Yaz Belam

19-"Dinliyorum."

Multi:Derin

Edit: Derin'i an itibariyle yeşil gözlü olarak kabul ediyoruz.

-----

14 Temmuz 2015:

Tam 6 gün olmuştu. Alıştım mı? Nö. Ama yine de ilk günkü gibi üzülüp sinirlenmiyorum. Belki de bu alışmaktır.

Bunun gibi olaylar yaşadım evet ama böyle hissetmedim. Sanki, dünyaya boşuna gelmişim gibi hissediyorum.

Ve 4 gün sonra doğum günüm, ıağh. Bir zamanlar doğum günümün onunla olmasını isterken şimdi doğum günümde onu görmek istememem bile ironi.

Aslında olay ne onu da çok merak ediyorum. Belki içine töbest kaçmıştır o sevgili yaptırmıştır. Söylemezsin sorun yok da sevgilin varsa sıkıntı büyük Buğra bey.

Belki 1 sayfa yazıp belki hep yazıp ilerleteceğim defter, sana inanıp yazıyorum şerefsizlik yapıpta birilerine okutma kendini.

Hadi eyvallah. Ben gidiyorum skjs.

Defterin kapağını kapatıp yatağımın üstünden telefonumu tamamen kapattığım halinden çıkarıp açtım. 1 sesli mesaj. Telefonumu yeşil şortumun cebine koyup odamdan aşağı, mutfağa indim. Kendime bir kahve yapıp elimde odama çıktım. Her mevsim vaz geçilmezim; Kahve.

Yatağımda oturup laptop'umu kucağıma koydum. Birkaç sosyal siteyi gezdikten sonra aklıma gelen sesli mesajla hemen telefonumu çıkarıp açtım.

"Derin... Ben yapamıyorum. Sana herşeyi anlatmam gerek. Belki tam olarak burda kapatıcaksın, belki sonuna kadar dinleyeceksin, ama eğer seni tanıyorsam. Ve ben seni çok iyi tanıyorum. Bunu sonuna kadar dinlersin." Ne saçmalıyor bu?

"Derin ben bir üvey baba adı verilen gereksize sahibim ve o..." dediği anda kapattım. Hayır böyle şeylerin asla telefonla anlatılmasına izin vermem. Ne yapmış olursa olsun. Demekki bir şey var ki böyle olmuş. Bitirmiş olduğum kahveyi masaya koyup telefonumun mesaj yerini açtım.

Gönderilen: Yaz Belam

Ne anlatacaksan Hayat Kafeye gel orada anlat. Ben evden çıkıyorum.

Buğra'nın Ağzından:

Derin. Bana. 6 günün. Ardından. Mesaj. Attı.

Şuan kendimi liseli sevdiği çocuktan mesaj gelen kızlar gibi hissetmiyor değilim.

Telefonumda The Cranberries - Zombie yi açıp son sese ayarladım. Telefonumu yatağıma fırlatıp olduğum yerde kafamı sallayarak dans etmeye başladım.

Dolabımın karşısına geçip üstüme siyah koltuk altı kısmı aşağıda olan t-shirt'ümü alıp üstüme geçirdim. Altıma da dizimin hemen üstünde biten koyu mavi kaprimi alıp giydim.

Şarkı bittiğinde hemen telefonumu cebime atıp alt kattaki banyoya girdim. Saçımı tarakla biraz düzelttim. Tam çıkacakken gördüğüm şeyle donup kaldım. Sırıtıyordum. Ne zaman bu kadar alıştım ki? Ve, 4 gün sonra Derin'in doğum günü. Kapıdan çıkarken Derin'in denize giden kaldırımı çıktığını gördüm. Ne demek geç kaldım. Hızlı hızlı yürürken ne giydiğini görmeye çalıştım. Siyah bir şort giymişti. Üstüne de koyu mavi bir t-shirt giymiş.

Güldüm. Yok böyle benzerlik. Hızlı adımlarla kafeye ilerlerken düşündüğün tek bir şey vardı; ben her şeyi anlattığımda ne düşünecek?

Kafeden içeri girerken sağ taraftaki sandalyelerin en sonunda telefonla konuşuyordu. Kafasını aşağıya doğru eğmiş masadaki pembe tokasıyla oynuyordu. Ben masaya doğru ilerlerken beni gördü ve ben karşısına otururken "Tamam. Görüşürüz." dedi ve kapattı.