAMASID LANG si Czarina habang nasa sala sila at pinipirmahan ni Ymar ang mga papeles na magta-transfer ng CF Pharmaceutical sa pangalan nito. Nakangiti ang ina nito, ganoon din naman ang haliparot na si Tatiana. Masaya ang mga ito para kay Ymar. Pero siya, hindi niya magawang maging masaya para sa asawa.

Nangyari na ang gusto ni Ymar, nakuha na nito ang kompanya ng ina, buntis na siya katulad ng kasunduan nila. Ano pa? Wala nang dahilan pa para magpanggap silang dalawa. It was over.

Parang may umaararo sa puso niya habang nakatingin sa masayang mukha ni Ymar habang pumipirma. Her heart was in pain. She felt suffocated.

"Magpapahangin lang ako sa labas," paalam niya. Hindi na niya hinintay ang tugon ni Ymar.

Mabilis siyang lumabas sa bahay nito at naglakad-lakad hanggang sa makarating siya sa Starbucks na nasa labas ng Bachelor's Village. Pumasok siya sa loob at um-order ng cappuccino. Nang makuha ang order, umupo siya sa nasa gilid na mesa at sinimsim ang inumin.

"Czarina?" A familiar voice called her name.

Nag-angat siya ng tingin. Natigilan siya nang makita si Justine, ang lalaking una niyang minahal at nanloko sa kanya. But as she looked at her first love, she felt nothing. Hindi na siya galit dito. Maybe because she already moved on.

"Hey." She smiled at Justine. "Last time I heard, you were in Chicago."

Umupo ito sa kaharap niyang silya at hinawakan ang kamay niya. "Damn, Czarina, you look radiant."

Inagaw niya ang kamay at inirapan ito. "Mambobola ka pa rin hanggang ngayon, Justine. Your lips are still dripping with honey."

Justine chuckled. "And you're still pretty."

She rolled her eyes. "Ano'ng ginagawa mo rito?"

"Napadaan lang ako kasi nauuhaw ako. Who knows na makikita kita rito. I'm happy." Masaya ang ngiti sa mukha nito. "How are you? It's been years."

"Well, I'm now a doctor."

"And I'm an architect."

Napangiti siya. "Natupad mo rin pala ang pangarap mo."

Tumango ito at hinawakan na naman ang kamay niya at parang sinuri ang daliri niya. "Ikaw rin, natupad mo na ang gusto ng mommy mo. How about your own dream?"

Isa si Justine sa mga tao na alam ang pangarap niyang maging isang psychiatrist.

"Nag-aaral ako ngayon," sabi niya habang inaagaw ang kamay niya pero hindi naman nito binibitawan.

"Cool."

"Yeah." Dumako ang tingin niya sa magkahawak nilang kamay. "Let go of my hand, Justine. Please."

Nginitian lang siya ni Justine at hindi pinakinggan. "We should go out sometimes." Nagulat siya nang bigla na lang itong dumukwang at hinalikan ang gilid ng mga labi niya. "What do you think?"

How dared him kiss her!

But before she could raise her hand to slap him, someone shoved Justine on the floor. Napasinghap siya at mabilis na hinanap ang may kagagawan niyon. She froze when she saw Ymar. He looked mad. Really mad.

"Who do you think you are to kiss Czarina?" Ymar's asked between greeted teeth.

"I'm Justine." Nakatayo na ngayon ang lalaki. "I'm Czarina's ex-boyfriend. But I'm trying to patch things up. Magkakabalik din kami. Ikaw, sino ka ba?" maangas na tanong nito kay Ymar.

Napakagat-labi si Czarina nang makitang tumalim ang mga mata ni Ymar. Shit! Mabuti na lang at hindi matao sa loob ng Starbucks. Nakakahiya!

"I'm Czarina's husband, moron," Ymar said then punched Justine in the face, then on the stomach. "Wala kang karapatang hawakan o halikan ang asawa ko!" He punched Justine again.