Asi ailesi ile gittiği bir piknik yerinde herseyden habersiz telefonunu kaybetmesi sonucu telefonunu bir mafya örgütünün eline düşeceğinden habersizdir...
"ARABAYI SAĞA ÇEK!" Dediğimde arabasına tekme atıyor inmek için çırpınıyordum "gidemezsiniz!" OLDU PAŞAM BAŞKA?? "bizi burda tutmanız gerektiren şey ne söylesene!" Sinirli ve öfkeli bir sekilde yüzüne bakarak bağırıp çağırıyorduk "BEN CEVAP VERİYİM HİÇ BİRŞEY!" alina da en az benim kadar çıldırmış ve sinirden gözleri dönmüştü onu ilk defa böyle görüyordum, o herşeye butun bu olan bitene sinirlenmişti onun aksine beni sinirlendiren şey ise kerem ve atalayın herşeye rağmen bu kadar sakin olması ben sadece ona sinirlenmiştim ve hüngür hüngür ağlıyordum sonra dayanamadım "SİZ VARYA HAYATIMDA GÖRDÜĞÜM EN BENCİL İNSANLARSINIZ!" Dediğim esnada kaşlarını çatıp bana döndü ve "BİZMİ BENCİLİZ BİZİM BABAMIZ SİZİN BABANIZ YÜZÜNDEN ÖLDÜ BE BİZDE BABASIZ KALDIK!" hah öylemi öldü diye benim babam da mı ölmek zorundaydı ayrıca ne malum senin babanı benim Babamın öldürdüğü "NERDEN BİLİYORSUNUZ" Dedi alina acı içinde söylerken bunları, evet aynı şeyi bende soracaktım, nerden bukadar eminler "onun ameliyatin-" a diyeceği esnada lafını kesip öfke içinde ona döndüm bu lafları önceden de dinledik ama hayır olayları başka birilerinden dinlemişler gözleriyle görmedikleri şeye inanmışlar hayatları boyunca bi yalana inanmışlardı "EVET SENİN BABANIN AMELİYATINI BENIM BABAM YAPMIŞ OLABİLİR AMA SİZDE HIÇ BİR ŞEKİLDE BABAMIN TARAFINDAN OLAYI DİNLEMEDİNİZ!" Sessizliğe gömüldüler, "Anlıyorum belki babanızı kaybettiniz acınız ,öfkeniz çok taze, ama keşke babam ölmeden önce bizi kaçırmak gibi bi aptallık yapmak yerine 2 medeni insan gibi babamla konuşsaydınız" sesimi normal tuttum fakat ellerim vücudum tir tir titriyor ve gözyaşlarım akmaya devam ediyordu, Eve gitmek istiyorum Annemle abimin bize ihtiyacı var annem hem beni hemde babamı düşünüp daha fazla acı çekmesini istemem "AÇ KAPIYI ŞİMDİ!" Zorlamadan Kerem kapıyı açtı ve biz tam inecekken atalayın sesini duydum "boylece gitmelerine izin mi vericez?" kan beynime sırçladı sinirden öyle bir deliye döndüm ki ağzımdan çıkan kelimeleri bile mantıklı bir şekilde düşünmeyip söyledim "KEŞKE SİZİ HİÇ TANIMASAYDIM!" Dediğimde kerem gözlerime öyle bir baktı ki şimdi den pişman olmuştum bile, ama söylenen sözlerin geri dönüşü yoktu, ağzını birsey söylemek için araladı sonra kapatti ve gözleri '𝙂𝙞𝙩𝙢𝙚 𝙠𝙖𝙡' der gibiydi ama söylemedi, kalmamızı istediğini söylemedi ,ben sessizliğe gömülmüşken iç dünyamda vicdan azabından ölürken alina' nın sesini duydum aniden "MÜMKÜNSE Bİ DAHA KARŞIMIZA ÇIKMAYIN!" Dedi inanmıyorum gerçekten Oha alina alina olmaktan çıkmıştı gözlerinde nefretten başka hiç birsey yoktu ve bunu atalayın gözlerine bakarak söylemesi gözlerimden elbette kaçmamıştı "ÖYLE Mİ?" Atalayın söylediği bu şeye anlam vermemiştim "ÖYLE!" Ayyy burda Neler oluyor acaba
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
