Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar🩸🩺
Cinayetlerle ilgili detaylı bilgiler almak için Arslan'ın yanına emniyete geldik. Evet, Rüzgar'da benimleydi. Katil bulunana kadar onu yanımdan ayırmamayı düşünüyordum. Onun ne diyeceği pek de umurumda değildi açıkçası.
"Arslan'a öğrendiklerimizi anlatacak mısın?"
"Evet. Onunda bilmeye hakkı var."
"Sence onun ki kim?"
"Arslan iki tane insan tanıyor ki biri sensin. Elimizde sadece Nevra kalıyor."
"İyi anlaşıyorlardı onlarda zaten."
Rüzgar'ın gayet sevecen şekilde söylediği şeyle gözlerimi devirdim. Nevra, dobra görüntüsünün altında aşırı kırılgan biriydi. Arslan ise kırılganlık ne bilmezdi. Baştan beri onları uzak tutmaya çalışıyordum. Ama sevgili annelerimiz benden önce davranmış.
Arslan'ın odasının önüne geldiğimizde biri bizi durdurdu.
"İçeride bir misafiri var."
"Kimmiş?"
"Bilmiyorum. Baş komiserim kimseyi içeriye almamamı söyledi."
Bizimle konuşan çocuk yerine geçince telefonumu çıkardım ve Arslan'ı aradım. Anında açmıştı.
"Kim var yanında?"
"Sizi de ilgilendiren biri. İçeri gel."
Telefon kapanınca Rüzgar'la beraber içeriye girdim. Arslan'ın masasının önündeki koltuklardan birinde oturan Birkan'ı görünce kaşlarımı çattım. Beklediğimden daha çabuk öğrenmişlerdi.
"Birkan?"
"Rüzgar?"
Birkan ve Rüzgar'ın arkadaş olması beni çok sinirlendiriyordu. Ve bence bu ruh eşleri rastgele seçilmemişti. Eğer Birce'ninki Birkan'sa hepsi birbirine bağlı kişilerdi.
"Doğru siz tanışıyordunuz. Pars oturun sizde."
Birkan hâlâ anlamaz bakışlarla Rüzgar'a bakıyorken boş olan ikili koltuğa oturduk.
"Birkan, cinayetler hakkında bilgi almaya gelmiş. Sizde iki cesedi yakından gördüğünüz için konuya hakimsiniz zaten."
"Neden bilgi alacakmış? Ne yapacak yani?"
Birkan gülerek bana döndü.
"Türünün tek örneği olan birini tanırım Pars. Ya da Kara ailesini."
