Episode 31🚨🚨

6.1K 91 2
                                    

Unicode;

"ပြန်သွားပြီလား"

"အွန်းအခုပဲပြန်သွားပြီ "

သူမကို‌ေသချာကြည့်လိုက်တော့စောင်အောက်မှာ အဝတ်စားများမပါပဲ သူ့ကိုစောင့်နေတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်

"မိန်းမ!!.."

"မြန်မြန်မလာရင် မရတော့ဘူးနော်"

"လာရမှာပေါ့"

ဦးရာဇ သူမပေါ်ခုန်အုပ်လိုက်ပြီး ရမ္မက်ပြည့်စုံလွန်းသောအနမ်းများဖြင့်စတင်လေသည်

"အာ့ သိပ်မလုပ်ပါနဲ့"

"မရဘူးကွာ"

သူမနှခမ်းများကို မပျက်မလက်နမ်းရှိုက်နေသည့်အပြင် သူ၏လက်များအငြိမ်မနေပဲ နိုးမေရင်သားကိုဆုပ်နယ်လေသည်

"အ့ ....ယောကျာ်း...."

"အရမ်းကြမ်းအောင်လုပ်ရင်ကိုယ့်ကိုစိတ်ဆိုးမှာလား...."

သူ့စကားကြောင့်သူမလန့်သွားရပြီးငြင်းချင်မငြင်းချင်ဖြစ်နေသည်

"အဲ ...ဟို.....အာ့ ...ကြောက်တယ် ...."

"ဘာလို့ကြောက်တာလဲ..."

"မရဘူးလို့ ....ခံနိုင်မယ်မထင်ဘူး"

"ရပါတယ်မိန်းမကလည်း...."

"နေအုံး!!"

သူမတား‌တာတောင်အချိန်မမှီတော့ပဲ သူရဲ့လက်ချောင်းတွေကသူမကိုစတင်နှိပ်စက်လေသည်

"အာ့!!..ယောကျာ်း...အာ့........!"

"ဘာလိုလဲ ရလား"

"အာ့......ရပါတယ်"

သူမရဲ့ညီးသံများကသူမကို ပိုစိတ်ကြွ‌စေသလား

သူမြန်လှသော နှုန်းဖြင့် သူမကိုလှုပ်ရှားစေလေသည်

"အ့....အာ့.... အားး!! မရဘူးကိုယ်....!အာ့.....!"

သူမရဲ့အော်ညည်းသံများကို အခန်းပြင်ထိတိုင်အောင်ထွက်ပေါ်နေသည်

"အာ့!!! အရမ်း...မလုပ်နဲ့....ပြီးပြီ..!"

"ရပါတယ် ကလေး‌လေးရ ကိုယ် ထည့်တောင်မထည့်ရသေးဘူးလေ..."

"ခင်ဗျား ...လူကို လက်နဲ့တင်...နှိပ်စက်တာ သေတော့မယ် ဟိုဟာတော့မထည့်ပါနဲ့တော့"

အိပ်ယာထက်ကအနမ်းပွင့်Donde viven las historias. Descúbrelo ahora