take to heart, minchan

ne dwmek benim

God's Pov;

Sol eliyle ileri geri salladığı piknik sepetinin içerisinde, havada gelişi güzel hareket eden küçücük tombul ellerin sahibi minik, iri parıldak gözlerini yüzüne kilitlemiş olduğu yerde sallanırken öylece genç adamı izliyordu.

Gülümsedi Chan bebeğin bu haline. Komik ve tatlı görünüyordu.

Fakat hâlâ endişeliydi.

Saatler öncesinde işlerini tamamlayıp Changbin'e jisung'a haber vererek alışveriş yapmak için stüdyodan ayrılmıştı. Eve vardıktan bir süre sonra kapı agresifçe çalınmış ve açtığındaysa bu ufaklıkla karşılaşmıştı. Kahverengi bir sepetin içerisinde uzanmış iri, yaşlı gözlerini ona dikmişti.

Başta ne yapacağını bilemese de onu içeri almış, üzerinde herhangi bir not olmasını umut edip bebeğin konduğu sepetin içini ararken felix'in telefon kılıfını görünce taşlar yerine oturmuştu.

Muhtemelen arkadaşlarının düşük mizah seviyesinin ürünlerinden biridir diye düşünmüştü. Doğum  gününden bir gün önce oluşu da bunu destekliyordu zaten. Maruz kaldığı uçuk kaçık o saçmasapan durumlardan sonra o kadar umursamamıştı belkide.

Ta kii ortak gruplarına attığı mesajları görmezden gelinene kadar.  Geçen saatler ister istemez şüphelenmesine sebep olmuştu.

Üstelik bu bebek kimindi tanrı aşkına? Kıytırık bir şaka için kim bebeğini verirdi ki?

Karşıdaki masada duran telefonunun ışığının yanmasıyla dudakları kıvrıldı. Şimdi hesap vakti diye geçirdi içinden.

Sepeti düşme tehlikesini ortadan kaldırmak için tamamen kanepenin arka kısmına yaslamış, içindeki bir tutam huzursuzluğu görmezden gelerek masaya yürümüş telefonunu eline alarak sohbete girmişti.

.
.
-hepsi manyak bunların-

chan:
kapımın önünde miyavlayan bir bebek var.
üstelik piknik sepetinin içinde...
ve nedense içimden bir ses
bunun sizinle bir alakası olduğunu söylüyor
(20.18)

Hyunjin:
ne diyosun hayatım
ne bebeği🥰

Chan:
kapımın önüne bıraktığınız
bebekten bahsediyorum🥰

Hyunjin:
ay o ne kız öyle
kapı pencere bebek falan

Hyunjin:
by aralar çok mu çalışıyosun yoksa sen bakıyım
biz ne diyoruz ama hayatım

Chan:
ne

Jisung:
hep çok çalışmaktan oluyor ya
hep böyleydi bu
yapma
yazık ediyosun kendine kanka

Changbin:
genç adamsın sen bi gez toz
ne işin var gece gündüz stüdyoda
bok mu var dimi yani

Jisung
e yani

Changbin:
Ne yapsak hastaneye mi gitsek

Hyunjin:
sevgilim haklı
bence de gidelim
hastaneye gidelim
HADİ HASTANEYE GİDELİM

Jisung:
hepberaber gidelim ama
benim de şeye baktırmam lazım hem

Changbin:
ben de baktırırım şeye
gitmişken iyi olur

Chan:
neye baktırıyosunuz amk bir durun
önemli bir şey konuşuyorduk

Jisung:
ney

Chan:
bebek

Hyunjin:
ay dur boşver bebeği şimdi
hastane diyoruz hayatım
sağlık diyoruz
bundan daha önemli ne olabilir