ADAVET.. (18+)

10. BÖLÜM

Ayy arkadaşlar benim kitabım niye okunmuyor? Cidden merak ediyorum. Hayır yani yarım kalan veya 5 bölümden fazlası olmayan kitabın okunması 100 bin veya 200bini geçik.

Hayır ben düzenli olarak bölüm atıyorum, ama okunmuyor. Acaba bende mi artık haftada bir bölüm atmalıyım??

Bugün'ün son bölümü; 60 oy 50 yorum istiyorum.. (Ama yapamazsınız biliyorum..) cumartesi gününe kadar bölüm atmam belkii...

"ATEŞ'TEN"

Lara'nın evin' de yaşanan olaylardan sonra kendime çeki düzen vermenin gerektiğini anladım. O kız beni hiç birşeyim olamazdı. Ama ona hissettiklerimi göstermeliydim, oyun olsa bile.
Bugün ona sınıfta biraz fazla kızdığımı farkındayım.

İlkokul çocuğu gibi ceza vermiştim. Tek ayak üzerin'de çok zorlansada sesini çıkartmadı. Canımın yandığını hissediyorum ona bağırırken. Onun bana böyle davranması hiç hoşuma gitmiyor. Akıllanması için üzerine biraz fazla gittim.

Hatta biraz değil, baya. Nasıl canı yanmıştır miniğimin...

Onun gönlünü almak için en sevdiği çiçeklerden gönderdim. Evine kim gönderdi diye sorarsa söylememesi gerektiğini söyledim kuryeye.
Ve küçük bir not yazdım. Notta yazan ise şuydu;

"Seni bir serçenin gözyaşı kadar seviyorum. Sen benim karanlığını aydınlatan serçemsin..." Seni bir serçenin gözyaşı kadar seviyorum dememin sebebi vardı.

Sebebi ise "Serçeler gözyaşı döktüğünde ölürlerdi. Eğer benim serçem'de gözyaşı dökerse ben ölürdüm!"

"LARA'DAN🍷"

Sabah uyandığımda mutsuzum. İlk iki dersin matematik olduğunu hatırlayınca iyice kötü oldum. Yine azar işitecek olan Lara bunu bile bile okula gidiyor.
Yataktan kalkıp banyoya gitti. İhtiyaçlarımı karşılayıp, banyo'dan çıktım. Okul kıyafetlerimi giyip okul çantamı da alıp evden çıktım.

Artık kahvaltı yapmayı sevmiyorum. O yüzden direkt okula doğru yol aldım. Aklımda bir kaç soru vardı. Acaba okuldakiler dün olanları konuşuyorlar mıydı? 11. Sınıf oldum ve hala tek ayak üzerinde durma cezası alıyorum.

Ne büyük ironi ama dimi? Bunları düşüne düşüne okula vardım. Hemen sınıfta çıkıp sırama oturup öğretmenler zilinin çalmasını bekledim. o sırada Yanına birisi oturdu baktığımda ise ece'ydi.

" kızım ya iyi misin Dün çok kötü gözüküyordun " dedi. Dün olanlar aklıma geldikçe Tüylerim diken diken oluyor du.

'Ece artık bu konuyu konuşmasak" dedim. "Tamam balım" dedi. Zaten o sırada Ateş geldi sınıfa Ece de sırasına geçti ateşe bakmadan kafamı sıraya Eğdim. Herkes Ayağa kalkınca Ben de kalktım yüzüm hala eğikti Ateş;

" günaydın" Dedi. ben hariç herkes "sağ ol" dedi. yerlerimizi Oturduk.
Ateş dersi anlatıyor ama kimsenin umurunda değiller Çünkü herkes ateşi etkilemenin peşindeydi ben hariç herkes sınıf kapısı çaldı Ateş;

"Gel" dedi.Kapı Kapı açıldı ve içeri birisi girdi karşımdaki kişiyi görmemle Gözlerim kocaman açıldı. Baran da bu. Benim hem küçüklük hem de ilk aşkımdı. O da mı burada okumaya başladı.