DEĞİŞTİN.

13

Havalimanına gelmiş teyzemleri almıştım. Sıkı sıkı sarılmıştık teyzemi öyle bitik görmek beni oldukça üzmüştü ona söz vermiştim her şeyi düzene sokacaktım. Yol üstü teyzeme yeni bı hat almıştık eve dönünce yeni hattını kullanacaktı. Bir buçuk saatlik yolun ardın teyzemlerle eve dönmüştük.

Arabadan inmemizle çocuklar gülerek etraflarında dönmüşlerdi.

"OHAAA Selen abla bu ev senin mi burada mı kalacaz?" diyen Nisa ile gülmüştüm.

"Ewet benim ama uslu durursanız bizim olacak ve burada yanımda kalacaksınız." dememle hızlıca bana sarılmıştı.

Hep birlikte eve girip direkt elimizi yüzümüzü yıkadıktan sonra onlara evi gezdirmiş giyinmeleri için de kıyafetlerini göstermiştim. Şimdi ise hep birlikte salonda oturuyorduk.

Derin bı nefes alıp verdikten sonra İbrahim ve Nisa'ya baktım onlarda konuşmamı bekliyorlardı teyzeme ise öylece durup bizi izliyordu. Teyzem zaten çok iyi bir şekilde ağız okuyabiliyordu. Aslında teyzemin bir kulağı düşük bi derecede duyabiliyordu daha doğrusu aşırı yüksek sesleri duyuyor ve temel kelimeleri söyleyebiliyordu. Aslında teyzemin sekiz yaşına kadar hiç bir şeyi yoktu çok iyi duyup konuşuyordu bı gece yüksek ateşlenme sonucu duyma yetisini kaybetmişti. Şu anki imkanlar dahilinde teyzemin düzelme şansı vardı az da olsa duyduğu kulağına cihaz takarsak tamamen duyabilecekti, doktorlarlar eşliğinde yapacağımız konuşma egzersizleriyle de duyabilecekti ama her şeyin bi zamanı vardı teyzemi de iyileştirecektim iyi olacaktı.

"Ewet çocuklar artık benimle yaşayacaksınız bence biraz konuşmamız gerekiyor." dedim.

Nisa "Hep burada mı kalacaz?"

İbrahim "Babam ne olacak?"

Diyerek aynı anda konuşmuşlardı. Anneniz ve babanız boşanacak emin olun bu en iyisi olacak siz burada benim yanımda kalacaksınız bu ev sadece benim değil sizinde eviniz olacak. Sizi ne kadar çok sevdiğimi biliyorsunuz sinirleneceğim şeyleri de biliyorsunuz değil mi?" dememle ikiside başını sallamıştı.

"Bu evde küfürlü ya da hakaretli konuşmalar geçmeyecek. Kavga edilmeyecek saygısızlık olmayacak annenizi üzerseniz bende sizi üzerim ona göre. Durmadan anneden para isteyip dışarıya çıkmak başı boş gezmek yok. Ben bu yemeği yemiyorum istemiyorum demekte yok yemkte ne varsa o yenilecek tamam mı?"

İbrahim "Tamam."

Nisa "Tamam Selen abla."

"Annenizin telefonunu sürekli almak yok eğer burada kalmak istiyorsunız uslu durup başarılı olacaksınız. İkinizde özel okula yazdırdım çok güzel bi okul bir sürü kursu var okula servisle gidip geleceksiniz odanızı gördünüz her şeyiniz hazır tablet ve laptopta aldım size. Bir sürü kitabınızda var bahçede size top oynayın diyede kale sipariş ettim. Böyle bir hayat mı istersiniz ya da eskisi gibi mi söyleyin bakalım ne istiyorsunuz?"

İbrahim "Böyle bir hayat."

Nisa "Dediğin gibi."

"O zaman dediklerime uyacaksınız anneyi üzmek kavga etmek yok tamam mı sizden tek istediğim ders çalışmanız ikinizinde dersleri iyi biliyorum şimdi daha iyi olma zamanı tamam mı?"

& "Tamam."

"Şimdi yarın pazar hepimiz alışverişe çıkacaz size çok güzel marka kıyafetler alacaz kırtasiye alışverişi de yapacaz istediğiniz bi oyun varsa kızma birader gibi onlarıda alırız ne isterseniz alacam. Annenizede güzel güzel kıyafetler alacaz annenizin saçını da boyatalım diyorum ne dersiniz?"

Nisa "Olur."

İbrahim "Bir keresinde sarı yapmıştı yine sarı olsun."

"Bencede olsun annenizi mutlu görmek istiyorsanız onu üzmek yok yoksa inanın bana sizi amcalarınıza gönderirim annenizde yanımda kalır ona göre."