~~een week later~~
~pov Emma~
Na een week mij zo zwaar verveeld te hebben thuis mag ik vandaag eindelijk terug gaan werken. Ik maak me klaar en vertrek, Vince moet vandaag jammergenoeg niet werken. Als ik aankom op kantoor ga ik direct naar mijn locker. "Aah Emma, terug?" Vraagt Stan. "Nee, ik ben nog thuis." Zeg ik sarcastisch. "Ha ha ha Emma." En ik loop door naar mijn bureau. "Blij je weer te zien." Zegt Brigitte terwijl ze me passeert. "Mannekes, eerst en vooral welkom terug Emma." Zegt de commissaris en kijkt me aan, ik geef hem een lachje. "Floor en Stan op patrouille. Emma, jij helpt Brigitte met een zaak." Iedereen knikt en vertrekt. "Emma, kom eens naar mijn kantoor." Zegt de commissaris en ik volg hem. "Zet u." Zegt hij. "Alles oké met jou?" "Redelijk, soms nog wat last." "Als het niet gaat Emmatje, laat het me weten hé." "Doe ik." Zeg ik, ookal weet ik dat ik dit niet rap ga doen. "Maar waarvoor ik je naar hier liet komen. Emma, ik ga je niet te veel zware dingen laten doen." "Wat mag ik dan niet meer doen chef?" Vraag ik. "Ik ga je geen interventies meer laten doen, dus dat betekent dat je papierwerk, patrouille zonder interventies, helpen met Brigitte of Eric op kantoor enzo wel nog mag doen." Oké ja, ik baal hier wel van. Ik knik, want ja, wat moet ik hier op zeggen. "Een paar maanden na de bevalling mag je weer alles doen, het is eventjes op je tanden bijten." Zegt hij om me moed in te praten. "Alle, ga maar terug naar Brigitte." Ik sta recht en ga naar Brigitte. "Oké, wat is de case?" Probeer ik enthousiast te vragen. "Er is een vrouw dood terug gevonden." Zegt ze. "En al ene dader?" "Nee, we zitten vast, jij bent goed in zaken oplossen, dus ik kan je hulp wel gebruiken." "Oke, ik bekijk het eens." En neem de papieren aan van Brigitte. Na een paar minuten heb ik iets gevonden en leg ik het allemaal uit aan Brigitte. "Jij bent een held Emma." Ik moet lachen van Brigitte haar uitspraak. "Let's go, naar die zoon." Zeg ik. "Oow, Emma niet te snel hé. Jij mag niet weg van de commissaris." "Alsof hij het gaat te weten komen? En er gaat toch niets gebeuren." Zeg ik. Brigitte pakt haar jas en gaat naar de auto. We bellen aan bij het huis van de zoon van die vrouw. "Hallo, met de lokale politie." Zegt Brigitte wanneer de deur open gaat. Ik merk dat de man begint te paniekeren. "Mogen wij even binnen komen?" Vraag ik. "Waarom?" Vraagt de jonge man. "We hebben een paar vraagjes." "Ik heb toch al op alle vragen geantwoord." Probeert de man er zich van onderuit te muizen. "We hebben nog extra vragen rond u moeder." Zeg ik. Uiteindelijk laat hij ons binnen. Na een aantal vragen bekent hij eindelijk dat hij zijn moeder vermoord heeft. "Emma, jij hebt weer een case opgelost." "Niet overdrijven hé Brigitte." Lach ik
