Umarım iyisinizdir, bu soğuk havalarda kendinize çok çok iyi bakın. Sıkı giyinin üşütmeyin.
Bölüm şarkısı- Erol Evgin - Sevdan Olmasa
Vote ve yorumları da unutmayalım 💖💗
İyi Okumalar 💗🐔
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Araz sessizce sırasına doğru adımladı. Nefret ediyordu buradan. Ya da en çok buradan demeliydi.
"Vay vay vay. Günaydın demekte yok he?" Genç, Araz'ın sırasına doğru yaslandı.
"Ulan şu surata bak. Kız gibi." Dedi genç. Araz gergince nefes verdi. Sınıfta kimsenin olmayışı daha da korkutucuydu.
Araz sadece gözlerinin içine baktı gencin. Artık bıkmıştı. Hergün bunların tacizlerine dayanmak zordu.
Taciz dokunmaktan ibaret değildi. Sözler ve bakışlar da taciz sayılmalıydı Araz'a göre. Fakat bir şey gelmiyordu elinden. Kendini güçsüz görüyor, şarkılarla kendini iyilsştirmeye çalışıyordu.
"Neyse, seninle uğraşasım yok bugün." Dedi ve kendi sırasına geçti genç. Nefret ediyordu Araz ondan.
Hergün gençten ve onun arkadaşlarından sözlü taciz alıyordu. Dövüyorlardı. Akşam da gizli numaradan çocuğu rahatsız ediyorlardı. Hepsinden ölesiye nefret ediyordu Araz. Kendisinin seçmediği bir durumdu bu. Böyle olmayı o istememişti.
Kapı sertçe açılmasıyla birlikte içeri Berfin ve Baran girmişti. Araz enerjik kıza gözlerini gezdirdi. Ardından gelen çocuğu görünce hemen gözlerini çekti. Utanıyordu ondan.
"Sa as ben geldim hoş geldim." Diyerek çantasını masanın üstüne koydu ve pencereye doğru ilerledi genç kız. Saçlarını kestirmişti.
"Kürt kızımız erkek olmuş." Arka taraftan bir ses duyulduğunda Berfin kapıya doğru döndü.
"Aynen keşke sen de biraz olabilsen." Diye cevap verdi Berfin gülümseyerek. Çocuğun gülüşü sınıfı doldururken sadece sırasına doğru ilerleyebilmişti. Berfin ise pencereyi açmış öylece dışarı bakıyordu.
Araz ise gerginleşerek sıraya bir şeyler çiziyordu. Garip bir şekilse terliyor, korkuyordu. Arkasındaki çocuk kafasını çantasına koymuş öylece yatıyordu. Sessiz nefes alışları Araz'ın kulağına geliyordu. Yutkundu.
"Yakışmış." Dedi biraz önceki çocuk. Berfin ve Baran hepsinin ismini unutmuştu.
"Soran olmadı kardeşim." Dedi Berfin gözlerini kısarak. Adımlayarak Baran'ın yanına oturdu.
"İltifat ediyoruz onu da beğenmiyorsun Kürt." Kız duyduğu lakap ile derin nefes verdi. Cidden yolası geliyordu. Arkasına dönerek gülümsedi.
"Adam akıllı et o zaman." Dedi karşıdaki genç kız. Berfin yan tarafa baktı. Tek kaşını kaldıran kız arkadaki çocuğa bakıyordu.
"Ne diyon Gökçe?" Dedi çocuk aynı tepkiyle. Genç kızın gülmesiyle gergin ortam yok olmuştu.
"Ne diyon Mert?" Dedi kız ciddi olmaya çalışarak.
"Şey yakışmış cidden." Dedi Araz utanarak. Berfin duyduğu sesle önüne döndü. Tebessüm ederek saçlarını elledi.
"Teşekkürler." Diyerek saçlarını karıştırmaya devam etti. Mutlu olmuştu.
"Biz diyoruz beğenmiyor, ibne deyince teşekkür ediyor." Dedi Mert. Berfin boş verip hiç oralı bile olmadı.
"Yanaklarında bir şey mi var yoksa hep mi böyleler?" Dedi Berfin kendini tutamayarak. Araz ne dediğini anlamaya çalıştı bir süre.
"Yanaklarında allık falan var mı ondan bahsediyorum." Dedi tekrardan sorarak. Araz kafasını yana doğru salladı.
"Şey, yok." Dedi utangaç sesiyle. Berfin gülümsedi. Baran'ın kolunu çekerek Araz'a doğru uzattı. Kendisi de Baran'ın koluna uzandı ve o şekilde hocanın gelmesini beklediler.
'•.
"Şey Berfin.." çocuğun kısık sesi Baran'ın kulağına dolduğunda gözlerini araladı. Kolu uyuşmuştu. Kolunda yatan kıza baktığında bir eliyle tuttu ve yavaşça kolunu çekti. Sıraya nazik bir şekilde koydu ve karşısındaki çocuğa baktı. Hoca da gelmişti.
"Şey seni uyandırmak istememiştim." Dedi kısık bir sesle. Baran kafa salladı.
"Problem yok. İyi ki uyandırdın. Berfin sen de kalk. Hoca geldi." Diye yaklaştı genç kızın kulağına. Berfin zorla uyanarak bir süre kendine gelmeye çalıştı.
♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
