'𝘼𝙍𝘼𝘿𝙄Ğ𝙄𝙉𝙄𝙕 𝙏𝙀𝙇𝙀𝙁𝙊𝙉𝘼 𝙎𝙐𝘼𝙉 𝙐𝙇𝘼𝙎𝙄𝙇𝙈𝙄𝙔𝙊𝙍 '

'ARADIĞINIZ TELEFONA SUAN ULASILMIYOR'

☆ 2 ☆

(Ayıldıktan hemen sonra)
"Sanırım uyanıyor"
"Aysel sakin ol bak kızın kurtuldu" sanırım sanırım biri beni kurtarmıştı gözlerimi açtığımda herkes hortlak görmüş gibi bakıyordu annem ve babam perişan haldeydi neyseki kurtuldum abartmayın
"Annecim iyimisin??"

"Aysel kız iyi görmüyor musun kimin teyzesinin tontişi o iyisin demi teyzemm"

Karşımda nazar duası okuyan hatta kurşun döktürdüren süreler okuyan nazar değdi diyen akrabalarım vardı evet tam bir kurtlar vadisi pusu yemin ediyorum fazla sıkıştırıldığımı anlayan üvey kardeşim alina saolsun
"ya bi açılın anne kız boğuldu hortlak gormus gibi başına üşüşmeyin hadi biraz açılın aaa hadi Neriman teyze sonra okursun duanı"
yemin ediyorum seviyorum bu kızı neyse aklıma bir şeytanlık geldi ehehehe "anne ben iyi değilim çekiliyor gibi hissediyordum"
dediğimde herkesin bakışları bana yöneldi bayılma sonra ufak çaplı bir hande ercel oyunculuğu sergiledim
"Sanırım gidiyorum"
dediğimde bayılmış numarası yaptım PAUAHAHSSJKSSHKWDH şuan nasıl bir yüz ifadeye girdiler aşırı merak ediyorum ama duyduklarım yaptığım şeye inandıklarını gösteriyordu
"Ay bana bisiler oluyo Neriman kızım gitti"
diye Neriman teyzeye göğüsünü yaslayan annem ve sonunda aslan babamın sesini duydum
"Ya Aysel Allah aşkına dur kızı kurtardık tansiyonu düşmüştür bişeysi yok olmadı hastaneye gideriz"
Ne hastahanesi
"Oğlum sen tıp okumuyormusun baksana mert"
Evet bu Mert denilen çocuk ise abim namı değer camış bana yaklaştı burnuma nabzima baktı ve ...
"ya anne senin bu salak kızın sizi güzel kandırdı anlaşılan burdaki herkese bu numarayı yutturabilir ama bana yutturamaz kalk lan!"
Offlayarak kalktığımda herkes 'yok artik' dercesine suratıma baktı sonra "Asi baksana ne diyicem tam bir abi tavsiyesi bence sen uyanmisken bir spor yapalım diyorum ne dersin"

dediğinde elini yumruk yaptığında "Hayır ya bunu da yapamazsın anne bu camış yani aman ne camışı bu oğlun beni tehdit ediyor!"
Dediğimde
"Oğlum sana zahmet bi tane de benim için vur ayağı kalkacak mecalim kalmadı"
Ne bunu beklemiyordum babama baktığımda ise gözlerimi doldurarak

"ama Baba?" Dediğimde babamın kızgın gözleri hafif yumuşar gibi oldu ama "hiç bana öyle bakma kızım, oğlum kavga falan edecekseniz biraz ötede edin başım çatladı çatlayacak size zahmet" ya hayır ya abimin cezaları biraz ağır oluyor istemiyorum bir keresinde beni gardırobumun tepesinde bırakıp gitmişti babam kurtardı o derece manyak oyuzden elinde kalmak istemiyorum

(1saat sonra)
En az 20 tür koşuştan Nihayet esyalarimizi toplayıp eve varmıştık evde eşyalarımı kirli eşyalarımı ıvır zıvırlari kirli sepetine koyarken birsey farkettim sabahtan beri telefonum elime geçmemişti çantayı tamamen döktüm fakat telefonumu bir türlü görmedim belki annemgil falan görmüştür diye annemin yanına gittiğimde annem mutfaktaki bulaşıkları halledip bir yandan da teyzemle konuşuyor du "Anne telefonumu gordun mu?" Dediğimde telefonuyla konuşmayı bırakıp göz ucuyla bana baktı ve
"Çantana baktın mı kızım içinde olmalı"
"Hayır çantam da değil"
"Abine sor ozaman onda olabilir"

Dediğinde bu benimde aklıma gelmişti sonuçta kıskanç bir abim vardı telefonuma arada gıcıklık olsun diye bakıyordu ardından hemen abimin odasına yöneldim abimin kapısını açtığımda
"Mert Telefonumu gördün mü?" Dediğimde -tabikide camış demedim- oyuna dalmisti oyundan dolayı ne beni görüyor nede duyuyordu
"Abiiii??" Dediğimde ekranın önüne geçmiştim
"He sen mi geldin asi noldu?"
"Telefonum diyorum gördün mü??"
"Ben senin telefonunu napiyim essek" dediğinde "Ben nerden biliyim ayrıca arada telefonumu gıcıklık olsun diye alıyorsun biliyorsun" dedim ve sinirle bana baktı sanırım benim yüzümden yenilgiye uğradı "YOK YOK Allahin cezasi senin yüzünden kaybettim çık çabuk" dediğinde tam emin oldum -çıkmasaydım beni kesecekti- kapıyı kapattım ve odadan çıktım

