29♤Son aşk

23.8K 828 38
                                    


Her gece onun kollarında huzurla uyuyordum, her sabahda aynı şekilde huzurla uyanıyordum

Nefes alış verişlerini göğsümde hiss ediyordum. Ellerimle saçlarını okşadım. Yerinde kıpırdandı, daha fazla sıkı sarıldı bana. Altında olduğum için ezilip kalacağımı zannediyordum... gerçi mümkünsüz değildi...

"Arhan ezdin beni" dedim gülerek

Kafasını kaldırıp dudağımın kenarından öptü. Daha sonra gözlerimden ve saçlarımdan öptü, sonra tekrar kafasını göğsüme yatırdı

"Günaydın hatun" dedi sırıtarak. Bunu söylerken bile kendini bana daha fazla bastırıyordu

"Günaydın" dedim karşılık olarak

Gözlerini kapayıp tekrar uyumaya çalıştı

"Arhan kalk öğlen oldu"

"Merhaba anne"

Kaşlarımı çattım, ne dediğini anlamamıştım

"O ne demek?"

"Küçükken annem hep erken olmasına rağmen öğlen oldu kalk derdi ya oradan aklıma geldi"

Bunu benim annemde yapardı. Ya da tüm anneler mi yapardı?

"Kalkacak mısın artık üzerimden?"

"Bence kalkmayıp daha güzel şeyler yapabiliriz"

"Doymadın mı be adam?" diye sordum pat diye. Ne sorduğumu anladığımdaysa artık geçti... bir kere ağzımdan çıkmıştı artık. Arhan sorduğum soruyu duyunca dudakları yukarı doğru kıvrıldı, pis pis sırıtıyordu

"Doymadım, doymuyorum, doymayacağımda"

"Korkmam mı? Yoksa mutlu olmam mı gerekiyor?"

"İki duyguyuda aynı anda yaşaya bilirsin, gerçi tek yaşayacağın duygu bu ikisi olmayacak ama" dedi ve göz kırptı

"Sana göz kırpma diyorum"

"Neden?"

"Sonu hiç iyi yerlere gitmiyor"

"Kime göre? Neye göre bu karara vardınız? Bana göre hava hoş, hep öyle yerlere gitsin sonu"

"Arhan kalk"

"Asker kalk der gibi" dedi alayla

"Komutanının emrine karşı mı geliyorsun?"

"Ne haddimize komutanım, hemen kalkıyorum" diyip kalktı

Onun bu haline güldüm, yataktan kalktım. Yaklaşıp yanağından öptüm. Daha sonra gidip banyoya girdim. Duş aldıktan sonra banyodan çıktım. Benim ardımdan Arhan da banyoya girmişti

Üzerime beyaz bir elbise giydim. O sırada Arhan da banyodan çıkmıştı. Havluyu sarmıştı beline. Su damlacıkları vücudundan kayıp düşüyordu

"Çıplak mıyız öyle bakıyorsun?" dedi

Kahkaha attım. Çıplak olmasa bile öyle bakardım.

"Çıplaksın"

"Çıplağım?"

Kafamı aşağı yukarı doğru salladım. Gelip tam karşımda durdu. Boynuma yaklaştı, nefesini boynuma üfledi
Ellerimi göğsüne yerleştirdim. Okşayacağımı düşünürken ittim onu. Afallayıp yüzüme bakıyordu. Bu kadar arsızlık yeterdi bence

Onu itip odadan çıktım. Herkes masada toplanmıştı. Herkes bir şekilde yinede hayatına devam ediyordu

Kahvaltı yaptıktan sonra konaktan çıkmıştık. Hastaneye artık geri dönmem lazımdı. Orada bana ihtiyacı olan kaç hasta vardı. Kaç umut vardı, kaç mucize bekleyen insan vardı

Yangın Külü/ Berdel✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin