Her An Her Şey

11.Bölüm

"CARİTA PERİLERİ"

OY KULLANMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN ❤️

Bir kaç ay geçmişti, biz hâlâ okula devam ediyorduk. Evet ben bir cadıyım asla inanacağım yoktu ama evet ben bir cadıyım. Benim özel güçlerim vardı acaba Alparslan onlarda büyü yapabiliyorlarmıydı yoksa normal sıradan insanlar gibilermiydi ama eğer benim okuduğum kitabın karakteri ise onunda güçleri vardı. Ama hiç yanımda büyü kullanmadığı için nasıl bir tür büyü yaptığını bilmiyordum bu gün ona söyliyecektim bakalım nasıl bir tepki vericek yada hiçbirşey demeden büyü yapacakmıydı?

Biz hazırlanıp okula gittik. Alparslan'ı okulda çok zor tutuyordum Berkay'ı her gördüğü yerde darp etmek istiyordu. Aynı şekilde bende kendimi zor tutuyordum çünkü bende Beyza'yı darp etmek istiyordum çünkü yanımızdan bir an bile ayrılmadı, sürekli Alparslan' a yakın duruyordu bende onların arasına girerek Beyza'yı Alparslan'dan uzak tutuyordum zaten sonrasında homurdanıp gidiyordu bu sayede bende Alparslan ile yanlız kalabiliyordum, Berkay beni rahat bırakmıyordu sürekli yanımda bitiyordu. En son Alparslan artık dayanamadı ve Berkay'ın yüzüne sert bir yumruk attı. Ben hemen Alparslan'nın kolundan tuttum,

"Alparslan bırak hadi değmez sevgilim gel gidelim" dedim Alparslan beni dinlemedi ve beni ittirdi. Beni ittirdiğinde dengemi koruyamadığım için sırtımı masaya çarptım ve yere düştüm, Alparslan beni fark etmiş olacak ki Berkay'ı bırakıp yanıma geldi ve kollarımdan tutup beni kaldırdı.

"Defne iyi misin, ben gerçekten üzgünüm güzelim sen beni durdurmaya çalıştın, beni biliyorsun sinirden deliye dönüyorum, bende o anlık sinirle seni ittird-"

"Önemli değil ama birdaha böyle birşey olmasın yani kavga, benim yüzümden kimsenin öldüresiye dövümeni yada öldürmeni istemiyorum çünkü senin katil olmanı istemiyorum"

"O zaman o siktiğimin çocuğu birdaha yanına yaklaşmasın bende katil olmam!" dedi ben Alparslan'a tek kaşımı kaldırmış bir şekilde bakıyordum ardından gözüm Alparslan'nın arkasına kaydı Berkay sessizce Alparslan'nın arkasına geldi neredeyse Alparslan'a vuracakken Alparslan ani bir haraketle Berkay'ın kolunu tutup kırdı, kemiğinin kırıldığının sesini ben bile duymuştum.

Berkay yere düşmüş acıyla kıvranıyordu, acı ile sırıtıyordu ve.

"En sonunda benim olacak o kız duydun mu Alparslan benim olucak"

"Lan bak hâlâ konuşuyor, yok ben dayanamıyorum seni öldürmeden bırakmayacağım" dedi Alparslan ardında Berkay'ın kırık koluna ayağıyla bastırdı, Berkay acıyla bağırdı.

Hemen Alparslan'nın kolundan tuttuğum gibi okulun bahçesine çıkardım bahçede birsürü kişi vardı.

"Tamam hadi sakinleş"

"Defne bana sakinleş falan deme adam resmen gözümün içine baka baka o kız benim olacak diyor nasıl sakin kalmamı bekliyorsun"

"O dedi diye hemen onun mu oluyorum ben sana aittim sende bana aitsin biz birbirimizi asla ama asla bırakmayacağız" dedim ve Alparslan'nın yanağına bir öpücük bıraktım bu onu birazda olsa sakinleştirirdi. Alparslan biraz yumuşamıştı ve,

"Hayır bu olmadı birdaha öp" dedi Alparslan, ona çok kısa bir süre baktım ve tekrardan yanağından öpeceğim sırada yüzünü geriye çekti, ve bir anda ellerini belime dolayarak beni kendine çekti ve dudaklarını dudaklarıma bastırarak beni öptü, herkesin bize baktığına emindim.

Başımı geri çekmek için hamle yaptım ama o dudaklarıma daha çok yapıştı, ardında geri çekilip yüzünü yüzüme hizaladı ve kulağıma yaklaşarak sessizce konuştu.