bölüm 22

3.3K 167 2
                                    


Sabah sabah birilerinin başımda ötmesiyle uyandım

" Bunlar niye birlikde uyuyor"

" Şuna bak kıza nasıl ahtopot gibi sarılmışlar"

" Kim bilir nasıl kandırdı kardeşlerimi"

" Ay Asaf şunlara bak nasılda tatlılar"

" Evet karıcım"

Gözlerimi açdım bismillahirahmanirahim o ne qııı
Bütün ev halkı şu anda odamda
Hayat hanım gülümseyerek " günaydın kızım"dedi
" Günaydın anne" dedim
Hayat hanıma kal geldi hatda diğer biolojiklere bile ne dedim ki ben tabi ya anne demişdim
Hayat hanım yani annem kendine gelib bana sarıldı " çok teşekkür ederim kızım beni çok mutlu etdin" dedi
Diğer biolar gülümsüyordu
Asaf bey " Hadi kızım kahvaltıya bu hayatalarıda uyandırılsın" dedi
" Peki baba" dedim babam bir az durub oda bana sarıldı " teşekkür ederim kızım" dedi
Gülümsedim
Meriç " ana gülümsüyor " dedi elini getirib gamzelerime bastırdı gülümsemem daha da büyüdü
İki Yanımdada hareketlilik sezdim Ege ve Atlas uyanıyordu
Biolara dönüb " siz çıkın bende bunları uyandırayım" dedim
Bu sözümle her kes odadan çıkdı
Ege kalkıb" Günaydın abla " dedi
" Günaydın kardeşim" dedim
Atlasda yatakdan kalkıb " günaydın ikiz " dedi
" Günaydın ikizim " devam etdim
" Hadi kahvaltıya inelim, yoksa sultanım bizi terlikle döver" dedi
İkiside onaylayıb odadan çıkdı
Kalkıb banyoya girib rutin işlerimi haletdim ,üzerime giyib aşağı indim

Gözlerimi açdım bismillahirahmanirahim o ne qıııBütün ev halkı şu anda odamda Hayat hanım gülümseyerek " günaydın kızım"dedi" Günaydın anne" dedimHayat hanıma kal geldi hatda diğer biolojiklere bile ne dedim ki ben tabi ya anne demişdim Hayat hanı...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Salonda hiç kimse yokdu yemek odasına olmalıydılar
Yemek odasına giridim her kes burdaydı
'Günaydın 'diyip masaya oturdum
Dedemin 'Afiyet olsun ' demesiyle yemeye başladık
Miraç " bundan sonra doktorun benim ona göre ilaçlarını zamanıda alıcak psikolok görüşmene gideceksin" dedi
Ne diye bilirdim ki hatalıydım ilaçlar içmediğim için kendime dikkat etmediğim için hatalıydım
Miraç sessizliyimi evet olarak algıladı
Bir süre sonra yemek odasını benim zil sesim doldurdu her kes yemek yemeği bırakmış bana bakıyordu
Pantolonumun cepinden telefonumu çıkarıb arayan kişiye bakdım numara kayıtlı değildi kaşlarımı çatdım
Babam " kim kızım" dedi
" Bilmiyorum numara kayıtlı değil" dedim
Karan " aç hoperlere ver" dedi
Dediğini yapıp armayı yanıtlayıb telefonumu masaya koydum
Hiç istəmediğim birinin sesini duydum kabuslarım olan şeretsizin
Bu.....

Son aga kolum kırık olduğu için kısa yazıyorum 2 aya alçılarımdan kurtulacağım

Bayyyyyyy

ASİ / ÖZ ailem asker Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin