13.Bölüm

4.4K 95 3
                                    

Ecrin Bozkurt
O gün Karan beni banyoda yanlız bırakmamıştı benimle birlikte duş almıştı duş alırken ise tüm vücudumu öpüp okşamıştı bunları yaparken ise elinden geldiğince sert bana davranmıştı onun bu hareketleri canımı o kadar çok yakmıştıki duşun altında gözlerimden sicim gibi yaşlar gelmişti buna rağmen aldırış etmeden hareketlerine devam etmişti karnıma geldiğinde ise öpüp okşamıştı bu hareketi neden yaptığını anlamıştım bebeklerini taşıdığım için bu hamleyi yapmıştı duştan sonra bedenime bir bornoz geçirip kendi beline ise bir havlu sarıp beni kucakladığı gibi giyinme odasına götürmüştü orada beni söylediği gibi giydirip kendi üzerini giymişti beraber yatak odasından çıkıp aşağı kattaki yemek masasının bulunduğu salona gelmiş masaya oturmuştuk sofrada bir çok çeşit kahvaltılık, süt ,meyve suyu,çeşit çeşit börekler vardı Karan önüme bir sürü kahvaltılık ,bardağıma ise süt koydurmuştu bana dönerek " senin için yaptığımı sanıyorsan yanılıyorsun herşey çocuklarım için senin zerre gözümde değerin yok" deyip ifadesiz bir şekilde önüne dönüp umursamaz bir şekilde kahvaltısını yapmıştı söylediği lafların bir bıçak misali kalbimi yaraladığından haberi varmıydı acaba ben sadece onsekiz yaşında olduğum için bu hamileliği istememiştim o ise kolay yolu seçip beni darmaduman etmişti ona göre kalpsiz,vicdansız ,çocuklarını istemeyen biriydim işin aslı aslında öyle değildi keşke beni dinleseydi ne demek istediğimi anlasaydı ablam yüzünden istemediğim bir evlilik yapmıştım buda yetmiyormuş gibi birde hamile kalmıştım babam bile ablam yüzünden kendi itibarı için beni gözden çıkarmıştı Karanın zalimliğini tüm Mardin biliyordu herkes ondan korkardı onun bulunduğu yerde bile bulunmak istemezlerdi buna rağmen ablam ve babam bana hiç acımamışlardı birde üstüne üstün ablam Karanların konağına gelir gelmez bütün planlarını ,içinden geçenleri hiç acımadan bir çırpıda yüzüme karşı söylemişti bir özür bile benden dilememişti utanması gerekirken sanki yaptıkları marifetmiş gibi böbürlenmişti karşımda hayatım boyunca onu affetmeyecektim ne yaparsa yapsın artık benim için bitmişti kahvaltıdan Karan'la kalktığımda salona doğru ilerleyip salonda bulunan koltuklara oturmuştuk etrafıma baktığımda evin tüm çalışanlarının değiştiğini görmüştüm bunun tamamen Karanın işi olduğunu anlamıştım ona olanlardan bahsetmediğim için çalışanların söylememesi üzerine işlerine son vermişti çalışanların hatasını gözardı etmemişti buda zalimliğini ortaya çıkarıyordu Karan salondaki leptopunun ekranından işlerine odaklanmış bir vaziyette ekrana bakıyordu sıkıntıdan patlamak üzereydim uflayıp pufladığım sırada Karan bana sinirli bir şekilde bakıp " sen ne yaptığını sanıyorsun ben burada çalışırken dikkatimi dağıtıyorsun bilerekmi yapıyorsun sırf ben sinirleneyim diye yapıyorsan doğru yoldasın " ben sadece çok sıkıldım yatmak için odaya gidebilirmiyim çok yorgunum biraz uykum var " gebertirim lan seni elimde kalırsın ben sana kalkabilecegini söyledimmi bu ne hadsizlik ama ben sana ne yapacağımı iyi bilirim demek canın sıkıldı karıcığım e bi zahmet seninle ilgileneyim bugüne bugün nede olsa senin kocanım değilmi" o böyle konuşurken ondan çok korktum biliyordum ki aklında ne varsa