~pov Vince~
Emma en ik zijn nu officieel man en vrouw. We worden in een koets samen met Leon en Lena naar het zaaltje gebracht waar ons trouwfeest doorgaat. Wanneer al het volk aanwezig is begin in met de toespraak. "Eerst en vooral, dankje aan iedereen om hier zo talrijk aanwezig te zijn. Jammergenoeg moeten we ook heel bijzondere mensen missen op deze mooie avond mijn oma en de mama van Emma. Maar ik denk dat we ze hierboven trots gemaakt hebben en dat ze toch mee feesten met ons." Ik kijk naast me en merk dat Emma een traan laat. Ik zet me weer neer en neem Emma vast. "Je mama is trots op jou." En ik geef haar een kus. Emma en ik doen onze trouwdans en dan begint het echte feest. Ik babbel wat met vrienden, familie,... Maar waar is Emma. "Hey, Floor Emma ergens gezien?" "Eeuh nee, Vince." Antwoord ze. Ik vraag het nog aan meerdere mensen, maar niemand weet iets. Ik begin rond te zoeken en hoor plots gesnik.
~pov Emma~
Ik mis mijn mama enorm. Ik begin het moeilijk te krijgen en verstop me ergens in een hoekje en begin te wenen. "Emma, alles oké meid." Vraagt papa. "Ik mis mama gewoon." Hij komt naast me zitten. "Hé, meisje, ik weet het, maar mama zou gewild hebben dat je nu vrolijk aan het feesten was." Zegt hij. "Het gaat niet papa." Zeg ik tussen het wenen door. Hij staat recht en trekt me ook recht. "Kom hier." En hij opent zijn armen. Ik neem de knuffel aan. "Meisje toch." En papa begint ook te wenen. We blijven zo voor een eindje staan tot we onderbroken worden. "Aah hier ben je Emma." Het is Vince. Papa en ik lossen de knuffel. "Ik was ongerust." "Sorry Vince, ik had het wat moeilijk." Zeg ik. "Ik snap het schat, maar kom terug feesten. Je mama zou dit niet gewild hebben." Hij heeft gelijk. Vince steekt zijn hand uit, ik neem hem aan. Voor de rest was het een leuk trouwfeest.
