Her cumartesi yeni bölüm!
Üzerini kül kaplamış yıldızların ama yıldızlar her daim parlamış.
Sarı rengin en çok zümrüt yeşiline yakıştığı, bir yıldızın içine düştüğü kül yığınını tekrar alevlere çevirdiği, bir bal porsuğunun en iyi arkadaşının zehrin...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
4 Kasım 1768, Cuma
"Karanlık sanatları öğrenmeden, karanlık sanatlara karşı bir savunma gerçekleştiremezsiniz. Yüce kurucularımızın da bu konudaki düşüncelerini baz alırsak, kitabınızda 221. sayfa, oldukça ilginç teorilerle karşılaşıyoruz. Pekala, hanginiz bana karanlık sanatların ne olduğunu açıklayabilir?"
Birinci yılın ilk döneminin sonlarına yaklaşırken yeni bir ders almaya başlamışlardı: Karanlık Sanatlar. Profesörün sorduğu sorunun ardından birkaç parmak havalanırken Charlotte etrafına göz gezdirmekle meşguldü. Az sayıda olmalarından mütevelettit her binanın birinci sınıf öğrencileriyle ortak ders alıyorlardı. Yalnızca iksir dersinde ayrılıyorlar, diğerlerinde aptal öğrencilere katlanmak zorunda kalıyorlardı. Charlotte derin bir nefes aldı. Aptal değillerdi. Okumamış olabilirlerdi ama bu onları aptal yapmazdı değil mi? Gelen cevaplar tam tersine işaret ederken bir kez daha derince nefes aldı.
"Karanlık sanatlar beyaz olmayan büyülerdir, efendim." diye söz almıştı kızıl saçlı bir kız.
"Hayır, öyle değil. Karanlık sanatlar yanlış yolda olanların tercih ettiği büyüdür." Hufflepuff binasından başka bir çocuk söze atladığında Charlotte gözlerini kapattı ve yumruklarını sıktı. Sakin olmalıydı, okumamışlardı, aptal değillerdi, hayır, sadece okumamışlardı. Sakin olmalıydı.
"Evet, Bay Black." Profesörün sesini duyduğunda yavaşça gözlerini araladı ve birkaç sıra arkalarında oturan Rotanev'e baktı. O da kendisine bakıyordu.
"Doğru cevaplar mı dersin?" Jenny de Rotanev'e bakarak fısıldadığında Charlotte bekletmeden karşılık verdi. "Elbette."
"Karanlık Sanatlar, Kara Büyü olarak da bilinir, Sanılanın aksine yalnızca kötü ameller uğruna kullanılmaz, büyü dengesini koruyabilmek uğruna önemli bir etmendir. Bir yılana benzetilebilir aslında, tehlikeli ama baştan çıkarıcı." Charlotte gülümsedi. Sonunda layık bir açıklama gelmişti. Gülümsemeye devam ederken sandalyesinin sırtına tutunarak önüne döndü. "Güzeldi." dedi Jenny'ye bakmadan, yalnızca masanın üzerindeki toz zerreciklerine bakıyor ve cümleleri zihninin içinde tekrar ediyordu. Güzeldi.
"Tek kelimesini anlamadım ama etkileyiciydi." Jenny karşılık verdiğinde Charlotte kıkırdadı.
"Ah, evet, bu güzel açıklamanız için Slytherin'e on puan. Şimdi, kitaplarınızı açın. Sen de aç Longbottom, arkadaşının arkasına gizlenmene lüzum yok, seni görebiliyorum." Sınıfta neşe dolu bir uğultu dalgası oluştuğunda Charlotte de gülmekten geri durmamıştı. Başını iki yana salladı, çantasından kitabını çıkartarak masanın üzerine koydu. Hemen yanında oturan Jenny de aynılarını yaparken sayfayı bulmaya çalışıyordu. Bir anda kitabının üzerine bir parşömen parçasının düşmesiyle kaşlarını ilgiyle kaldırdı ve kısaca sınıfa göz gezdirdi.
