ÇIKMAZIMDAKİ BOZKURT

23.Bölüm

Ecrin Bozkurt

O an Emir'le hastaneye nasıl geldim bilmiyorum arabadan iner inmez hastanenin girişine yönelmiş hamile olmama aldırmadan bir hışımla içeriye girmiştim hemen girişteki kıza Karan'ı sormuştum bana ameliyata alındığını söylediğin de adeta beynimden vurulmuşa dönmüştüm bu olamazdı onu kaybedemezdim bebeklerimi babaları olmadan dünyaya getirip büyütemezdim.

Buna ne yazıkki hazır değildim gözyaşlarım ben den bağımsız bir şekilde gözümden asi bir şekilde akarken ben bitik bir halde yere yığıldım Emir hemen yanıma gelip ,

" Yapma böyle yenge abim seni bu halde görse canımıza okurdu senin dimdik durman ona destek olman gerekiyor ."

Dediğin de ona doğru bakıp,

" U mrum da değil şuan ben onsuz bir hiçim onsuz yaşayamam eğer onu kaybedersem işte bunu kaldıramam ."

" Abimi kaybetmiş değiliz şuan ameliyatta olabilir  ama bu demek olmuyor ki pes ettiğini o çok güçlüdür bunun üstesinden gelir nelerin üstesinden gelmedi ki seni ve bebeklerini hayatta bırakmaz merak etme. "

Emir'in dedikleriyle kendimi toparlayıp hemen onunla ameliyathanenin önüne geldik yaralı olduğu halde buna aldırış etmeden yanımda bekliyordu buda Karan'a ne kadar bağlı olduğunu gösteriyordu gerçekten ona minnettardım beni bu halimde yanlız bırakmayıp  sırf abisine verdiği sözü tutmak için yaralı haline bile aldırış etmemişti .

Israrlarım sonucu hemşirelerin ona müdahale etmesine izin vermişti bu haberi Mardin'e telefon açıp Karan'ın ailesine nasıl haber vereceğimi dahi hiç  bilmiyordum henüz o gücü kendim de bulamıyordum biliyordum ki en az onlarda benim kadar yıkılırlardı bir süre daha ameliyathanenin önünde durduktan sonra içerden bir doktor çıktı hemen yıkılmış bir şekilde oturduğum yerden zorda olsa kalkıp bebeklerimden güç alarak  doktorun  yanına gittim .

Bu süreçte Emir'de ayakta yapılan tedavisinden sonra yanıma gelmişti hemen doktora hitaben Karan'ın durumunu sorduğum da ,

" Zorlu bir ameliyat gerçekleştirdik Karan bey buraya geldiğin de çok kan kaybetmişti neyse ki çok güçlü bir bünyeye sahip olduğun için yapılan müdahale sonucu kaburga kemiklerinin bir kaçının çatlak olduğunu tespit ettik kafasını çok sert bir şekilde arabasının direksiyonuna çarptığı için beyin kanaması geçirip geçirmediğini tesbit etmek için beyin tomografisini çektik her hangi bir bulguyla karşılaşmadık koluna saplanan kurşun nedeniyle kolundan ameliyat ettik şuan durumu iyi fakat herhangi bir sorun çıkmasın diye ameliyattan sonra Karan beyi uyutup müşade altında tutacağız tekrar geçmiş olsun."

Bu sözleri doktordan duyar duymaz içimden büyük bir şeyin koptuğunu anladım o an adeta yıkıldığımı anladım doktor yanımdan gider gitmez daha fazla gözyaşlarıma hakim olamadım şuan onun yanında olmak çok isterdim onun acılarını hafifletmek için elimden ne geliyorsa yapmak isterdim ama ne yazıkki bu mümkün değildi tekrar ameliyathanenin kapısı açıldığında bir sedyenin üzerinde Karan yanında ise doktorlar ve hemşireler çıktı .

O  koskoca yıkılmaz Karan gitmiş adeta yerine yaralı ,savunmasız biri adeta gelmişti kolunda geçirdiği ameliyattan dolayı sargı vardı yüzü gözü şişmiş kaşı patlamış göğüs kısmında darbe izleri ,morluklar vardı bu halini görünce hemen yanına koştum doktorlar bu hareketime hemen mani oldular Karan'a bu süreçte yaklaşmam iyi değilmiş herhangi bir zarar görebilirmiş ama ben ona zarar vermezdim ki ben ona kıyamazdım.

İnsan sevdiğine nasıl zarar verebilirdi ki bebeklerim babalarını hissetmişler gibi karnımda hareket etmeye başladılardı adeta onlarda babalarını bu zorlu süreçte bırakmak istemiyorlardı ne yapsam da etsemde tüm uğraşmalarıma rağmen bana engel olup Karan'ı özel bir odaya yerleştirdiler.