𝐘𝐚𝐝 𝐞𝐥𝐥𝐞𝐫 / 𝐦𝐢𝐤𝐞𝐲 𝐱 𝐨𝐜

15˚ ༘♡ ⋆｡˚

Mal mal abime bakıyordum.

"Ne dedin?"

Fuyu derin bir nefes aldı. Sözcüklerini seçmeye çalıştığı belliydi.

"Mikey seni gelecekte öldürecek Serena."

"Ne? Ne dediğinin farkında mısın abi?!"

"Bana inanmıyorsan Takemichi'ye sor. Gelecekten gelen o sonuçta."

Duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum. Manjiro'nun bunu yapabileceğine ihtimal dahi vermiyordum.

"Detayları Takemichi'den öğreneceğim."

Hızla evden ayrıldım. Abimin suratına bile bakmadan.

"Üzgünüm...Serena."
-----------------------------
Hayır, olamazdı değil mi? Manjiro öyle birisi değildi. Onu çok iyi tanıdığıma emindim. Umarım Takemichi,abimin mikey'i sevmediği için yalan uydurduğunu söylesin. Lütfen öyle olsun lütfen!

Hızlıca Takemichi'nin kapısını çaldım. Derin derin nefesler alıyordum bir yandan da.

Kapı yavaşça açılınca direkt içeriye girdim.

"Sorun ne Serena?"

Takemichi'nin halinden ne için geldiğimi bildiğini anladım. Yine de bilmiyormuş gibi davranıyordu.

"Manjiro beni öldürecek mi cidden?"

Takemichi bir süre sessiz kaldı ama gidişatın böyle ilerlemeyeceğini biliyordu.

"Odama geçelim."

Hızlıca Takemichi'nin odasına geçtik ve yüzüne bakmaya başladım. Gerildiği belliydi ve konuyu beceriksizce uzatmaya çalıştı.

"Çay koyayım mı?"

"Take! Soruma cevap ver lütfen! Konuyu değiştirme..."

Bunları söylerken gözlerimden akan yaşlardan habersizdim. Farkedince elimin tersiyle silmeye çalıştım.

"İnanmak istemiyorum buna..şaka de lütfen Take!"

Takemichi elini omzuma koydu ve konuşmaya başladı.

"Mikey'in öldürdüğü tek kişi sen değilsin Serena. Draken-kun,abin,Mitsuya-kun, Hakkai-kun...Hepsi bunlara dahil."

"N-ne diyorsun Take? Manjiro öyle birisi değil!"

"Biliyorum Serena. Ben de biliyorum ama bazı olaylar yüzünden gelecekte Mikey-kun aşırı değişiyor. Ben de bunlara inanmak istemiyorum ama ileride sana söz veriyorum değiştireceğim."

Takemichi gülümsedi ve omzumu okşadı.

"Güven bana ortak!"

Takemichi'nin suratına baktım. Bana güven vermek istermişcesine sırıtıyordu ve gözleri parlıyordu. Ne yalan söyleyeyim bu bana inanma gücü verdi zaten ona güvenmekten başka çarem yoktu.

Gülümsedim, ayağa kalktım ve kapıya yöneldim.

"Take."

Derin bir nefes aldım ve kapıdan çıkmadan önce söyledim.

"Manjiro'yu beraber kurtaralım!"