I'm in love with you

I want you |36

NATASSA

Μπορώ να πω ότι μου έφυγαν όσες ιδέες τέλος πάντων πήγα να αποκτήσω με την Κατερίνα, ίσως και να την παρεξηγώ λίγο, δεν θέλω να είμαι σαν τον αδερφό μου με τον Άρη τότε...Αλλά μου την δίνει που τον γνώρισε κατευθείαν, αλλά από την άλλη ποιος δεν γνωρίζει τον Άρη; Είναι αρκετά γνωστός.Πρέπει να της δώσω μια ευκαιρία και να την γνωρίσω και καλύτερα, να γίνουμε φίλες.

Μετά από την νυχτερινή βραδιά είχαμε κανονίσει με τα παιδιά να κοιμηθούμε όλοι μαζί, η μητέρα μου θα έλειπε ουτε σι άλλως όποτε το εκμεταλλευτήκαμε.Όλοι από λίγο ζαλισμένη από τα ποτά...

«Να φέρω μπύρες;»ρώτησα όταν έκατσαν όλοι πια αναπαυτικά στον καναπέ

«Οπωσδήποτε!»μου απάντησαν και έβγαλαν τα παπούτσια τους και τα πέταξαν δεξιά και αριστερά

«Ναι παιδιά μην αγχώνεστε σαν το σπίτι σας!»έλεγα χιουμοριστικά

Άφησα τις μπύρες πάνω στο τραπέζι και έκατσα άνετα.

«Άρη, ποτέ θα μας πας να δούμε το κτήριο με τα graffiti; Δεν μας τα έχεις δείξει ποτέ.»είπε ο Στέφανος ενώ είχε αγκαλιά την Κατερίνα

Εκείνος τον σκούντηξε ελαφρά.

«Ακόμα κανείς τα graffiti;»πετάχτηκε με ενθουσιασμό η Κατερίνα

Δεν έδωσε κάποια απάντηση, το μόνο που έκανε ήταν να γνέφει το κεφάλι του και να πιει μια γουλιά από την μπύρα του.

«Αα που το ξέρεις;»ρώτησα την Κατερίνα χωρίς να εξαφανιστεί το χαμόγελο από τα χείλι μου

Είπαμε να το κρατήσουμε, μην πας περάσουν και για ξινές.Φίλες να γίνουμε

«Καλά βούκινο, όλη έχουν να το λένε για τα graffiti του Άρη, αλλά το ότι υπάρχει και κτήριο δεν το γνώριζα!»απάντησε

Ο Άρης δεν θέλει να γνωρίζουν για το κτήριο, δεν το ξέρει σχεδόν κανείς και δεν το έχουν δει.Όπως και θυμάμαι τα λόγια της Ελένης που μου είχε πει ότι καλά καλά τους φίλους του δεν έχει πάει, εκτός τον Τζον και τα αλλά ρεμάλια.

Όσο το ζεύγος χαμουρευόταν στον καναπέ εμείς καταλάβαμε ότι ήταν η ώρα που έπρεπε να την κάνουμε, και για να επαναλαμβανόμαστε ξέρουμε για ποιο ζεύγος μιλάμε.

«Ε παιδιά Εμεις να την πέσουμε Ε;»είπαμε καθώς πηγαίναμε προς τα δωμάτια

Ο Στέφανος θα κοιμόταν στο δωμάτιο του μαζί με την Κατερίνα, ο Κώστας με την Ελένη στρωμένα στο σαλόνι και εγώ με τον Άρη στο δικό μου δωμάτιο...