9.Bölüm

68 5 0
                                    


"ÖZEL GÜÇLERİN ORTAYA ÇIKIŞI"

OY VERMEYİ UNUTMAYIN💯🤍



Biz bulunduğumuz yeri iyi bir şekilde tanımak için dolaşıyorduk sanki birisi bizi sürekli takip ediyormuş gibi hissettim etrafa baktığımda bizden başka kimse yoktu. O sırada tam karşımda siyah bir karartı görüm ama o karartı tekrar yok oldu.

Hava aydınlıktı ama biranda kararmaya başladı, gökyüzünü bir anda kapkara bulutlar sarmaya başladı. Bir anda yağmur bastırdı, çok yüksek sesle gök gürledi ben ve Eftelya tiz bir çığlık attık ardından o gördüğüm karartı tam karşımızda belirdi. Hatta bir tane değil birsürü, etrafımızı sarmışlardı, yüzleri görünmüyordu içlerinden biri benim kolumu tuttu benden ne istiyorlardı bunlar kolumu kurtarmaya çalışırken diğerleride Alparslan'lara saldırıya geçmişlerdi onlar savaşmaya çalışırken beni tutan bir anda sanki eli yanmış gibi geri gitti bana baktı tekrar kolumu yakaladı ama bu sefer eli alev almaya başladı ardından tamamıyla yanıp küle döndü.

Ben gözlerimi irileştirerek küle dönen yaratığa baktım diğerleri de onun bana dokunup küle dönüştüğünü görünce bana baktılar ve ardından hızla gözden kayboldular. Diğerleri afallamış gibi etraflarına baktılar ardından bana döndüler. Ben onlara korkmuş gözlerle bakarken Alparslan bana yaklaştı ama ben geri çekildim çünkü onunda bana dokunup onun gibi küle dönüşmesini istemiyordum bana bir adım daha yaklaştı,

"Gelme!"

"Defne" dedi bir adım daha bana doğru atarken.

"Sana gelme dedim Alparslan seninde onun gibi olmanı istemiyorum lütfen" dedim bana baktı ve bana iyice yaklaştı beni kendine çekerek sımsıkı sarıldı ama ona birşey olmadı bana dokunup alev almadı. Birazda olsun rahatlamıştım ona birşey olmadığına sevinmiştim.

"Pekâlâ bu kadar etrafı dolaşmak yeter gidelim" dedi Bora, ardından geldiğimiz yolu geri döndük Eftelya Bora ile gitti ben
Alparslan la beraber gittim eve geldiğimizde aklıma gelen bütün soruları sormak istiyordum ama çok yorgundum uyumak istiyordum,sorularımı sonra sormak istiyordum, hemen üst kata çıktım sıcak bir duş aldım üzerimi giyindim ve banyodan çıktım Alparslan üzerini değişmiş tam kazağını giyiyordu ben bir anda odaya girince onu öyle görünce girdiğim gibi çıktım odadan ardından bana seslendi.

"Defne gelebilirsin" dedi ben içerye girdim ama kazağını hâlâ giymemişti.

"Alparslan daha giyinmemişsin neden beni çağırıyorsun" dedim gözümü kapatıp kapıya yöneldim tam odadan dışarıya çıkacağım zaman Alparslan gelip kapıyı kapattı. Ve beni kendine döndürdü kapıyla onun arasında kalmıştım. Yüzünü bana iyice yaklaştırmıştı,dudaklarımız arasında bir santim kalmıştı. Sıcak nefesi dudaklarıma çarpıyordu.

"Nefes almayımı unuttun Defne" dedi fısıldayarak.

"Hayır ben nefes alıyorum sen duymuyorsun" diyerek çıkıştım ona, dudaklarını yana kıvrıldığını gördüm, ardından dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Bir elini belime yerleştirdi ve beni kendine çekti, başını geri çekip bana baktı. Ben ona baktım ve ona sımsıkı sarıldım

"Seni seviyorum Alparslan beni hiçbir zaman bırakma olur mu?"

"Bende seni seviyorum Güzelim, sen o yaratığı yakmış olabilirsin ama benim kalbim senin aşkından zaten yanmış ve o yangın asla sönmeyecek sonsuza kadar kalıcak"

"Alparslan sana sormam gereken bir sürü soru var" dedim başımı onun göğsünden kaldırıp ona baktım

"Şimdi olmaz güzelim biraz dinlen sonra sana bütün sorularının cevabını vericem"

"Tamam" dedim gülümseyerek

"Uyuyalım mı?"

"Gel bakalım" dedi Alparslan ardından yatağa uzandık o bana sımsıkı sarılmış dudaklarını saçlarıma bastırarak beni öptü bende onun kokusunu içime çektim ve kendimi onun kollarına bıraktım.

Destek olmayı unutmayın seviliyorsunuz❤️

Her An Her ŞeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin