ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

13.Bölüm

Ecrin Bozkurt

O gün Karan beni banyoda yanlız bırakmamıştı benimle birlikte duş almıştı duş alırken ise tüm vücudumu öpüp okşamıştı bunları yaparken ise elinden geldiğince sert bana davranmıştı.

Onun bu hareketleri canımı o kadar çok yakmıştı ki duşun altın da gözlerimden adeta sicim gibi yaşlar gelmişti buna rağmen bana aldırış dahi  etmeden hareketlerine devam etmişti karnıma geldiğin de ise öpüp okşamıştı bu hareketi neden yaptığını anlamıştım.

Bebeklerini taşıdığım için bu hamleyi yapmıştı duştan sonra bedenime bir bornoz geçirip kendi beline ise bir havlu sarıp beni kucakladığı gibi giyinme odasına götürmüştü orada beni söylediği gibi giydirip kendi üzerini giymişti.

Beraber yatak odasın dan çıkıp aşağı katta ki yemek masasının bulunduğu salona gelmiş masaya oturmuştuk sofrada bir çok çeşit kahvaltılık, süt ,meyve suyu,çeşit çeşit börekler vardı Karan önüme bir sürü kahvaltılık ,bardağıma ise süt koydurmuştu bana dönerek,

" Senin için  tüm bunları yaptığımı sanıyorsan yanılıyorsun herşey bebeklerim  için senin zerre gözüm de değerin yok".

Deyip ifadesiz bir şekilde önüne dönüp umursamaz bir şekilde kahvaltısını yapmıştı söylediği lafların bir bıçak misali kalbimi yaraladığın dan acaba  haberi varmıydı  ben sadece on sekiz yaşında olduğum için bu hamileliği istememiştim.

O ise kendince  kolay yolu seçip beni tamamen darma duman etmişti ona göre kalpsiz,vicdansız ,bebeklerini  istemeyen biriydim işin aslı aslın da öyle değildi keşke beni dinleseydi ne demek istediğimi anlasaydı ablam yüzünden istemediğim bir evlilik yapmıştım buda yetmiyormuş gibi birde hamile kalmıştım.

Babam bile ablam yüzünden kendi itibarı için beni  bir çırpıda hiç düşünmeden gözden çıkarmıştı Karan'ın zalimliğini tüm Mardin biliyordu herkes ondan korkardı onun bulunduğu yerde bile bulunmak dahi  istemezlerdi buna rağmen ablam ve babam bana hiç acımamışlardı.

Birde üstüne üstün ablam Karan'ların konağına gelir gelmez bütün planlarını ,içinden geçenleri hiç acımadan bir çırpıda yüzüme karşı söylemişti bir özür bile ben den dilememişti utanması gerekirken sanki yaptıkları  bir marifetmiş gibi birde karşıma geçip böbürlenmişti.

Hayatım boyunca onu asla  affetmeyecektim ne yaparsa yapsın artık benim için bitmişti kahvaltıdan sonra Karan'la kalktığım da salona doğru ilerleyip salon da bulunan koltuklara oturmuştuk etrafıma baktığım da evin tüm çalışanlarının değiştiğini görmüştüm .

Bunun tamamen Karan'ın işi olduğunu anlamıştım ona olanlar dan bahsetmediğim için çalışanların söylememesi üzerine işlerine son vermişti çalışanların hatasını gözardı dahi  etmemişti buda zalimliğini ortaya çıkarıyordu.

Karan salonda ki leptopunun ekranın dan işlerine odaklanmış bir vaziyette ekrana bakıyordu sıkıntıdan adeta patlamak üzereydim uflayıp pufladığım sırada Karan bana sinirli bir şekilde bakıp ,

" Sen ne yaptığını sanıyorsun ben burada çalışırken dikkatimi bir de hiç utanmadan dağıtıyorsun bilerek mi yapıyorsun sırf ben sinirleneyim diye yapıyorsan  eğer seni temin ederim doğru yoldasın ."

" Ben sadece çok sıkıldım yatmak için odaya gidebilirmiyim çok yorgunum biraz uykum var ."

" Gebertirim lan seni elimde kalırsın ben sana kalkabileceğini söyledim mi bu ne hadsizlik ama ben sana ne yapacağımı iyi bilirim demek canın sıkıldı karıcığım e bi zahmet seninle ilgileneyim bugüne bugün nede olsa senin kocanım değil mi".

