H20

42 3 0
                                    

~pov Emma~
Er komt een man uit het camionetje. "Mag ik iets vragen?" Vraagt hij. Op het moment dat ik iets wil zeggen wordt ik van langs achteren benaderd en wordt er iets tegen mijn mond en neus gehouden. Ze sleuren me in de camionet.  Plots wordt alles zwart.

~pov Vince~
Emma is gisterenavond niet meer thuis gekomen na onze ruzie. Ik maak me zorgen, maar heb geen tijd om er te blijven bij stil staan. Ik maak de tweeling klaar om naar de crèche te brengen. Als ik ze af gezet heb ga ik naar het kantoor. "Aah Vince, oeh waar is Emma?" Vraagt Floor. Ik trek mijn schouders op, want je ik weet het niet. "Mannekes. Vince waar is Emma?" Vraagt de commissaris. "Ik, ik weet het niet." "Oeh, je weet het niet." Zegt hij verward. "Eeuh ja, Emma en ik hadden gisteren ruzie en ze is weg gegaan. Vanochtend lag ze niet naast me en was ze ook nergens te vinden thuis, ze is niet thuis gekomen gisterenavond." "Oke, en ze is nergens anders?" "Nee, toch niet dat ik weet." Zeg ik. "Heeft ze haar gsm bij?" "Nee." "Oke, Floor en Stan vraag aan de buren of ze iets gezien hebben. "Eric en Brigitte jullie rijden gewoon rond in de omgeving van hun huis." Iedereen knikt. "Nee, nee, je denkt toch niet dat ze ontvoert is?" Vraag ik in paniek. "Ik weet het niet Vince, maar we gaan uit van het ergste, dus moeten rap handelen." "En wat moet ik doen?" "Jij, jij blijft hier en doet wat papierwerk." "Ik wil haar helpen zoeken." "Vince, je bent er niet capabel voor nu." "Het is tenslotte nog altijd mijn vriendin en de moeder van mijn kinderen!" Roep ik het uit. "Ik weet het Vince." "Laat me dan helpen." "Vince, je helpt al door hier gewoon te blijven. Misschien hebben mensen iets gezien en komen ze naar hier." Oké, hij heeft ergens wel gelijk. Ik zet me aan men bureau en begin aan mijn papierwerk, ookal lukt dit niet zo goed.

our love lifeNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