Zaman çok çabuk geçerdi
Sen nasıl geçtiğini bile anlayamazdın
Sadece bu gün düşünürdün, mesela bundan bir sene sonrası nasıl olur diye, ya da bir kaç sene sonrası nasıl olur diye. Ve bir anda kendini o zamanda bulurdun. Su gibi akıp giden zamanın akışına bırakıyordu insan kendisini
Mesela bundan bir sene önce ben burada olacağımı hiç akıl edemezdim. Bundan bir sene önce evleneceğimi düşünemezdim mesela. Ve bir sene önce Arhan isminde bir insan tanımıyordum bile. Arhan.. Hayallerimde değil, hayatımda olan insan. Bir anda girmişti hayatıma, biranda her şeyim olmuştu
Mesela bir sene önce onunla hiç hayal kurmazken, hayallerimde yokken, şimdi hayatımdaydı, hayatımın kendisi olmuştu
Zaman çok çabuk geçiyor. İnsan için bu iyi bir şey. Acısını unutmak için, yaralarının kabuk bağlaması için.
Allah her şeyin hayırlısını bizim için mevcut kılmış
Boy aynasının karşısında tüm endamıyla durmuş adama bakıp sırıtıyordum. Ve ona bakarken sırıttığımdan bile habersizdim
"Kader dün akşam gözünün yaşı durmadı, şimdi sırıtıyorsun?" dedi o da aynen benim gibi sırıtarak
Dün akşam neden ağladığımı düşününce daha fazla kahkaha atmak istiyordum
Aşermiştim, ve Arhan gidip gelene kadar durmadan ağlamıştım, çocuk gibi.
"Şikayet mi ediyorsun?" dedim sitemle
"Hayır güzelim ne şikayeti, lütfen yine ağlama" dedi alay ederek
"Arhan bak sinirlerimi bozuyorsun ama"
Yanıma gelip elini karnıma koydu ve okşadı. Dudaklarını alnıma bastırdı. Her zamanki gibi yine gözlerim huzurla kapanmıştı...
Öfkeliyken bile tüm öfkemi alıp götürüyordu
"Tamam alay etmiyorum, sadece ağlamanı istemiyorum"
"Ama bu benden asılı bir şey değilki"
"Anlıyorum"
"Nasıl anlıyorsun Arhan? Yoksa sende mi?" dedim kahkaha atarak. Ruh halim çok çabuk değişiyordu
"Geçen defa aldığımız kitapı okuyorum işte, baya yardımcı oluyor"
"Akıllı kocam benim"
"Hep arsız derdin, şimdi akıllı mı olduk?"
"İltifat yapmayalım mı?"
"Arsız kelimesi benim için bir iltifat zaten hatun" dedi ve dudağımın kenarına buse kondurdu
"Edepsiz"
"İltifat için teşekkürler" dedi üzerini düzelterek odadan çıktı
Arhan'ın ardından bakıp hâla sırıtıyordum
Arhan odadan çıkınca bende onun ardınca çıktım odadan. Tüm aile kahvaltı sofrasında toplanmıştı. Bizde gidip kahvaltı yaptık. Arhan ve ben bu gün hastaneye gidecektik, kontrol için. 7 aylıktı, ama cinsiyet öğrenmemiştik. Hem kız, hemde erkek bebek isimleri düşünüyorduk. Böyle daha heyecanlı oluyordu. Ve iki tane isim düşünmemiz gerekiyordu çünkü, bebekler ikizdi. Öğrenmeden önce Arhan ortalıkta üçüz diye dolaşıyordu..
"Kızım bu gün gidiyormusunuz hastaneye?" diye sordu Halide anne
"Evet artık 7 aylık oldu babaannesi" dedim kocaman sırıtarak
"Babaannesi kurban ona" dedi
"Onlara demek istedin herhalde anne" dedi Arhan
"Ayy evet birden unutuyorum ikiz olduklarını"
"Ben anlamıyorum nasıl üçüz olmadılarki?" dedi Arhan. Kahkahamı bastırmak için kendimi zor tutuyordum
Hâla aklı üçüzlerde kalmıştı
Arhan odada bıraktığı telefonunu almak için tekrar odaya gitti. Kalkıp ardından bende gittim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yangın Külü/ Berdel✔️
RomanceÜzerime doğru yürümeye devam etti. Gelip tam karşımda durdu. Gözünü kırpmadan yüzümü inceliyordu. Gözlerini gözlerime dikti. Soru dolu bakışlarla yüzüne bakıyordum. Ona inat bende gözlerimi kaçırmadım. Geri durmadım. "Benim" dedi. "Anlamadım?" d...