O böyle konuşurken ondan çok korktum biliyordum ki aklın da ne varsa yapardı çünkü daha önce yaptıklarını görmüştüm onda o potansiyel  ne yazıkki vardı ."

" Lütfen Karan sadece odaya çıkmak uyumak istiyorum sen de böylelikle rahat rahat çalışabilirsin lütfen yalvarırım sadece istediğim bu."

" Sana bana karşı gelmenin ,beni yok saymanın bedelini çok güzel göstereceğim karıcığım merak etme izle ve gör ."

Deyip beni  bir çırpıda kucağına aldı ne kadar yalvarsam da beni dinlemedi ben den çok güçlüydü onun yanında hiç şansım yoktu beni yatak odasına götürüp yatağa yatırdı üstümdekileri hızlı bir şekilde tek tek çıkarıp beni çırılçıplak bıraktı ondan şuan çok korkuyordum .

Kendi de soyunduktan sonra üzerime uzandı beni öpmeye başladı ne kadar ona mani olmaya çalışsam da beni dinlemedi göğüslerime geldiğin de canım acıdı doktorun demesine göre bu dönem de göğüslerim çok hassastı buna bile  dahi aldırış etmedi.

Emmeye,öpmeye başladı canımın acımasına rağmen bilerek devam etti beni bu şekilde cezalandırması canımı çok yaktı benim için cehennemin kapıları  adeta açılmıştı bu saatten sonra kapanacağını da hiç  zannetmiyordum bu cehennem de artık nede olsa  kalıcıydım ruhum ve bedenim onun elinde esirdi.

" Bunu sen istedin inan o Yasemin denen doktorun söyledikleri artık umrum da değil şimdi gelelim cezana karıcığım ."

Der demez kendini içime çok sert bir şekilde itti canım o kadar çok acıdı ki çığlık atmak zorunda kaldım çığlığım odada yankılandı o ise hiç aldırış etmeden içimde gelgitlerine devam etti bir süre daha benimle birlikte olduktan sonra içime boşalıp içimden çıktı kendimi çok kötü ve bitkin hissediyordum.

Sırf  dinlenmek için odaya çıkmak istedim diye beni bu şekilde cezalandırmıştı bir süre sonra yataktan doğrulduğum da bacak aramda hafif bir kan gördüm hemen ağlamaya başladım Karan bana dönüp,

" Artık ağlamayı kes yoksa ben seni susturmasını iyi bilirim."

"Karan kan var yardım et lütfen ."

Der demez hemen telaşla  bacak arama baktı.

" Allah kahretsin eğer bebeklere bir şey olursa ölümler den ölüm beğen dua et birşey olmasın hepsi çünkü senin yüzünden."

Aceleyle üzerimi giydirip kendi de giyinip beni Yasemin hanıma götürmek için aşağıya indirip hastaneye gitmek için arabasına bindirdi son süratle arabayı sürüyordu şuan çok sinirliydi bunu direksiyonu sıkmasından öfkeli gözlerle bakmasından anlıyordum hastanenin önüne geldiğimiz de Karan arabadan inip benim tarafıma gelip beni  hemen kucağına alıp hastaneye girmişti .

Bizi görenler şaşkın gözlerle bize bakmıştı Karan kimseye dahi aldırmadan Yasemin hanımın odasının önüne geldiğin de kapıyı çalmadan içeriye girmişti Yasemin hanım bizi gördüğün de çok şaşırmıştı Karan utanmadan birde marifetmiş gibi olayı anlatınca beni odada bulunan sedyeye uzandırmış Yasemin hanım eline eldiven takıp eteğimi kaldırıp iç çamaşırımı aşağıya indirip bacak arama bakıp ,

" Panik yapmanıza gerek yok bebekler anne rahmine yerleştikleri için kan gelmiş bu gibi durumlar da bu çok doğal fakat bu demek olmuyor ki tehlikenin geçtiği Karan bey sizi uyarmama rağmen bunu yapmanız bebekleri tehlikeye sokar bir daha ki sefere bebeklere zarar verebilir ."

Deyince Karan bir daha yapmayacağını söyleyip beni kucağına alıp odadan çıkmıştı arabasına bindiğimiz de,

" Sana şimdi dokunmayabilirim ama bu demek olmuyor ki bebeklerimiz tehlikeli süreci geçtikten sonra sana dokunmayacağım  karıcığım sakın unutma bir süre sonra ben den  kurtuluşun dahi  olmayacak "

Demesiyle  ne yazıkki beni kötü günlerin böylelikle beklediğini anladım.