HÖMSUSJDHDIDHOSDUODSUS Evet son veda konuşmamızı da yaptığımıza göre eski hayatımıza doğru hızlı adımlarla tekrar bi giriş yapalım ay dur ciddi olmam gerek, hemen önümüzdeki sakin ve oldukça tenha sokağa bakarken, evimize nasıl gideceğimizi bile bilmiyorduk ama elbette bi yola çıktıysak geri adım da atamazdık. Yürürken Ocak ayının soğuk rüzgarı yüzümüze vuruyor ve neler yapacağımızı düşünüyorduk ardından alina bana sarıldı gözyaşları günlerdir üzerimde olan kiyafetime aktı bende ona sarıldım ve başını öptüm -artık helalimsin- üfff tamam haklısınız her ota boka da gülünmez ama napiyim bende böyle bir insanım ciddi ortamlarda nedense gülesim geliyor nskdhsjdgdjshjd "İyi olucaz merak etme tamam mı?, zaten birazdan evde olucaz" kafasını salladı ve ardından yürümeye devam ettik, Hava kararmıştı ve çok soğuktu Nerde olduğumuzu -ki çok şükür giderken gururumuzdan telefonları vermedik- bize verdikleri telefondan konumdan öğrenmiştim bizim evle bu sokak arasında az bir mesafe yoktu ama çokta değildi konuma göre ilerlemeye devam ettik herşey yolunda gidiyordu fakat daha sonra olacaklardan habersiz yürüyorduk taki "oooo kimleri görüyorum okulun popi çocuğu Denizcik demi burdaymış" karanlıktan yüzlerini tam olarak seçemiyordum "Vayyy sizi görmekte güzel özgür bi sorun mu var aslan parçası" "Bana özgür deme aslan parçası da deme ben senin uşağın mıyım" noluyor lan alina ile olduğumuz yerde kalmış sesimizi çıkarmadan olayı dinliyorduk muhtemelen 4 okul arkadaşı arasında geçen bir diyalogtu 3ü sarhoş biri ise normaldi sanırım şu adı deniz olan çocuk temiz diğerleri ise aklı başında değildi "Abi bak çok sarhoşuz gidelim ne olur ya ben annemi özledim" hadi daha fazla uzatmayın beyler bu aklı başında olan arkadaşınızı dinleyin hadi "Öfff erim sende ne anneci çıktın ya sen gidiyorsan git benim burda kapanmamış defterim var"dedi özgür "Dostum bak iyi durumda değilsin bence sonra gel ayıkken daha sakin konuşuruz" dedi adı deniz olan çocuk "Dostmu senden ancak olsa olsa KAHPE olur ben senin Dostun değilim ben eğer senin dostun olsaydım yıllardır platonik olduğum sevdiğim kizi benim elimden almazdın sen varya aaaşaağlık bi adamsın!" Hadi be Bi kız için mi bu dala vere "bak zaten derdim başımdan aşkın bide senle uğraşamam tamam mı?" Denizin verdiği cevaba karşılık özgür sinirden deliye dönmüştü "Demek şuan benimle uğraşamazsın öylemi?" Ortam iyice gerilmiş arkadaşları ise onu geriye itmeye çalışıyordu "uğraşma abi değmez" dedi özgür denen çocuğun diğer arkadaşı sonra ise beklemediğim bir şey oldu şimdi gerçekten b*ka bastık "Peki ya şimdi şimdi benimle uğraşabilicekmisin" belinden çıkardığı tabancayı denizin kafasına doğrultuğunda kahretsin ki olayların bu boyuta kaçacağını bilmiyordum "Öz-gür abi sakın" "Sen karışma sarp bu benle onun arasında!" Sarpı tersleyen özgür "Bak şuan mantıklı düşünemiyorsun lütfen o silahı yavaşca yere koy" "Bana akıl verecek son kişi sensin ben ne istersem o olacak!" "Abi!" "Tek kelime ederseniz kalbinizi kırarım" ufff alt tarafı eve gidicektik başımıza gelenlere bak, alina korkmuş arkamda duruyordu ve benden gelecek tek bir konumu bekliyordu "Bak şuan iyi değilsin!" "Nihayet beni nasıl bi hale soktuğunun farkındasındır" "Üfff sen ve keyfin bilir zaten bana ne yapabilirsin ki en fazla" Bir Aptal gibi onu kışkırtmaya çalışıyordu "bilmek istermisin?"silahı daha çok ileri götürdü "Hadi sık erkek adamsan sıkda göreyim seni!" Sonra bir ses geldi bütün dünyanın akışı durdu nufkumuz kesilmiş tabancadan çıkan sesten sonra nefes bile almayı unutmuştuk ve tam korkup geriye doğru gideceğimiz esnada alina elindeki telefonu yere düşürdü -HASSİKTİRRR-
