Ulan kıymetimi bilin, hasta hasta bölüm yazıyorum size
╾━╤デ╦︻
Yanıma gelen binbaşı yerdeki kişiyi görünce sadece boş boş baktı. Ya tanımıyordu, ya sadece terörist olarak görüyordu ya duygularını saklıyordu ya da o da bir teröristti. Umarım teröristtir de onu da öldürürüm.
Niye mi böyle düşünüyorum? Her ne kadar ilk başta haz etmesem de artık Şüheda'yı ailem olarak görüyordum. Ve ben ailesini kıskanan biriyim. Açık açık söylüyorum aga, Şüheda'yı kimseye, hele de her zerresiyle bana benzeyen birine vermem.net.
Aklıma Şüheda gelince içim bir tuhaf oldu. Ulan hayat, ulan hayat. Sen git on üç yaşında aileni kaybet, on altı yıl sonra da onların öz ailen olmadığını öğren, şehirden ayrıldığın zaman ailenin öz kızı gelsin ve sen de onu ailen yerine koy. Vay amına.
"Kurt yüzbaşı?" Diyerek yavaşça bana döndü. Soru basitti. 'Ne oluyo aq, bu piç niye yerde?' Tabi piç demiş olduğunu sanmıyorum.
"Hainmiş." Sırf sevmiyorum diye hain damgası vurmamıştım. Eğer esir düşen askerler arasında olsaydı bir çizik de olsa yara alır, buralarda serbestçe gezmez ve pişmiş kelle gibi sırıtmazdı. Duvarda ne gördü de sırıtıyorsa zaten.
"İlerleyelim." Dedi sadece. Sonra da yerde yatan it pipisini tutup daracık toprak koridorda dikkatli bakılmadıkça gözükmeyecek bir yere çekiştirdi. Karşımıza iki yol ayrımı çıkana kadar neredeyse kırk kişiyi öldürmüştük. Bacağımı kurşun sıyırmıştı önceden ancak daha sonra aynı yere aldığım bıçak darbesi yüzünden o yara açılmış, iki dakikalık bir sargı yapma işine girmemi sağlamıştı.
"Bir kişi, sağda." Diye haber verdi Yuva.
"Sağ tarafta bir kişi var. Öldürmeden önce timler hangi yönder sor." Dedim. Başını sallayarak boş boş volta atan adamı aniden çekti. Bocalayan adam korkuyla ikimize bakındı.
"Timler nerede?" Diye sordu ürkütücü ses tonuyla. Eğer vizyonsuz biri olan bu teröristin yerinde ben olsaydım sıçardım. Siktir, adam cidden bana benziyor.
"Konuşsana amına çaktığım." Dedi sadece bize bakan adama. Yere, onların yanına eğilip işi ben devraldım. Adamın yakasından tutup kendime çektim ve tüm hissizliğimle gözlerine baktım.
"Benim kim olduğumu biliyor musun?" Diye sordum sessizce. Hiç sesimi korkutucu bir tona getirmeye çalışmamıştım. Kendiliğinden geliyordu zaten bu güzelim katil sesi.
Adam elimizde adeta kış sabahında aniden vuran ayaza yakalanan serçe misali titriyordu. Bu nasıl cümle aq? İyice edebiyatçıya bağladım.
"Askersin." Dedi piç sadece. Yavaş yavaş, acelesizce dudağımın tek kenarı yukarı kıvrıldı. Gözlerimi biraz kıstığımda işte şimdi korkutucu olmak için çabalamıştım.
"Lakayıt." Dediğimde gözleri iri iri açıldı. "Eğer soruya cevap vermezsen Lakayıt'ın işkencesini tadarsın." Hızlıca başını salladı.
"Timler nerede?" Dedi binbaşı.
Sağ taraftaki yolu gösterdi. "Pençe timi orada." Solu yolu gösterdi bu sefer. "Ötüken timi şu yönde." Kafasına sıktım direkt.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LAKAYIT
Random"Bu bir emirdir binbaşı! Sen ve Şüheda yarın akşam eve geliyorsunuz!" Eğer samimiyetimiz olsaydı şurada kahkaha atmaktan bayılırdım. Ama samimiyetimiz yok. "Bana emir veremezsiniz." Dedim önce sakince. "Oğlunuz devletini sattığını, terörist olduğunu...
