Karşılıksız aşk, cüretkâr bir teklif ve çarpık bir intikam oyunu...
Sare'nin kalbi çocukluk arkadaşı Emir'e aittir, ancak kaderin başka planları vardır. Gizemli bir yabancı Sare'ye karşı konulmaz bir teklif sunduğunda, duygularını değiştiren ve sını...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🎶Isabel LaRosa - I'm Yours
Sinema seansımızın saatini beklerken alışveriş merkezinin içerisinde turlamaya karar vermiştik. Kuzey ile buluştuğumuzdan beri ilişkimiz hakkında yada başka ciddi bir konu hakkında konuşmamaya özellikle çaba gösteriyor gibiydik. Mağazaların önünden geçerken dalgın bir bakışla vitrinleri inceliyor içeriye girecek kadar bile odaklanamıyordum gezimize.
Zihnimde; konuşuyor, bütün problemlerimizi çözüyor, birbirimize uzun uzun açıklamalar yapıyorduk. Gerçekte olan ise rahatsız edici bir sessizlikti. Oysa ona karşı olan hislerimi çoktan itiraf etmiştim. Yine de istediğim kadar cesur değildim henüz.
Sonunda kendime olan sinirimden uzaklaşmak için önünden geçtiğimiz mağazaya yöneldim. Bir şey sormadan beni takip etti. İlgisiz bir şekilde aramızdaki gerginlikten kaçmak için elbiseleri inceliyormuş gibi görünmeye çalıştığım sırada Kuzey sessizliğimizi bozdu.
"Pişman olmadın değil mi bugün söylediklerinden?"
Sesindeki tereddüt kalbimi paramparça etmişti. Bu adamın onu sevdiğime inanması ve güvenmesi için tam olarak ne yapmalıydım?
Elimdeki elbiseyi askısına geri asarken aniden ona döndüm. Büyük ihtimalle sorusundan kaçacağımı düşündüğü için şaşırmıştı, tam gözlerinin içine bakıyordum.
"Seni seviyor olmam pişman olmam gereken bir şey mi?"
İkimiz de bakışlarımızı kaçırmadan uzunca bir süre birbirimize baktık. Ben onun gözlerinde bana inandığına dair bir iz o ise benimkilerde sözlerimi onaylayacak bir kanıt arıyordu. Saniyeler uzadıkça aramızdaki o görünmez çekim kendini ortaya çıkarıyor zaman ve mekan kavramını yok ediyordu.
Başımı çevirdim ve siyah mini bir gece elbisesini askıdan aldım. Hande mezuniyet partimizi çoktan organize etmişti, bu gerilim dolu geziyi değerlendirip en azından elbisemi seçebilirdim.
"Hayır tabii ki. Öyle demek istemediğimi biliyorsun."
"Tam da mağaza gezerken yapmak isteyeceğim türden bir konuşma."dedim sesimdeki ironiyi bastıramayarak. Kuzey başka bir siyah elbiseyi bana göstermek için askıdan aldı.
"Mezuniyet partisi içinse bu daha uygun olabilir."
Onun partisine katıldığım gün giydiğim tarzdaydı ve en az o günkü elbisem kadar iddialı gözüküyordu. Başımla onu onaylayıp elbiseyi elinden aldım. Deneme kabinlerinin olduğu yöne doğru yürüdüğümüz sırada sözlerime açıklık getirmek istedim.
"Sürekli benden ve hissettiklerimden şüphe duymak yerine elimi tutup yanımda olmanı istiyorum. Ben elini her tutmaya kalktığımda kendinden uzaklaştırıyorsun beni."
Deneme kabinine girmeden önce yüzündeki o dağılmış ifadeye son kez bakıp kapıyı arkamdan kapattım. Hayatımda ilk kez zorlada olsa aklımdan geçenleri açık açık söylüyordum. Kendi kendime kurgular yaratıp hayali karakterlerle kavga etmek yerine içimdekileri döküp sonuçlarına katlanmayı seçiyordum. Hiç de kötü bir his değildi.