yapardı çünkü daha önce yaptıklarını görmüştüm onda o potansiyel vardı " lütfen Karan sadece odaya çıkmak uyumak istiyorum sende böylelikle rahat rahat çalışabilirsin lütfen yalvarırım sadece istediğim bu " sana bana karşı gelmenin ,beni yok saymanın bedelini çok güzel göstereceğim karıcığım merak etme izle ve gör " deyip beni kucağına aldı ne kadar yalvarsamda beni dinlemedi benden çok güçlüydü onun yanında hiç şansım yoktu beni yatak odasına götürüp yatağa yatırdı üstümdekileri hızlı bir şekilde tek tek çıkarıp beni çırılçıplak bıraktı ondan şuan çok korkuyordum kendide soyunduktan sonra üzerime uzandı beni öpmeye başladı ne kadar ona mani olmaya çalışsamda beni dinlemedi göğüslerime geldiğinde canım acıdı doktorun demesine göre bu dönemde göğüslerim çok hassastı buna bile aldırış etmedi emmeye,ısırmaya başladı canımın acımasına rağmen bilerek devam etti beni bu şekilde cezalandırması canımı çok yaktı benim için cehennemin kapıları açılmıştı kapanacağınıda zannetmiyordum bu cehennemde artık kalıcıydım ruhum ve bedenim onun elinde esirdi " bunu sen istedin inan o Yasemin denen doktorun söyledikleri artık umrumda değil şimdi gelelim cezana karıcığım " der demez kendini içime çok sert bir şekilde itti canım o kadar çok acıdı ki çığlık atmak zorunda kaldım çığlığım odada yankılandı o ise hiç aldırış etmeden içimde gelgitlerine devam etti bir süre daha benimle birlikte olduktan sonra içime boşalıp içimden çıktı kendimi çok kötü ve bitkin hissediyordum sırf odaya çıkmak istedim diye beni bu şekilde cezalandırmıştı bir süre sonra yataktan doğrulduğumda bacak aramda hafif bir kan gördüm hemen ağlamaya başladım Karan bana dönüp " artık ağlamayı kes yoksa ben seni susturmasını iyi bilirim" deyince Karan kan var yardım et lütfen der demez bacak arama baktı Allah kahretsin eğer bebeklere bir şey olursa ölümlerden ölüm beğen dua et birşey olmasın hepsi çünkü senin yüzünden aceleyle üzerimi giydirip kendide giyinip beni Yasemin hanıma götürmek için aşağıya indirip hastaneye gitmek için arabasına bindirdi son süratle arabayı sürüyordu şuan çok sinirliydi bunu direksiyonu sıkmasından öfkeli gözlerle bakmasından anlıyordum hastanenin önüne geldiğimizde Karan arabadan inip benim tarafıma gelip beni kucağına alıp hastaneye girmişti bizi görenler şaşkın gözlerle bize bakmıştı Karan kimseye aldırmadan Yasemin hanımın odasının önüne geldiğinde kapıyı çalmadan içeriye girmişti Yasemin hanım bizi gördüğünde çok şaşırmıştı Karan utanmadan birde marifetmiş gibi olayı anlatınca beni odada bulunan sedyeye uzandırmış Yasemin hanım eline eldiven takıp eteğimi kaldırıp iç çamaşırımı aşağıya indirip bacak arama bakıp " panik yapmanıza gerek yok bebekler anne rahmine yerleştikleri için kan gelmiş bu gibi durumlarda bu çok doğal fakat bu demek olmuyor ki tehlikenin geçtiği Karan bey sizi uyarmama rağmen bunu yapmanız bebekleri tehlikeye sokar bir daha ki sefere bebeklere zarar verebilir " deyince Karan bir daha yapmayacağını söyleyip beni kucağına alıp odadan çıkmıştı arabasına bindiğimizde " sana şimdi dokunmayabilirim karıcığım sakın unutma bir süre sonra kurtuluşun olmayacak " demesiyle beni kötü günler beklediğini anladım.

ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT Where stories live. Discover now