Arhan gelmişti...
Üzerimizde o kadar hüzün olmasına rağmen onu görünce sanki her şey tüm acılar yok olmuştu. Tüm huzursuzluğum toz olup yoka çıkıyordu. Onu görünce yüzümde beliren tebessüme engel olamıyordum. Aptal aşık belirtileri...
Arhan herkese günaydın diyip geçip masada oturmuştu
Onunda bardağına çay doldurmuştum
Arhan'ın bakışlarını üzerimde hiss etsemde fazla direnerek bakamıyordum. Baksaydım herkesin içinde yapışırdım herhalde dudaklarına. Çok arsız biri olmuştum. Ve bu haldeyken böyle düşüncelerin aklımdan geçmesi günah işliyormuşum gibi hiss ettiriyordu
Özlemiştim, sadece bir günde o kadar özlemiştim ki..
Arhan da bizle beraber kahvaltı etmeye başladı. Ama herkes tabağındaki yemekle bakışıyordu sadece, hüzün karın doyurur muydu? Aşk karın doyurmaz diye bir laf var, çok doğru. Ama hüzün ve acı çok iyi bir şekilde karın doyururdu. İnsanın yemek için iştahı kalmazdı. Ama ölenle ölünür mü? Hayat bu, giden gidir, kalanlarsa mücadele etmeye devam eder. Hayatın kanunu bu, doğarken ağlarken, ölerken susuyordu insan, ebedi huzura kavuştuğu içindi. Belki de bu yüzden, huzura kavuşmak için hep ölmek isterdi insan. Bu yüzden ağlamazdı, sesi çıkmazdı ölerken...
Arhan'a taraf döndü bakışlarım. Bunca şerin içindeki tek hayrım... bunca karanlığın içindeki tek işığım olmuştu.
Böyle olacağımızı hiç aklıma getirmemiştim. Ama aklıma gelmeyen kalbime gelmişti. Hemde bir anda...
Sol yanımda oturan adam
Mesken bellemişti artık orayı kendine. Artık orası onun evi olmuştu. Benim kalbim onun yuvası olmuştu
"Arhan oğlum Serdar ağa nasıl? Konakta durumlar nasıl?" diye sormuştu dedem
"Aynı, değişen bir şey yok. Hepimiz aynı acıyı paylaşıyoruz"
"Başımız sağolsun" dedi babam
Burukça gülümsedim.
Herkes öldüğünde kıymetli olurdu..
Herkes öldüğünde bir anda herkes tarafından seviliyordu..
Her defa yangın çıkaranlar, öldükten sonra su olmaya çalışıyordu. Ama ne yararı vardı? O yangın her şeyi kül ettiyse artık...
Arhan ayağa kalktı. Bende onunla beraber kalktım
Masadan uzaklaştık
"Şirkete mi gidiyorsun?"
"Hayır, mezarlığa gideceğim"
"Bende seninle gelsem olur mu?" diye sordum. Bende Bahar'ı ziyaret etmek istiyordum
"Olur tabi" dedi
"O zaman bekle odadan telefonumu alıp geliyorum"
Gidip odadan telefonumu alıp geldim. Annemlere yaklaşıp gideceğimizi söyledik
Konaktan çıktıktan sonra arabaya bindik. Arabaya biner binmez Arhan yanağıma sulu öpücük kondurdu
Başını boynuma sokup orada öylece soluklandı
"Ayrılık çok zor, sadece bir gün olsa bile çok zor bir şey.."
Dudaklarını tekrar yanağıma bastırdı
Bende her iki yanağındanda öptüm
"Hadi gidelim artık" dedim
Arhan arabayı çalıştırdı. Mezarlığa gittik
Mezarlığın önünde durduğumuzda derince nefes alıp verdim. Bahar'ın mezarı başına geldik. Arhan öylece durup bakıyordu. Gözleri dolmuştu... O toprağın altında yatan onun canının bir parçasıydı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yangın Külü/ Berdel✔️
RomanceÜzerime doğru yürümeye devam etti. Gelip tam karşımda durdu. Gözünü kırpmadan yüzümü inceliyordu. Gözlerini gözlerime dikti. Soru dolu bakışlarla yüzüne bakıyordum. Ona inat bende gözlerimi kaçırmadım. Geri durmadım. "Benim" dedi. "Anlamadım?" d...
