Duyduğum sözler kulağımda yankılanıyordu sanki. Aklım ve kalbim arasında büyük bir çatışma vardı sanki. Ve daha nice sankiler...
Sınırlarım yok ve sınırlarımı aşıyorsun diyen adam...İkiside aynı adamdı
"Telefonu kapatalım istersen" dedi
Neden böyle dediğini anlamamıştım, kafenin giriş kapısına bakana kadar, buradaydı ve bize doğru geliyordu
Burada olduğumuzu nereden biliyor diye aklımdan geçirirken Nazlı'nın pis pis sırıttığını gördüm, o söylemişti. Ama hangi ara?
Ben gözlerim ona, aklım sorulara dalmış vaziyetteydim. Nazlı kalkıp abisine sarıldı. Ayağa kalktım bende, neden kalktığımı bilmeden. Bana doğru geldi, belimden tutup kendisine çekti ve alnıma öpücük kondurdu. Gözlerimi kapadım. İnsan huzura kavuşurken kapardı dimi gözlerini? Tıpkı şuan olduğu gibi. Ve birde ölürken, ebedi huzura
Ayrıldı benden, yanımdaki yere geçip oturdu. Bende onunla beraber oturdum
Garsonu çağırıp kahve sipariş verdi
"Ne işin var senin burada?"
"Gelemez miyim? Hem şirkette işlerim bitti, bende sizin yanınıza geleyim dedim"
"Abi iyi yaptın, bizi de eve götürürsün artık" dedi Nazlı
"Ala bildiniz mi istediklerinizi?"
"Aldık aldık yengeme çok güzel kiyafetler aldık bir görsen" dedi Nazlı
"Ve çoğu kırmızı renginde" diye ekledim
Bakışları anında beni buldu
"Kırmızı?" üzerine bastırarak sordu
"Evet" dedim aynı şekilde alayla
'Anladım' dercesine kafasını aşağı yukarı salladı.
"Ayy yenge şimdi sen yarından itibaren hastanede mi olacaksın?"
"Evet" dedim parlayan gözlerimle
O sırada bizi kenardan izleyen adama gitti bakışlarım bir kaç saniyelik
Onun gözlerindekinin ne olduğunu bilmiyordum ama kendi gözlerimde ona karşı sadece öfke yansıması vardı
Tekrar bakışlarım Arhan'ı buldu. Gözleri yüzümde tur atıyordu sanki, karşımda tanımadığım biri vardı sanki. Ve bu bugünkü kaçıncı sanki dediğimdi onu bile bilmiyordum
Arhan kahvesini içiyordu, bende onun kahve içişini izliyordum
Üzerine giydiği takım elbise onu daha fazla yakışıklı yapmıştı, ve ben bunu ilk defa aklımdan geçiriyordum. Aklımdaki düşünceler beni hayrete getiriyordu
Kahvesini masaya bırakıp kulağıma doğru yaklaştı
"Biraz daha öyle bakmaya devam edersen aklından başka şeylerin geçtiğini düşünürüm hatun" dedi kısık sesiyle
Yutkundum söylediği kelimeler karşısında
Beni böyle heyecanlandıran neydi?
Arhan tekrar önüne döndü ve kahvesini içmeye devam etti
"Nasılda bakıyor it herif" dedi Arhan
"Kim abi?" diye sordu Nazlı
"Şu işte" diye gözleriyle işaret etti onu...
Baktığını anlamıştı, tanıyorlardı galiba onlarda bir birini. Yani tanımaması mümkün değildi, Arhan'la aynı yaştaydılar, ve bir memleketin insanlarıydılar. Tanıyordu, peki neden düz geçmişti yanından?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yangın Külü/ Berdel✔️
RomanceÜzerime doğru yürümeye devam etti. Gelip tam karşımda durdu. Gözünü kırpmadan yüzümü inceliyordu. Gözlerini gözlerime dikti. Soru dolu bakışlarla yüzüne bakıyordum. Ona inat bende gözlerimi kaçırmadım. Geri durmadım. "Benim" dedi. "Anlamadım?" d...