(2 gün sonra)
Telefonumu denizde kaybetmemin ardından tam tamına 2 gün geçmişti evet ozamana kadar tam bir işkenceydi alışamıyordum nasil oldu da telefonumu kaybetmis olabilirim ki her şey ama her şeyim ordaydı whatsappım fotoğraflarim oyunlarim muziklerim snapchat hesabim ve bir cok uygulamam abartisiz diyorum telefon benim hayatimin onemli bir noktasiydi telefonumu ya kaybettim yada şuan birinin elindeydi gerçi birinin elinde olsa çoktan bana ulaşırdı değilmi üvey kardeşim alinaya babama herkese sorup sorusturduk ama kimse görmediğini söyledi telefonumu arıyordum her seferinde çalıyor çalıyor ama cevap veren yoktu bu konuda elimden hiç birsey gelmiyordu yapabileceğim hiç birsey yoktu bu iki gündür annemin telefonunda takiliyordum tıpkı şimdi yaptığım gibi birseyler izleyip vakit öldürürken bir anda birdenbire -evet baya şok olmuştum- birden bire annemin telefonuna bir mesaj geldi
Ama sok olmamın sebebi mesaj atılması değil benim numaramdan annemin numarasına biri tarafından atılan bir mesajdi bu mesaj baya dikkatimi çekmişti atılan mesaj ise tam olarak şundan ibaretti 'telefonunu almak istiyorsan attığım konuma gel'

yazıp hemen altında ise konum atmıştı burayı biliyordum İstanbulun en sakin bir okadarda tenha bir alanıydı başlarda bunun pek doğru olmadığını düşündüm ama en fazla ne olabilirdiki hemen el acele annemin telefonundan mesaj geçmişini sildim bu konuda ailemin bilgisi olmasa daha iyi olur diye dusundum zaten birkac gundur onlari baya yıprattığimi düşünüyorum zaten hemen telefonumu alıp gelecektim hemen kıyafetlerimi giydim çantama: kolonya -ne alaka bilmiyorum- ,çakmak -sig@ra kullandigimdan değil belki lazım olur- bir adet kulaklık, parfum evet alakasız birsuru şeyi çantama yerleştirdim heyecandan ellerim birbirine girmişti Ne kadar saçma şey varsa çantamı doldurmustum parmak uclarimla tam çaktırmadan kapıdan sessizce çıkacağım esnada annemin sesini duydum
-siktir
"Asi hanım nereye gidiyorsunuz?"

dediğinde yalan ve sahte bir gülümseme yüzüme koydum ve ardından aklıma gelen ilk yalanı soyliyiverdim " kızlar ile buluşmaya gidiyorum"

dediğimde "hangi kızlar?"
off hadii ama düşün Asi düşün hangi kızlar he "sinifimdaki kızlarla işte anne bilirsin deniz,leyla falan"
dedim inanmış olmaliki "peki çok geç kalma"
"Kalmam merak etme" diyip onu yanağından öptüğüm gibi kendimi dışarıya attım taksi çağırdım taksiye nereye gitmem gereken yeri söyledim o esnada aklıma gelen şey ile durdum ben kimle buluşacağımı bilmiyordum kimden telefonumu alacağımı da ne yapacaktım nasi bilecektim benim telefonumu alan kişiyi aklıma kilitlenen sorular vardı deli sorular...
Ben derin düşüncelere dalmisken çoktan gideceğim yere varmistik taksiciye parasını verdim ve olduğum konuma bir kez daha baktım gerçekten çok tenha çok ıssız ve sessiz bir yerdi etrafta malak gibi benim telefonumu bana verecek kişiyi bekliyordum ama o kişi ile alakalı tek birsey bile bilmiyordum sadce o kişiye verdiğim cevap 'tamam' di ne yapacağını bilmez halde etrafımda dönerken birden ensemde bir nefes hissettiğimde aniden arkamı döndüm ama kim olduğunu görmeden birden bire bedenimin uyustugunu hissettim...

𝗕𝘂 𝗯ö𝗹ü𝗺 𝗵𝗮𝗸𝗸ı𝗻𝗱𝗮 𝗸𝗶 𝗱üşü𝗻𝗰𝗲𝗹𝗲𝗿𝗶𝗻𝗶𝘇 𝗻𝗲𝗱𝗶𝗿?
𝗨𝗺𝗮𝗿𝗶𝗺 𝗼𝗸𝘂𝗿𝗸𝗲𝗻 𝗸𝗲𝘆𝗶𝗳 𝗮𝗹𝗺ış𝘀ı𝗻ı𝘇𝗱𝗶𝗿💗🤍💌