ESİR

42- KANLI OYUN

Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda eski püskü bir odanın içindeydim depo gibi bir yerdi sanırım

"  kız uyandı  " dedi bir ses

" tamam çık sen " dedi başka bir ses

gözlerini iyice açtığımda onu gördüm kapıdaki adamı

" beni burada tutamazsın" dedim zar zor

" tutuyorum bile aslında hedefimiz sen değildin Urazın kardeşiydi ama top sana patladı " dedi gülerek

" Uraz seni de yaşatmaz bak daha gençsin yapma bunu kendine " en az 20 21 yaşındaydı

" o bana bir şey yapar mı yapmaz mı bilemem artık umurumda da değil açıkçası o benim abini öldürdü bende  sevdiği kadını öldüreceğim "

" yapma lütfen bak eğer beni şimdi bırakırsan hiç bir şey olmamış gibi yaparım yemin ederim kimsenin haberi olmaz lütfen bırak beni "

" o kadar kolay değil bunca planı seni bırakmak için yapmadım Urazın hastaneye gitmesi tesadüf değildi " dediğinde başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü

" Yiğiti sen mi vurdun "

" ben vurmadım ben sadece emir verdim " o yapmıştı Yiğite o zarar vermişti

" ben şimdi gidiyorum Urazın nerede olduğunu öğrenip yanına geliyorum saatlerdir ortada yoksun ama Urazın daha haberi bile yok " dedi beni kışkırtmaya çalışarak

" arkadaşını öldürmeye çalıştığınız için olabilir mi acaba " dediğimde güldü ve kapıdan çıkıp gitti

odada yalnız kaldığımda nasıl kaçacağımla ilgili planlar yapıyordum ama hepsinin sonu başarısızlıkla bitiyordu çünkü daha ellerimi bile çözemiyordum o kadar sıkı bağlamışlardı ki kangren olmama az kalmış olabilirdi

yaklaşık 10 15 dakika sonra içeriye başka bir adam elinde yemek dolu bir tepsiyle girdi

" ye bunları " dedi ve sağ tarafıma oturarak kaşığa yemeği doldurup bana uzattı

" istemiyorum "

" isteyip istemediğini sormadım yakında öleceksin zaten son yemeğin olsun "

" yakında öleceksen yemek yememin bir anlamı yok " dediğimde sırıttı ve tepsiyi yere bıraktı

" haklısın " dedi ve ayağa kalktı

" çok sıkıldım ben aslında eğlensek mi biraz " dediğinde niyetini anlayarak korkmaya başladım

" eğer bana dokunmaya kalkarsan seni gebertirim "

" eli bağlı birine göre fazla cesaretlisin "

" ben bir şey yapamasam bile yaşar mısın sanıyorsun Urazın elinden kurtulamazsın " dediğimde bana doğru adımlar atarak arkama geçti ve eliyle omzumu sıvazladı olduğum yerde çırpınınca omzumu daha da sert sıktı ve bu canımı baya yakmıştı

" burada olan burada kalır " dediğinde korkudan nefes alamadım

tam o sırada kapı açıldığında içeriye kartalın kardeşi girdi

" ne işin var burada " dedi arkamdaki adama

" abi yemek için gelmiştim "

" tepsi neden yerde "

" yemek istemediğini söyledi " korktuğu belliydi

" o zaman niye çıkmadın... bu odada oyalanmayacak demedim mi çık dışarı " dediği gibi kaçar adımlarla çıkmıştı