Miyuki Sihina, Islahevinden çıktı. Özlediği gökyüzüne sonunda kavuştu.
Kavuştuğu özgürlük ise, onu tutsak etti.
Ama o, Toman'ın en kötü geleceğine karşı savaşmayı bırakmadı.
Dostları ve ailesi için.
Söylenmemiş sözler ve verilmiş yeminler için.
Heps...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●¤'¤●
"Artık sözünü tutma zamanı, Kiya"
Miyuki Kazutora'nın bomboş birer kuyu gibi olan gözlerine bakarken kaşlarını çattı.
'Pekala, burada ne sik*m dönüyorsa, hiç hoşuma gitmiyor. ' diye düşündü genç kız.
"Amacın ne, Kazutora? Böyle davranmakla benden bir şey elde edemezsin, sadece gel. Ne diye buradayız? " Miyuki sert bir sesle söyledi. Çehresi huysuz bir hal almıştı. Vücudundaki her bir hücre tehlike alarmı veriyordu ve arkasındaki binanın balkonunda kim -ya da kimler varsa, hala onları izlediklerini hissedebiliyordu.
Sokağın birkaç tanesi patlamış neon ışıklarının ardında Kazutora'nın silüeti fazlaca göze çarpıyordu. Siyah-sarı saçlarının ardında, gölgelere boğulmuş yüzü buz gibiydi, ifadesiz bir kabuk, işlediği suçu kabullenmiş bir mahkum.
'İşlediğim suç, ' diye düşündü Kazutora.
Ardından bir zamanlar yanında olan iki kişiden birine baktı. Miyuki'ye. Onun cezasının inmesi için ıslahevine gitmekten çekinmeyen dostu. Her zaman sırtını yaslayabileceği tek kişi.
'Tabi eğer yeniden Toman'a dönmezse, ' demişlerdi Kazutora'ya. 'Yoksa neden bizim çetemize gelmek istemesin ki, Hanemiya? '
'Doğru, ' diye düşündü Kazutora.
'Toman'a dönecek. Yeniden onların yanına gidecek. ' kaplan dövmeli çocuk nefes alışverişleri sıkılaşırken kendi kendine hafifçe mırıldanmaya başladı. Miyuki'ye doğru adımlarken attığı her adım boşluğa düşüyormuş gibi bir hissizlik içindeydi vücudu.
'Yeniden,'
'Yeniden,'
'Yeniden,'
'Yeniden,'
'Yeniden yalnız kalacağım. '
Miyuki kendisine doğru yavaşça adımlayan arkadaşına kaşlarını çatarak baktı. Olağandışı bir şekilde, yavaş yürüyordu.
Aralarında birkaç adımlık mesafe kaldığında Miyuki içinde artan gerginlikle birlikte tam ağzını aralayıp konuşacaktı ki, Kazutora'nın gözlerini gördü.
Miyuki aniden titredi.
'Bu bakışı biliyorum, '
Genç kız ela gözleri ardına kadar açılmış bir halde dost olarak bildiği, hayatının ıslahevinde geçmesini önlediği, onun için canını dişine taktığı çocuğa dehşet içinde baktı. Kazutora'nın yüzündeki bu ifade, bu bakış.
Bunun ne anlama geldiğini biliyordu.
Bu bakış, Miyuki'nin Kazutora'nın Shinichiro'yu öldürdükten sonra yüzünde gördüğü ifadeyle aynıydı.
