သူမကို ဆေးရုံတင်ထားပြီး ဆရာဝန်စစ်ဆေးပြီးကာ....
"စိုးရိမ်စရာတော့မရှိပါဘူးဗျ...ထိန့်လန့်စရာတစ်ခုခုကိုပြန်တွေးပြီးမေ့လဲသွားတာပါ....ဒီလိုကိစ္စထပ်မဖြစ်ရအောင်လူနာကိုအကောင်းဆုံးပျော်ရွှင်အောင်လုပ်လုပ်ပေးရင်ဆင်ပြေပြီဗျ "
"ဟုတ်ကဲ့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ"
"အဆိုဆရာ့ကိုခွင့်ပြုပါဦးနော်။"
ဆရာဝန်ထွက်သွားတော့မင်းမင်းဘက်ကိုလှည့်ကာ
"ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲမင်းမင်း"
ကျနော်တို့စျေးဝယ်ပြီးbossကိုစောင့်နေတုန်းမှာအဲဒီေကာင်ေလးကမိန်းကလေးကိုလက်ဆွဲပြီးတော့မိုးခါးဆိုပြီးေခါ်တာboss....မိန်းကလေးကလန့်သွားပြီးတော့အခုလိုဖြစ်တာလားဗျာ။
"ကြည့်ရတာသူမရဲ့အသိထင်တယ်"
အဲဒီကောင်လေးဆီမှာတော့bossညီလေးလည်းရှိနေတယ်ဆိုတာကိုတော့မင်းမင်းမပြောပြခဲ့မိပါ။
ဂုဏ်သဏ္ဍာန်လည်း စိတ်ပူတာမို့ သူမမနိုးမချင်း
အခန်းကနေမရွေ့တော့ပါ
---------------------------------------------
ခွန်းစစ်လည်း အိမ်ကို ရင်တွေခုန်စွာ ပြန်လာကာ
အန်တီနေခါးတို့အိမ်ပြေးသွားပြီး .....
အန်တီ....အန်တီနေခါးရေ သတင်းကောင်းဗျ....
အန်တီနေခါးလှဲနေတဲ့အခန်းကိုသွားကာ....
" အန်တီ ဒီနေ့ သားမိုးခါးကိုတွေ့လာတယ်အန်တီ...
ကျွန်တော်မိုးခါးကို အန်တီဆီပြန်ခေါ်လာပေးမှာမို့ မြန်မြန်နေကောင်းလာတော့နော်....မိုးခါးအန်တီကို ဒီလိုပုံစံနဲ့တွေ့ရင် စိတ်မကောင်းဖြစ်လိမ့်မယ်ဗျ"
အိပ်ဆေးအရှိန်ကြောင့် အိပ်ပျော်နေတဲ့အန်တီနေခါးကို ခွန်းစစ်ကတိပေးကာ....အိမ်ထဲကထွက်လာတော့ ရှိန်းရဲ့ကား မရှိတော့ပါ....
"ကောင်စုတ် ပြန်သွားတာတောင်မပြောဘူး"
ရှိန်းမဟော်လည်း စံအိမ်ကိုပြန်လာတော့ မာမီကအပြုံးနဲ့စီးကြိုလို့နေသည်....
"သားငယ်....ထူးထူးခြားခြား ပြန်လာတယ် ...မာမီပျော်လိုက်တာသားရယ်...."
