ESİR

39- ZOR KARAR

Enes daha ne olduğunu anlayamadan Uraz ona sert bir yumruk geçirmişti ardından yere düştüğünde üstüne çıkarak yumruklamaya devam etti

" Uraz yeter " desem de durmadı öldürecekti

" Uraz dur " hala devam ediyordu

" Uraz " diye sesimi yükselttiğimde bakışlarını bana çevirdi ve Enesin üstünden kalkarak yanıma geldi

" iyi misin " dediğinde kafamı olumlu anlamda salladığımda elini kanayan dudağıma götürdü

" kapanan yaraların yerine hep yenileri açılıyor " dediğinde üzgün görünüyordu

" oymuş... Yiğitle bana kazayı yaptıran oymuş " dediğimde şaşırmıştı onu bulamamasının sebebi tahmin ettiği kişilerden olmamasıydı

telefonunu çıkartarak Yiğiti aradı ve buraya gelmesini istedi ardından Enesi bir yere bağlayarak beni buradan çıkartarak arabasına bindirdi

" sen nasıl bu kadar hızlı geldin "

" zaten hep aşağıdaydım "

" neden "

" seninle konuşmak için geldim  bütün gün telefonlarımı açmadın Yoncayla konuştuğumda da saçmalayıp durdu ters bir şeyler olduğunu düşünüp geldim " tabi ki saçmalamasının sebebi o olmasa da konuyu hemen oraya getirdim

" eski sevgilin benim için yeteri kadar ters bir konu "

" Şura yapma biliyorum söylemeliydim ama o an üzülmeni istemedim "

" böyle daha mı iyi oldu peki "

" haklısın " diyebildi sadece

" sana niye geliyorum peki Enesi evden atmak yetmez miydi "

" o evde güvende değilsin artık yerini biliyor"

" Uraz saçmalama o sizin gibi biri değil demin yediği dayaktan sonra bir daha adımı bile anmaz emin ol... evimi filan da değiştirmeyeceğim unut bunu "

" araştıracağım " ne desem diyeyim asla ikna olmazdı yine bildiği gibi yapardı o yüzden konuşmak için kendimi yormadım

eve vardığımızda arabadan inmekte tereddüt ettim ona hala sinirliydim

" neyi bekliyorsun " dediğinde cevap vermedim ardından Uraz yanıma gelerek kapımı açar ve bir anda kemerimi çözerek beni omzuna atarak eve yürümeye başladı

" ne yapıyorsun ya indir beni... indirsene " diye bağırırken beni bir anda koltuğa attı

" delirdin mi ya "

" naz yapan sensin " bir anda baş aşağı kalmam baya bir midemi bulandırdığı için neredeyse kusacaktım

" naz mı sence bu naz mı " istesem daha beter davranırdım ama bir şeyler gizleyen sadece o değildi "

" aç mısın " dedi bir anda

" uyumak istiyorum odama gideceğim " dedim ve tam ayağa kalkıp yukarı çıkacakken elimden tuttu

" bekle iki dakika " diyerek beni tekrar oturttu ve mutfağa giderek ecza dolabından bir şeyler çıkarttı ve yanıma geldi

" dudağın patlamış " dediği de küçücük bir şeydi

" daha önce sana böyle bir şey yapmış mıydı " dedi sinirle

" hayır " dediğinde pamuğu kaldırarak dudağıma bastırdığında birazcık acımıştı

" o kadın... neden gelmiş " diye sordum cevabından korkarak

"şey..." 

" beni üzmemek için saklamayacaksın herhalde " dediğimde kısa bir sessizlikten sonra konuştu