Bones & All

47.

Σήμερα είναι η audition. Δεν είχα άλλα μαθήματα για αυτόν τον λόγο, και βλέποντας την ώρα στο ρολόι του τοίχου των αποδυτηρίων, πρέπει να τελειώνω. Θέλω να προλάβω να κάνω και ζέσταμα πριν ξεκινήσουμε. Ανοίγω την τσάντα μου βγάζοντας από μέσα ένα άσπρο κορμάκι, όταν το βλέμμα μου πέφτει στον σάκο του Taemin λίγο πιο δίπλα. Σίγουρα θα έχει. Όμως δεν πρέπει, είπα δεν θα το κάνω ξανά.

Δεν πάω καλά, κι όμως δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από εκεί ενώ ξέρω πως δεν πρέπει. Ντύνομαι και ρίχνω μια φευγαλέα μάτια στην πόρτα πριν πάω και σταθώ ακριβώς πάνω από τον σάκο.

- Απλά θα δω... μονολογώ καθώς ανοίγω το φερμουάρ και κοιτάζω μέσα.

Σηκώνω με προσοχή ρούχα, τζελ, αποσμητικά και μπουκαλάκια με νερό ψάχνοντας σε πιθανές τσέπες όταν ακούω το χαρακτηριστικό τρίξιμο που κάνει η πόρτα κάθε φορά που ανοίγει και τινάζομαι.

- Εγώ απλά, ξεκινάω να λέω λες και με ρώτησε κανείς.

Σηκώνει το φρύδι του κοιτάζοντας με και έρχεται να σταθεί μπροστά μου.

- Για συνέχισε, λέει κάνοντας μου νόημα με το χέρι του και με ένα σπαστικό χαμόγελο στα χείλη.

- Σορρυ, μουρμουρίζω προσπερνώντας τον αλλά με πιάνει από το μπράτσο τραβώντας με ξανά μπροστά του.

- Τι έψαχνες στα πράγματα μου;

- Αφού ξες γαμώ.

- Όντως ξέρω. Όμως Jimin... εσύ αν θυμάμαι καλά δεν είπες ότι δεν θα τρέχεις σε κάθε audition σου για να σου δώσω; ρωτάει με ύφος και ξεφυσάω ενοχλημένα.

- Ναι

- Τότε;

- Άσε με, γρυλίζω ενώ τραβάω το χέρι μου από το δικό του και γελάει.

Βγάζει ένα σακουλάκι από το παπούτσι του και το κουνάει μπροστά μου.

- Δεν πίστευες όντως ότι θα το είχα σε τόσο προφανές σημείο, λέει δείχνοντας με το βλέμμα του τον σάκο στο παγκάκι.

- Τέλος πάντων

Εντάξει το πίστευα.

Μου το πετάει και αρχίζει να ξεντύνεται βγάζοντας και αυτός ένα άσπρο κορμάκι με ένα μαύρο κολάν από τα πράγματα του.

- Θα πάρεις; ρωτάει αφού βλέπει ότι δεν έχω κουνηθεί καθόλου.

Θέλω, θέλω πάρα πολύ για να είμαι ειλικρινής. Όμως ξέρω ότι πρέπει κάποια στιγμή να ξεπεράσω την όλη ιδεολογία μου ότι για να είμαι ο καλύτερος που μπορώ, πρέπει να είμαι φτιαγμένος. Έτσι κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου και του επιστρέφω το σακουλάκι.