blumia

44 2 0
                                    

Anoreksiya Gin - Tachihara

Kanatlar ve kalpler... Bazı şeylerin parçalara ayrılması gerek.

İnançlar ve umutlar... bâzı şeylerin kırılması gerek.

Kanatlarım tek tek kopartıldı ve kalbim bir balyozla parçalandı. İçimde kalan kırıklar teker teker batıyorlar aciz bedenime.

İnandığım şeyler? Artık inancımı yitirdim. Umutlarım iste toz olup uçtu.

Nasıl bu hâle gelmiş olabilirim ben?

Kusuyorum... Yediğim bütün yemekleri. Gırtlağım acıyor öksürükler boğuk.

Abimin kapı eşiğinden bana baktığını farkındayım, hayal kırıklığı dolu bakışlar.

Üzerimdeki spor sütyen vücudumu ortaya koyuyor. Evet kemiklerimin sayılabildiğini de farkındayım.

Umurumda mı? Tartışılır.

Geçen kış başladı bir takım şeyler... Ortaokul son sınıftım.

Kilolarım vardı ve giysilere sığamıyordum.

Sayısız aşağılanma hepsi teker teker ruhuma tecavüz ediyor. Bir insan çenesini açtığı zaman susmuyor.

Sakin olun lütfen sinirlerim bozuluyor.

Yaz boyu her yemekten sonra yediğimi kustum... Diş etlerim iltihaplanmıştı.

Vücudum midemi bulandırıyor.

Kilolarımı verdim ama hâla o güzel kızlar gibi değilim.

"Acınası."

Abimin sesi doluyor kulaklarıma, yanlış anlamayın sever o beni.

Sadece çok sinirli.... Çünkü onu dinlemiyorum.

O ise her zaman yanımda.

"Abi. Bana öyle bakma."

"Hayal kırıklığı dolu bakışlarımı hak ediyorsun Gin."

Dedikleri canımı yakıyor. Güzel olmak istememin nesi yanlış?

"Sadece-"

"Sadece 'güzel' olmak istemiştin. Evet biliyoruz Gin."

Tam arkasını dönüp gidiyorken güçsüz sesimle haykırdım. Kalmasına ihtiyacım vardı, çocukken olduğu gibi beni avutmasına ihtiyacım vardı.

"Abi... Gitme."

Ancak o beni tekrar kırdı. Hayır. Parçalarımın üzerinde zıpladı.

"Ne abi!? Ne!? Sen beni dinliyor musun ha!?"

"Tüm gün ağlamaktan, seni tanımayan kızlara bakmaktan ve kendine bakmamaktan başka yaptığın bir sik var mı Gin söyle bana!?"

"Güzel olmak istiyorsan orta yolu bulmalısın! Güzel olduğunu mu sanıyorsun!? Şu haline bak, kemiklerini buradan sayabiliyorum!"

"Seni tanımayan insanlar için kilo vereceğine sağlığın için verseydin bu halde olmazdın! Fazla kilo da zarar az kilo da. Ortasını bulmak zorundasın ve bunu kusup zırlayarak yapamazsın!"

"Yat zıbar şimdi, yarın okul var."

Ve beni orada parçalarımla bıraktı, bu sefer toparlamadı beni.

Sessizce ayağa kalktım, banyonun kapısını kapattım ve küvetin suyunu açtım. Küvet doluyordu... tıpkı zihnim gibi, zihnimde dolu bir küvet gibiydi.

Ama benim zihnimdeki su pisti.

Kıyafetlerimi çıkarttım teker teker, yarın lisenin ilk günü.

Saçlarım belime kadar uzanıyor uçları kalbim gibi kırıklarla dolu. Biraz daha aşağıya bakarsak orantısız göğüslerim ve sayılan kemiklerim karşılar bizi.

Kalopisa  不 BSD One-ShotHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin