"GERÇEKLER"
OY KULLANMAYI UNUTMAYIN ❤️
Aradan bir hafta geçmişti. Ben bütün olanları bir nebzede olsa unutmuştum, hâlâ o yaratığın nasıl bana dokunup küle dönüştüğünü düşünüyordum Alparslan' a ne zaman soruları mı sormak istediysem o hep erteliyordu, sorularımın cevabını ne zaman yanıtlıyacak hiçbir fikrim yok.
Artık bu gün sorularımı soracaktım, kaçışı yoktu. Yine sıradan geçecekti bugünüm, ama öyle olmadı Alparslan beni uyandırdığı da elime kıyafet tutuşturdu bende daha ne olduğunu anlamadan
"Hadi uyan okula gidiyoruz"
"Ne okulu biz zaten mezun olmadık mı?"
"Evet, mezun olmuştuk ama o senin önceki yaşadığın yerde, yani okul hayatımız hâlâ devam ediyor"
"Ama burası da zaten benim önceki yaşadığım yer yani İstanbul değil mi?
"Hayır, biz İstanbul'da değiliz, Danimarka'dayız"
"Nasıl?" dedim şaşkın şaşkın Alparslan'a bakıyordum.
"Hadi oyalanmada hazırlan kahvaltı hazır" dedi. Başımı hafifçe eğerek onayladım onu, ardından kalkıp hazırlandım ve aşağıya indim Alparslan kahvaltıyı hazırlamış beni bekliyordu, masaya oturdum kahvaltı ederken kapı çaldı gelen Eftelya ve Bora olmalıydı ben kalkıp kapıyı açacağım sırada Alparslan beni durdurdu ve kalkıp kendisi açtı kapıyı, ama açar açmaz birdaha kapattı.
"Noldu kim gelmiş?"
"H-hiç kimse hadi kahvaltımıza devam edelim" dedi ama endişeli görünüyordu , hızla masadan kalkıp kapıya yöneldim ve kapıyı açtım, kapıda kimse yoktu o zaman o gelen kimdi?
"Ee kapıda kimse yok o zaman kim çaldı kapıyı?" dedim Alparslan hâlâ bana endişeli bir şekilde duruyordu.
"Alparslan iyimisin endişeli görünüyorsun kim gelmişti?" dedim.
"Alparslan cevap verirmisin?"
"Sana demiştim kimse gelmedi diye"
"Peki o zaman kim kapıyı çaldı?"
"Kimse, hadi ders saati yaklaşıyor çıkmamız lazım" dedi ben onaylar gibi başımı aşağı yukarı salladım ve dışarıya çıktık motorla gidicektik Alparslan bana kaskını uzattı ama almadım çünkü takmak istemiyordum.
"Kaska gerek yok bundan sonra ne zaman motorla biryere gideceğimiz zaman kask takmayacağım" dedim ve motorun arka kısmına oturdum.
Alparslan bir anda gelip beni kucağına aldı ve eve tekrardan eve girdi, üst kata odaya çıktı.
"Bu da neyin nesi şimdi?" dedim hiçbirşey demeden gözlerimin içine bakıyordu ardından gözleri dudaklarıma kaydı.
"Aklınan her ne geçiyorsa şimdi olmaz" dedim ama dinlemedi bir anda dudaklarıma yapıştı. Geri çekildiğinde gözleri tekrar gözlerimi buldu.
"Neden şimdi böyle birşey yaptın?"
"İçimde geldi gelemez mi?" dedi ben hâlâ
kucağındaydım ardından kucağından atladım.
"Farkındamısın bilmem ama sen demiştin ki derse ge-" daha sözümü tamamlayamadan elini belime yerleştirdi ve beni kendine çekip kulağıma fısıldadı
"Bence oraya gidersek senin için pek iyi olmaz istersen gitmeyelim" sırıttığını anlamıştım ellerimi onun gögüslerinin üzerine koyup ittirmeye çalıştım ama olmadı bir milim bile kıpırdamadı.
"Hayır gidelim en fazla ne olabilir ki" dedim ve kollarından kurtulup kapıya yöneldim, dışarıya çıktığımda Alparslan hâlâ üst katta olmalıydı. Bir süre sonra geldi motora bindi bende arkasına oturdum, motor korkum halen vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her An Her Şey
RomanceGenç kızın kitaplara olan sevdası yüzünden gözü aşktan kararır her gece dua ederek uyur sabah kalktığında gördükleriyle şok olur
